ANΘΡΩΠΙΝΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ~ μαμά φοβάμαι, δεν θέλω να πάω σχολείο

μαθήματα από καθημερινές ιστορίες ανθρώπων που άλλαξαν τις ζωές τους

Γειά σας και πάλι αγαπητοί αναγνώστες. Το σημερινό θέμα με το οποίο θα ασχοληθούμε αφορά τους μικρούς μας φίλους, τα παιδιά και τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσουν στον δεύτερο θεσμό κοινωνικοποίησης που δεν είναι άλλο από το σχολείο.

Πολλές φορές έχω ακούσει τους γονείς να λένε πως κάποιοι μαθητές  «πειράζουν» τα παιδιά τους στο σχολείο ή πως κάποιο παιδάκι σχολίασε το δικό τους με άσχημο τρόπο πληγώνοντας το. Αυτές είναι οι πιο ήπιες μορφές «πειράγματος». Τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα και χειρότερα όταν το παιδί γυρίσει από το σχολείο με μώλωπες, με σπασμένα τα γυαλιά του, με σκισμένα ρούχα, με εκδορές ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο πληγωμένα. Φυσικά μιλάμε για το φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας.

Πως όμως θα καταλάβουμε αν το παιδί μας αντιμετωπίζει φαινόμενα ενδοσχολικής βίας αν δεν μας το πει το ίδιο;

Τα πρώτα σημάδια κακοποίησης παρουσιάζονται όταν το παιδί γυρίζει συχνά στο σπίτι με εκδορές (γδαρσίματα) μελανιές, χτυπήματα στο κεφάλι, στα πόδια και τα χέρια, τα οποία τις περισσότερες φορές τα κρύβει για να μην αναγκαστεί να δώσει εξηγήσεις  στην οικογένειά του. Φυσικά όλα τα παιδιά χτυπούν πάνω στο παιχνίδι, όμως η συχνότητα που τα εντοπίζουμε μπορούν να μας βάλλουν σκέψεις, όταν ειδικά συνδυάζονται και με περίεργες και ασυνήθιστες συμπεριφορές. Παιδιά που δέχονται βία στο σχολείο συνήθως παρουσιάζουν διαταραχές στην συμπεριφορά τους, κλείνονται στον εαυτό τους ή αντίθετα έχουν έντονες αντιδράσεις και επιθετική συμπεριφορά. Αυτές οι έντονες ψυχολογικές του μεταπτώσεις οφείλονται στο ότι το παιδί συνήθως ντρέπεται γι’αυτό που του συμβαίνει και παράλληλα φοβάται να το αντιμετωπίσει μόνο του. Επίσης πολλές φορές μπορεί να είναι ενοχικό και να θεωρεί ότι ευθύνεται το ίδιο για ότι συμβαίνει. Αυτό οφείλεται στο ότι έχει μάθει να επιπλήττεται και να τιμωρείται μόνο όταν κάνει κάτι λάθος. Η απότομη πτώση της επίδοσής του στα μαθήματα, η έλλειψη όρεξης και η άρνηση του να πάει το πρωί στο σχολείο είναι κάποια από τα σημάδια που θα πρέπει να μας προβληματίσουν. Πάρα πολλοί μαθητές σε όλο τον κόσμο δέχονται επιθέσεις εκφοβισμού και βίας στο σχολείο. Το γεγονός, όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν κάνει κάτι λανθασμένο που να δικαιολογεί την εκδήλωση τέτοιου είδους συμπεριφορών εναντίον τους.  Πολλές φορές στόχος γίνεται το "διαφορετικό", το οποίο μπορεί να αφορά σε οποιοδήποτε ανθρώπινο γνώρισμα, είτε εξωτερικό είτε εσωτερικό. Για παράδειγμα το χρώμα του δέρματος, η εθνικότητα, το φύλο, το βάρος, η σχολική επίδοση, η κοινωνική συστολή. Με την έννοια αυτή ο καθένας μπορεί να γίνει στόχος εκφοβιστικών και βίαιων συμπεριφορών σε κάποια φάση της ζωής του και συνεπώς το συγκεκριμένο φαινόμενο μας αφορά όλους.

Πως μπορώ να προφυλάξω το παιδί μου από τα χειρότερα;

Ο έγκαιρος εντοπισμός του προβλήματος σίγουρα αποτελεί και το μεγαλύτερο μέρος της λύσης του. Από τη στιγμή που ο γονέας παρατηρήσει τα πρώτα σημάδια, δηλαδή σημάδια στο σώμα του παιδιού αρκετά συχνά σε συνδυασμό με έντονες αλλαγές στη συμπεριφορά του, θα πρέπει να πλησιάσει το παιδί με ψυχραιμία και να συζητήσει μαζί του για το πως πέρασε την ημέρα του στο σχολείο. Συχνά τα παιδιά που δέχονται βία ντρέπονται να εκμυστηρευθούν το πρόβλημά τους γιατί φοβούνται πως ευθύνονται αυτά για το κακό αυτό και ότι θα δεχθούν την επίπληξη του γονέα. Οι γονείς λοιπόν εξοπλισμένοι με μεγάλη υπομονή και αγάπη πρέπει να προσπαθήσουν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του παιδιού τους. Σημαντική είναι η συνεργασία με το σχολείο για να πληροφορηθείτε για την έκταση και τη σοβαρότητα του περιστατικού καθώς και για τους τρόπους αντιμετώπισής του. Να του εξηγήσετε ότι το να μιλήσει στους ενήλικες για περιστατικά βίας και εκφοβισμού δεν αποτελεί «κάρφωμα». Ακούστε προσεκτικά τι έχει να σας πει το παιδί σας για τα συναισθήματά του και για τις ανάγκες του. Παρακολουθείστε την εξέλιξη της κατάστασης αλλά και την υγεία του παιδιού σας. Αν το παιδί σας παραπονιέται για μεγάλο χρονικό διάστημα ότι έχει σωματικούς πόνους, αν παρατηρείτε ότι έχει δυσκολίες στον ύπνο ή αν αρνείται επίμονα να πάει στο σχολείο, επισκεφτείτε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για παιδιά. +entita matsinska 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ