Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis
Το είχε αναφέρει και ο Coelho στο δημοφιλέστερο βιβλίο του... Υπάρχει και ολόκληρο "κανονολόγιο" για την θετική σκέψη και για την θέαση των γεγονότων της ζωής με αισιοδοξία... "Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω" υποστηρίζουν κάποιοι, ενώ άλλοι σημειώνουν ότι "έλκουμε" γεγονότα και καταστάσεις ανάλογα με τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας.
Θεωρίες, πεποιθήσεις και... ερμηνείες, όπου άλλες φορές ομιλούν για τις ενέργειες, τα vibes και τον συγχρονισμό τους, ενώ κάποιες άλλες αναφέρουν το κάρμα, το πεπρωμένο και, ίσως, το υπερφυσικό. Ως "μαγεία" που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, ενδεχομένως, στην αυτή καθαυτή καθημερινότητα μας, θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κάποιος το φαινόμενο αυτό.
Ποιό φαινόμενο ακριβώς;
Είναι εκείνη η, χρονικά, κομβική -ή μη- στιγμή, όπου αυτό το αξιοθαύμαστο κράμα κοσμικής γητείας και αρμονικών συνθηκών, δημιουργείται και αναδύεται για να μας αποφέρει το επιθυμητό -ή μη- αποτέλεσμα. Ίσως είναι εκείνη η στιγμή που ενώ όλα φαίνονται αδρανή και στατικά, ευθυγραμμίζονται οι πλανήτες "ακούγοντας" το εσωτερικό κάλεσμα μας και ερεθισμένη από αυτή μας την στασιμότητα η πραγματικότητα, σπεύδει να ταράξει τις ισορροπίες μας.
"Απλά, καθημερινά" παραδείγματα;
Όταν το άναμμα του τσιγάρου στην στάση του λεωφορείου που υπομονετικά, και ίσως με λίγο εκνευρισμό, περιμένουμε, επειδή χάσαμε το προηγούμενο, "προκαλεί" τον άμεσο ερχομό του επόμενου. Όταν η γνωριμία μας με εκείνο το πρόσωπο, το οποίο ηλεκτρίζει όλη την ατμόσφαιρα γύρω μας και η έλξη που αισθανόμαστε είναι καθηλωτική, μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι το "άλλο μισό μας πορτοκάλι", όπως λένε και οι Ισπανοί. Όταν η λέξη/φράση "κλειδί" που μας έρχεται στο μυαλό την κατάλληλη στιγμή, εκείνη που κάποιος-κάπου-κάποτε είχε αναφέρει και για ένα άγνωστο λόγο μας είχε αποτυπωθεί (η στοίβα του μυαλού "αχρείαστη γνώση" την ονομάζω εγώ), μας επιτρέπει να επιτύχουμε σε ένα test, σε μια συνέντευξη, σε μια δοκιμασία. Πολλά άλλα παρόμοια μπορεί να μας έρθουν αυτήν τη στιγμή στο νου... Ορισμένα εξ αυτών, όσο τετριμμένα, ασήμαντα, ή απλοϊκά και να παρουσιάζονται, ενδέχεται να προκαλέσουν ριζικές αλλαγές στην ζωή κάποιου ανθρώπου.
Είναι άραγε προκαθορισμένα τα γεγονότα της ζωής μας, όσο απίθανα ή απρόσμενα και να μας φαίνονται;
Δεν γνωρίζω αν υφίσταται ο παράγων της τύχης ή της ατυχίας, το... "γραμμένο" ή μία οντότητα που "κινεί" τα νήματα έτσι ώστε έκαστος να χαράξει μια προδιαγεγραμμένη πορεία στο χρονικό της ζωής του. Δεν ξέρω επίσης αν όλα γίνονται για κάποιο λόγο ή απλά... συμβαίνουν. Δεν είμαι σίγουρος αν κάποιοι "έχουν άστρο" ή "περπατούν στο φως". Αυτό που πιστεύω -διότι σίγουρος για ένα τέτοιο ζήτημα, θεωρώ, δεν μπορεί να είναι κανείς-, είναι ότι μπορούμε να επηρεάσουμε έως κάποιο βαθμό τα προσεχή, επικείμενα και μελλοντικά δρώμενα, μέσω ανεξήγητων ή -τουλάχιστον- εξηγήσιμων ενεργειών, συνειδητά ή μη.
Κλείνοντας, (ελπίζω συνειδητά...), θα ήθελα να αναρωτηθούμε για μια στιγμή, σε ποιο βαθμό, πράξεις και αποφάσεις που κάναμε ή λάβαμε το τελευταίο διάστημα, ήταν αυτούσια δική μας πρωτοβουλία και επιλογή, καθώς και κατά πόσο είχαμε το "επιθυμητό", εν τέλει, αποτέλεσμα. Τους λόγους και τις αιτίες που, μάλλον, μεσολάβησαν, αλλά και τους παράγοντες που μας επηρέασαν. Τι ήταν αυτό που "κίνησε τα νήματα" κατά την γνώμη μας; Ίσως ο κάθε ένας μας ξεχωριστά να βγάλει το δικό του συμπέρασμα.
Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou
Θεωρίες, πεποιθήσεις και... ερμηνείες, όπου άλλες φορές ομιλούν για τις ενέργειες, τα vibes και τον συγχρονισμό τους, ενώ κάποιες άλλες αναφέρουν το κάρμα, το πεπρωμένο και, ίσως, το υπερφυσικό. Ως "μαγεία" που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, ενδεχομένως, στην αυτή καθαυτή καθημερινότητα μας, θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κάποιος το φαινόμενο αυτό.
Ποιό φαινόμενο ακριβώς;
Είναι εκείνη η, χρονικά, κομβική -ή μη- στιγμή, όπου αυτό το αξιοθαύμαστο κράμα κοσμικής γητείας και αρμονικών συνθηκών, δημιουργείται και αναδύεται για να μας αποφέρει το επιθυμητό -ή μη- αποτέλεσμα. Ίσως είναι εκείνη η στιγμή που ενώ όλα φαίνονται αδρανή και στατικά, ευθυγραμμίζονται οι πλανήτες "ακούγοντας" το εσωτερικό κάλεσμα μας και ερεθισμένη από αυτή μας την στασιμότητα η πραγματικότητα, σπεύδει να ταράξει τις ισορροπίες μας.
"Απλά, καθημερινά" παραδείγματα;
Όταν το άναμμα του τσιγάρου στην στάση του λεωφορείου που υπομονετικά, και ίσως με λίγο εκνευρισμό, περιμένουμε, επειδή χάσαμε το προηγούμενο, "προκαλεί" τον άμεσο ερχομό του επόμενου. Όταν η γνωριμία μας με εκείνο το πρόσωπο, το οποίο ηλεκτρίζει όλη την ατμόσφαιρα γύρω μας και η έλξη που αισθανόμαστε είναι καθηλωτική, μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι το "άλλο μισό μας πορτοκάλι", όπως λένε και οι Ισπανοί. Όταν η λέξη/φράση "κλειδί" που μας έρχεται στο μυαλό την κατάλληλη στιγμή, εκείνη που κάποιος-κάπου-κάποτε είχε αναφέρει και για ένα άγνωστο λόγο μας είχε αποτυπωθεί (η στοίβα του μυαλού "αχρείαστη γνώση" την ονομάζω εγώ), μας επιτρέπει να επιτύχουμε σε ένα test, σε μια συνέντευξη, σε μια δοκιμασία. Πολλά άλλα παρόμοια μπορεί να μας έρθουν αυτήν τη στιγμή στο νου... Ορισμένα εξ αυτών, όσο τετριμμένα, ασήμαντα, ή απλοϊκά και να παρουσιάζονται, ενδέχεται να προκαλέσουν ριζικές αλλαγές στην ζωή κάποιου ανθρώπου.
Είναι άραγε προκαθορισμένα τα γεγονότα της ζωής μας, όσο απίθανα ή απρόσμενα και να μας φαίνονται;
Δεν γνωρίζω αν υφίσταται ο παράγων της τύχης ή της ατυχίας, το... "γραμμένο" ή μία οντότητα που "κινεί" τα νήματα έτσι ώστε έκαστος να χαράξει μια προδιαγεγραμμένη πορεία στο χρονικό της ζωής του. Δεν ξέρω επίσης αν όλα γίνονται για κάποιο λόγο ή απλά... συμβαίνουν. Δεν είμαι σίγουρος αν κάποιοι "έχουν άστρο" ή "περπατούν στο φως". Αυτό που πιστεύω -διότι σίγουρος για ένα τέτοιο ζήτημα, θεωρώ, δεν μπορεί να είναι κανείς-, είναι ότι μπορούμε να επηρεάσουμε έως κάποιο βαθμό τα προσεχή, επικείμενα και μελλοντικά δρώμενα, μέσω ανεξήγητων ή -τουλάχιστον- εξηγήσιμων ενεργειών, συνειδητά ή μη.
Κλείνοντας, (ελπίζω συνειδητά...), θα ήθελα να αναρωτηθούμε για μια στιγμή, σε ποιο βαθμό, πράξεις και αποφάσεις που κάναμε ή λάβαμε το τελευταίο διάστημα, ήταν αυτούσια δική μας πρωτοβουλία και επιλογή, καθώς και κατά πόσο είχαμε το "επιθυμητό", εν τέλει, αποτέλεσμα. Τους λόγους και τις αιτίες που, μάλλον, μεσολάβησαν, αλλά και τους παράγοντες που μας επηρέασαν. Τι ήταν αυτό που "κίνησε τα νήματα" κατά την γνώμη μας; Ίσως ο κάθε ένας μας ξεχωριστά να βγάλει το δικό του συμπέρασμα.
Εις το επανιδείν...
εγω πιστευω στην <> και αρα στον νομο του Μερφυ και καπως ετσι πιστευω πως καθοριζεται η ζωη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Νικόλα!
ΔιαγραφήΕίναι καλό να προετοιμαζόμαστε και για το "χειρότερο" που μπορεί να έρθει.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ παράγοντας του "γραμμένου" βοηθάει πάντως.... ειδικά όταν θέλεις να δικαιολογήσεις μαζεμένες ατυχίες - αστοχίες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε όλοι δεν προσδοκούμε και μαχόμαστε για το καλύτερο??!!
Καλησπέρα Αλεξάνδρα!
ΔιαγραφήΣίγουρα βοηθάει. Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί αν όντως είναι "λογικό" να μας συμβαίνουν τόσα πολλά μαζί. Ίσως είναι και ένας τρόπος να εξηγήσουμε κάτι μέσα στην "τύχη/ατυχία" μας.
Συγχαρητήρια για το κείμενό σου και καλή αρχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω αναρωτηθεί πολλές φορές για το συγκεκριμένο θέμα και συνεχώς αναθεωρώ.. Τον τελευταίο καιρό, πιστεύω ότι υπάρχει κάτι ανώτερο, μία δύναμη ίσως, που μας βάζει σε διλήμματα. Ή να το πω διαφορετικά, μας θέτει ερωτήματα και εμείς, "έρμαια" της μοίρας στην οποία βρεθήκαμε μπροστά, καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις, να διαλέξουμε ένα δρόμο στο σταυροδρόμι..Μία αλληλοεξαρτώμενη μίξη δηλαδή..Προς το παρόν-σε λίγο καιρό μπορεί να αναθεωρήσω ξανά.
Ευχαριστώ πάρα πολύ!
ΔιαγραφήΝομίζω ότι είναι κάτι που όλοι λίγο πολύ κάνουμε είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα. Φράσεις όπως το "γιατί σε εμένα όλα", "από θαύμα επέζησε" "το 'χει η μοίρα του" κλπ. είναι πολύ συχνές. Τις απαντήσεις βέβαια δεν τις περνούμε ξεκάθαρα και δίνουμε εμείς την ερμηνεία για την εκάστοτε περίπτωση. Το γιατί βέβαια παραμένει...!
Θα ήθελα να τοποθετηθώ κι εγώ διότι είναι ένα θέμα που με έχει τυραννήσει πολύ και για πολλά χρόνια. Ουσιαστικά ταυτίζομαι με το σχόλιο της Ελίνας, μέχρι που τελικά κατέληξα στο ότι όλα και εννοώ ΟΛΑ, είναι θέμα των συνιστωσών οι οποίες μας επηρεάζουν άμεσα (δεν άκουσα το ξυπνητήρι - δεν πρόλαβα το φανάρι - απέφυγα ένα τροχαίο) και έμμεσα (ο εργοδότης στον οποίο είχα κάνει αίτηση για δουλειά ξύπνησε ανάποδα - απέρριψε όλες τις αιτήσεις της ημέρας που είχα κάνει κι εγώ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα είναι απλά μαθηματικά πιθανοτήτων (ένας σπουδαίος κλάδος των μαθηματικών).
Και επειδή κάθε κανόνας έχει εξαιρέσεις...
Οι εξαιρέσεις σε αυτήν την ζωή -κατά τη γνώμη μου- αποτελούν παρεμβάσεις Του Θεού, που ο κόσμος ονομάζει θαύματα.
Ως εκεί...
Είναι ωραίο και ενδιαφέρον να έχεις συνδυάσει την "επιστήμη" (μαθηματικά) και την "θρησκεία" (θεό) σε ένα τέτοιο θέμα.
ΔιαγραφήΚαλώς ήρθες στην ομορφιά των προβληματισμών..
ΔιαγραφήΕμένα μου αρέσει, ή με βολεύει, να πιστεύω ότι κάποια πράγματα δεν εξαρτώνται από εμάς.. Κρύβει και μια μαγεία όλο αυτό, κάτι που νομίζω πως όλοι μας το έχουμε ανάγκη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Ιωάννα!
ΔιαγραφήΠράγματι. Η... "μαγεία" των γεγονότων είναι κάτι που δίνει και ένα μυστήριο στο όλο θέμα, και το να μην μπορούμε να εξηγήσουμε και να ελέγξουμε τα πάντα, είναι θετικό πολλές φορές.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα αγαπητέ,
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσωπικά πιστεύω ότι αποδίδουμε στα πράγματα το νόημα που μας βολεύει. Συνήθως, δηλαδή, τα θετικά αποτελέσματα κάποιων συγκυριών στη δική μας, ας πούμε, διαχείριση και τα αρνητικά σε θεού και δαίμονες.
Καλησπέρα!
ΔιαγραφήΕνδιαφέρουσα παρατήρηση. Υπάρχουν φορές που "ευλογούμε τα γένια μας" και περηφανευόμαστε χωρίς λόγο (ή και με λόγο) και άλλες πάλι που μας συμφέρει να ρίξουμε το φταίξιμο αλλού, επειδή μας συνέβει κάτι κακό. Η "ευθυνοφοβία" είναι γνωστό και σύνηθες φαινόμενο πάντως...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Διαγραφή