σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε
Εδώ και καιρό προβληματίζομαι γύρω από ένα συγκεκριμένο ζήτημα, αυτό της αποτυχίας.
Κάτι που που προφανώς όλοι έχουμε ζήσει, άλλοι λιγότερες φορές, άλλοι περισσότερες και που διαφέρει στον τρόπο που το εκλαμβάνουμε. Το δεδομένο είναι η αποτυχία, γεγονός που δεν αλλάζει, μπορεί όμως να αλλάξει ο τρόπος που την αντιμετωπίζουμε.
Για αρχή θέλω να αναφερθώ σε ένα φαινόμενο που παρατηρώ παντού και πάντοτε.
Όταν κάποιος πετυχαίνει, σπεύδουν όλοι να τον συγχαρούν, να του δηλώσουν πόσο περήφανους τους έκανε. Όταν κάποιος αποτυχαίνει, όλοι σιωπούν. Φυσικά δεν αναφέρουν αν είναι περήφανοι για εκείνον, δεν του λένε μπράβο για την προσπάθεια κι ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρει.
Με αποτέλεσμα να γεννιούνται φόβοι, ανασφάλειες, ντροπή, αρνητικά γενικότερα στοιχεία γύρω από την αποτυχία.
Να το εξετάσουμε διαφορετικά;
Αν είστε γονιός, θα προτιμούσατε το παιδί σας να έχει περισσότερες επιτυχίες παρά αποτυχίες, σωστά;
Κι όμως.. η επιτυχία κρύβει μεγαλύτερους κινδύνους. (ειδικά στην παιδική ηλικία)
Σου δημιουργεί το αίσθημα του "άτρωτου", ένα μπαλόνι που θα ξεφουσκώσει στο πρώτο εμπόδιο που θα συναντήσει. Ενώ οι αποτυχίες χτίζουν χαρακτήρα, σε κάνουν ουσιαστικά και όχι επιφανειακά δυνατό, σου δίνουν επιμέρους τρόπους να σκεφτείς τι δρόμους θα ακολουθήσεις.
Έτσι ανακαλύπτεις πιο πολλά και ουσιώδη.
Την επόμενη φορά που θα αποτύχετε.. σκεφτείτε το καλύτερα! +Katerina Verigka
Tomas Edison: I have not failed. I've just found 10,000 ways that won't work.
Henry Ford: Failure is simply the opportunity to begin again, this time more intelligently.
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
Νομίζω ότι θα πρέπει να γίνει μία καλή περιγραφή και ανάλυση της αποτυχίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αποτυχία εξαρτάται από τον στόχο που θέτεις και από τις δυνατότητες που έχεις να τον πετύχεις.
Έτσι για έναν φυσιολογικό άνθρωπο υπάρχει μία ολόκληρη ποικιλία από «βαθμούς επιτυχίας-αποτυχίας». Εάν δεν θέτεις σαν στόχο την απόλυτη επιτυχία, ποτέ δεν θα αποτύχεις τελείως.
Αλλά όμως ένα βασικό πρόβλημα είναι η διάβρωση του τρόπου σκέψης από τον αμερικανικό τρόπο ζωής, ο οποίος συνοψίζεται σε ένα απόλυτο ρητό: «Ο δεύτερος είναι χαμένο κορμί».
Έτσι, σήμερα το ανθρώπινο κοπάδι εκπαιδεύεται για έναν μοναδικό σκοπό, αυτόν της απόλυτης επιτυχίας. Και το αποτέλεσμα είναι η απόλυτη δυστυχία του.