μαθήματα από καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που άλλαξαν τις ζωές τους
Το σημερινό άρθρο μας αφορά όλους και ειδικά το ανδρικό φύλλο. Θα έλεγα ότι είναι ένα θέμα πολύ ενδιαφέρον καθώς έρχεται να ανατρέψει όλα όσα λανθασμένα πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Και τι εννοώ με αυτό!
Μέχρι πρόσφατα πιστεύαμε πως το πιο αδύναμο φύλλο και αυτό που χρίζει βοήθειας και προστασίας από περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και σωματικής κακοποίησης είναι η γυναίκα. Αυτό φάνηκε από τα περιστατικά βίας που έχουν ακουστεί κατά καιρούς, από την πληθώρα καταφυγίων προστασίας κακοποιημένων γυναικών, από τις συνεχείς ενημερώσεις των γυναικών για την αποφυγή τέτοιων καταστάσεων, από τις εθνικές γραμμές τηλεφωνικής βοήθειας γυναικών που βρίσκονται σε κίνδυνο κτλ.
Πρόσφατες έρευνες λοιπόν έρχονται να ανατρέψουν αυτά τα δεδομένα με το φαινόμενο της κακοποίησης ανδρών εκ μέρους των γυναικών-συντρόφων τους. Εντυπωσιακά αποτελέσματα που αιφνιδίασαν τους ειδικούς προέκυψαν από την έρευνα DOVE (Domestic Violence in Europe) ως προς το φύλο των θυμάτων. Από την έρευνα προέκυψε πως η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση στα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας και το σημαντικότερο είναι πως το μεγαλύτερο ποσοστό των θυμάτων σωματικής, ψυχολογικής, ηθικής ακόμα και σεξουαλικής βίας είναι οι άντρες. Παρομοίως έρευνα που έγινε στο ΤΕΙ Κρήτης σε δείγμα 1.112 δεσμευμένων ενηλίκων από 18 έως 65 ετών, κατέδειξε ότι το 80% περίπου των γυναικών εξασκεί ψυχολογική πίεση στο σύντροφό τους. Το 1994 στις ΗΠΑ 167 χιλιάδες άνδρες κατήγγειλαν ότι είχαν δεχτεί σωματική βία από τις συντρόφους τους και πολύ περισσότεροι παραδέχτηκαν ότι έχουν βιώσει παρόμοια περιστατικά, αλλά δεν το ανέφεραν πουθενά, για να μην γελοιοποιηθούν. Ένα ακόμη πολύ σημαντικό εύρημα είναι ότι η ψυχολογική κακοποίηση του άνδρα πολλές φορές δεν ασκείται αποκλειστικά από τη σύζυγο αλλά και από άλλα μέλη της οικογένειάς της.
Οι τρόποι ανδρικής κακοποίησης ποικίλλουν. Υπάρχουν γυναίκες που εκφράζουν στον σύντροφό τους γκρίνιες και παράπονα (π.χ. για τα οικονομικά), τον υποχρεώνουν να τους λέει ό,τι θέλουν να ακούσουν, του εκφράζουν υπερβολική έλλειψη εμπιστοσύνης (π.χ. καχυποψία, δυσπιστία), του στερούν την προσωπική ζωή-ελευθερία («δεν έχεις να πας πουθενά χωρίς εμένα»), σπάνε διάφορα αντικείμενα στο σπίτι, πετούν αντικείμενα με στόχο να τραυματίσουν τον άνδρα τους, ρίχνουν κλωτσιές, δίνουν μπουνιές, δαγκώνουν, γδέρνουν ενώ σε ακραίες περιπτώσεις υπάρχει ακόμη και χρήση μαχαιριού ή όπλου. Στην ψυχολογική βία περιλαμβάνεται και το σύνδρομο της γονικής αποξένωσης, κατά το οποίο η γυναίκα στρέφει εναντίον του πατέρα το παιδί ή τα παιδιά τους. Παρά λοιπόν το γεγονός ότι ο άνδρας μπορεί να ασκήσει μεγαλύτερη μυϊκή δύναμη ή να περιορίσει αποτελεσματικότερα την επιτιθέμενη σύντροφό του, οι γυναίκες καταφεύγουν σε πιο περίπλοκες και καλύτερα σχεδιασμένες μορφές βίας, οι οποίες εξισώνουν τα ποσοστά. Αυτό επιβεβαιώνεται απόλυτα στις περιπτώσεις ενδο-οικογενειακής βίας που καταλήγουν σε θάνατο ή σε σοβαρό τραυματισμό».
Ολοκληρώνοντας το σημερινό άρθρο θα ήθελα να αναφέρω δυο πράγματα: πρώτον ότι ο γάμος και γενικότερα οι ερωτικές σχέσεις απαιτούν καθημερινή δουλειά και προσπάθεια εκ μέρους των δύο συντρόφων. Το ζευγάρι πρέπει να προσπαθεί από κοινού για να βρει τους κώδικες επικοινωνίας του, να εγκαθιδρύει μια «κοινή γλώσσα» και πάντα σε διαφωνίες να καταβάλλεται προσπάθεια να κατανοηθεί και ή άλλη πλευρά προκειμένου να καταλήξουν σε μια κοινή λύση. Μην ξεχνάμε πως κάθε άτομο είναι μοναδικό και ξεχωριστό και έχει το δικαίωμα να έχει τις δικές του απόψεις και σκέψεις και δεύτερον το κράτος θα μπορούσε να μεριμνήσει ώστε να ιδρυθεί καταφύγιο προστασίας για θύματα ανδρών ή να υπάρξει Εθνική Γραμμή Βοήθειας για κακοποιημένους άνδρες – γονείς. +entita matsinska
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το