η βράβευση της καλύτερης καταχώρησης για την ημέρα που πέρασε στον χώρο των ιστολογίων
ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΥΣΕΩΝ ΤΣΙ ΜΕΡΑΣ
από Εν ώρα βαρεμάρας
Τέλος καλοκαιριού / Αρχή φθινοπώρου
"Ένα αεράκι σε σκόρπια φύλλα και ζωές
θα δώσει λύση."
Αυτό το καλοκαίρι μπήκε βιαστικά. Ο ήλιος του μου έκαψε τα πρώτα στρώματα δέρματος, η θάλασσά του ανακάτεψε όλες τις σκέψεις μου, τις έμπλεξε και με άφησε κουρασμένη πάνω σε μια σανίδα σωτηρίας κάπου μεσοπέλαγα του. Ο αέρας του βίαιος καθώς ήταν, βρήκε τρόπο να βγει έξω απ' το σώμα μου και ν' ανακατευτεί με άλλους ανέμους, να στροβιλιστεί, να ανταλλάξει πιέσεις. Η μέσα μου ουσία φυγοκεντρήθηκε, πέταξε τα υπερκείμενα διαλυμένα κομμάτια της στις ακτές των θαλασσών του και στον πυθμένα κράτησε τα πολύτιμα συστατικά της. Ύστερα ο ήλιος έκαιγε μέρα με τη μέρα τον παλιό εαυτό μου, μέχρι που έμειναν στάχτες που ομογενοποιήθηκαν με το χώμα τις μέρες των βροχών του. Τούτες τις μέρες είχα σπείρει στο χωράφι του ότι ήθελα να φυτρώσει καιρό τώρα, αλλά το έδαφός του δεν ήταν ποτέ ευνοϊκό κι ο τόπος του γεμάτος ζιζάνια. Κι όταν ήρθε το τέλος του και το φθινόπωρο πήρε τη θέση του, ο ήλιος έκαιγε όλο και λιγότερο, ο αέρας φυσούσε όλο και πιο ήρεμα, το χώμα του ζητούσε όλο και πιο πολύ νερό και οι σπόροι του ήταν έτοιμοι να βγάλουν τους καρπούς που ζητούσε πάντα το αθώο μου μυαλό.
*"Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή, έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί."
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis.
Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
η βράβευση της καλύτερης καταχώρησης για την ημέρα που πέρασε στον χώρο των ιστολογίων
ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΥΣΕΩΝ ΤΣΙ ΜΕΡΑΣ
από Εν ώρα βαρεμάρας
Τέλος καλοκαιριού / Αρχή φθινοπώρου
"Ένα αεράκι σε σκόρπια φύλλα και ζωές
θα δώσει λύση."
Αυτό το καλοκαίρι μπήκε βιαστικά. Ο ήλιος του μου έκαψε τα πρώτα στρώματα δέρματος, η θάλασσά του ανακάτεψε όλες τις σκέψεις μου, τις έμπλεξε και με άφησε κουρασμένη πάνω σε μια σανίδα σωτηρίας κάπου μεσοπέλαγα του. Ο αέρας του βίαιος καθώς ήταν, βρήκε τρόπο να βγει έξω απ' το σώμα μου και ν' ανακατευτεί με άλλους ανέμους, να στροβιλιστεί, να ανταλλάξει πιέσεις. Η μέσα μου ουσία φυγοκεντρήθηκε, πέταξε τα υπερκείμενα διαλυμένα κομμάτια της στις ακτές των θαλασσών του και στον πυθμένα κράτησε τα πολύτιμα συστατικά της. Ύστερα ο ήλιος έκαιγε μέρα με τη μέρα τον παλιό εαυτό μου, μέχρι που έμειναν στάχτες που ομογενοποιήθηκαν με το χώμα τις μέρες των βροχών του. Τούτες τις μέρες είχα σπείρει στο χωράφι του ότι ήθελα να φυτρώσει καιρό τώρα, αλλά το έδαφός του δεν ήταν ποτέ ευνοϊκό κι ο τόπος του γεμάτος ζιζάνια. Κι όταν ήρθε το τέλος του και το φθινόπωρο πήρε τη θέση του, ο ήλιος έκαιγε όλο και λιγότερο, ο αέρας φυσούσε όλο και πιο ήρεμα, το χώμα του ζητούσε όλο και πιο πολύ νερό και οι σπόροι του ήταν έτοιμοι να βγάλουν τους καρπούς που ζητούσε πάντα το αθώο μου μυαλό.
*"Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή, έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί."
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis.
Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το