Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
"Σοκ στην Καλλιθέα! Πτώμα βρέθηκε σε καταψύκτη!" Και μετά σιωπή. Μετά περίσκεψη. Κάπως έτσι κλονίζονται οι παγιωμένες ιδέες μας για τη ζωή, τον άνθρωπο, το τι είναι τρέλα και το πόσο εύκολο είναι άραγε να φτάσεις σε ένα έγκλημα. Να αφαιρέσεις μία ανθρώπινη ζωή. Οι υποψίες στρέφονται στην 45χρονη πρώην σύζυγο του ναυτικού που βρέθηκε νεκρός και φιμωμένος στον καταψύκτη, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του. Μέχρι όμως να κλείσει αυτός ο φάκελος, εμείς θα ασχοληθούμε με κάποια άλλα εγκλήματα. Με αυτά που σημάδεψαν την κοινή γνώμη, προβλημάτισαν, δημιούργησαν φοβίες.
Υπόθεση Φραντζή: 1978. Όλοι μιλούσαν για μία σχέση με μεγάλες εντάσεις και συχνούς καυγάδες. Μία σχέση που κατέληξε απ' τα σκαλιά της εκκλησίας στο νεκροτομείο. Το πόρισμα του ιατροδικαστή "έδειξε" στραγγαλισμό. Τον στραγγαλισμό της άτυχης γυναίκας ακολούθησε ο διαμελισμός της με χασαπομάχαιρο, η τοποθέτηση των μελών σε δέκα πλαστικές σακούλες και η διανομή τους σε πολλούς κάδους σκουπιδιών. Θεωρείται έγκλημα λόγω ζήλιας. Απολογούμενος ο δράστης υποστήριξε ότι η γυναίκα χτύπησε μόνη της πάνω σε έναν καυγά και στον πανικό του προσπάθησε να εξαφανίσει το πτώμα. Δεν έπεισε το δικαστήριο και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Αποφυλακίστηκε το 2005.
Οι σατανιστές της Παλλήνης: 1982. Απ' τις πλέον κλασικές υποθέσεις του ελληνικού εγκλήματος. Ασημάκης Κατσούλας, Μάνος Δημητροκάλης, Δήμητρα Μαργέτη εμπλέκονται σε τελετές μαύρης μαγείας, επιχειρούν να προσηλυτίσουν κι άλλους νεαρούς, και καταλήγουν να βιάζουν και να δολοφονούν δύο κοπέλες για να τις προσφέρουν ως θυσία στο σατανά... Όσοι παρακολούθησαν τη δίκη μιλούν για εγκλήματα αποτροπιαστικά. Στους Κατσούλα και Δημητροκάλη επιβλήθηκε η ποινή των δις ισόβια, ενώ η Μαργέτη καταδικάστηκε σε φυλάκιση 17 ετών. Σήμερα οι Δημητροκάλης και Μαργέτη έχουν αποφυλακιστεί, ενώ πέρυσι τέτοια εποχή περίπου είχαν κυκλοφορήσει φήμες για αποφυλάκιση και του Ασημάκη Κατσούλα, οι οποίες ωστόσο είχαν διαψευστεί.
Υπόθεση Δουρή: 1993. Μία υπόθεση που έχει κάνει κόμπο πολλά στομάχια. Δύο ανήσυχοι γονείς καταγγέλλουν την εξαφάνιση του 6χρονου γιου τους στην αστυνομία. Παρά τις τεράστιες προσπάθειες της αστυνομίας, εκείνος που τελικά καταφέρνει να βρει τη σωρό του παιδιού είναι ο ίδιος ο πατέρας. Το γεγονός έχει ήδη κινήσει την καχυποψία των αρχών, η οποία κορυφώνεται με το πόρισμα του ιατροδικαστή: θάνατος από ασφυξία, είχε προηγηθεί βιασμός. Ο Δουρής δεν πρόλαβε να εκτίσει την ποινή του, καθώς το 1996 βρέθηκε απαγχονισμένος, ενώ το προηγούμενο διάστημα είχε καταγγείλει ότι είχε πέσει θύμα ξυλοδαρμού απ' τους συγκρατούμενους του.
Υπόθεση Σεχίδη: 1996. Ένας φοιτητής θεολογίας, ο Θ. Σεχίδης, δολοφονεί τους γονείς, τη γιαγιά, το θείο και την αδερφή του. Τους τεμαχίζει. Πετά τα μέλη σε μία χωματερή και άλλα τα κρατά στην κατάψυξη. Το ζήτημα άργησε να πάρει διαστάσεις κι οι διαδικασίες κινήθηκαν για αναζήτηση των αγνοούμενων. Ο Σεχίδης ομολόγησε, υποστήριξε ότι δεν μετανιώνει καθώς βρισκόταν σε άμυνα, και καταδικάστηκε σε 5 φορές ισόβια κάθειρξη. Νοσηλεύεται στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού.
Αν αισθάνεστε ένα κόμπο στο λαιμό σας, είναι λογικό. Πρόκειται σίγουρα για γεγονότα που ξεπερνούν τη λογική και καταβαραθρώνουν τη διάθεση, ενώ μας κάνουν να αμφισβητούμε τους πάντες. Πρωταγωνιστές θα μπορούσαν να είναι γνωστοί μας, γείτονές μας... ή ακόμη κι εμείς. Το "αν" φωλιάζει και τρομάζει. Είναι όντως τόσο εύθραυστα τα όρια; Ή υπάρχει προηγούμενη παθογένεια που αγνοείται;
Το πρώτο μέρος του αφιερώματος περιλάμβανε τις "κλασικότερες" ανατριχιαστικές υποθέσεις. Συντονιστείτε στο +yannidakis για το δεύτερο μέρος, με κάποιες υποθέσεις πιο κοντά στο σήμερα, αλλά και μία απόπειρα προσέγγισης της ψυχολογικής πλευράς του ζητήματος. +Κωνσταντίνα Πορφυρού
Υπόθεση Φραντζή: 1978. Όλοι μιλούσαν για μία σχέση με μεγάλες εντάσεις και συχνούς καυγάδες. Μία σχέση που κατέληξε απ' τα σκαλιά της εκκλησίας στο νεκροτομείο. Το πόρισμα του ιατροδικαστή "έδειξε" στραγγαλισμό. Τον στραγγαλισμό της άτυχης γυναίκας ακολούθησε ο διαμελισμός της με χασαπομάχαιρο, η τοποθέτηση των μελών σε δέκα πλαστικές σακούλες και η διανομή τους σε πολλούς κάδους σκουπιδιών. Θεωρείται έγκλημα λόγω ζήλιας. Απολογούμενος ο δράστης υποστήριξε ότι η γυναίκα χτύπησε μόνη της πάνω σε έναν καυγά και στον πανικό του προσπάθησε να εξαφανίσει το πτώμα. Δεν έπεισε το δικαστήριο και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Αποφυλακίστηκε το 2005.
 |
| Κατσούλας-Δημητροκάλης-Μαργέτη |
Υπόθεση Δουρή: 1993. Μία υπόθεση που έχει κάνει κόμπο πολλά στομάχια. Δύο ανήσυχοι γονείς καταγγέλλουν την εξαφάνιση του 6χρονου γιου τους στην αστυνομία. Παρά τις τεράστιες προσπάθειες της αστυνομίας, εκείνος που τελικά καταφέρνει να βρει τη σωρό του παιδιού είναι ο ίδιος ο πατέρας. Το γεγονός έχει ήδη κινήσει την καχυποψία των αρχών, η οποία κορυφώνεται με το πόρισμα του ιατροδικαστή: θάνατος από ασφυξία, είχε προηγηθεί βιασμός. Ο Δουρής δεν πρόλαβε να εκτίσει την ποινή του, καθώς το 1996 βρέθηκε απαγχονισμένος, ενώ το προηγούμενο διάστημα είχε καταγγείλει ότι είχε πέσει θύμα ξυλοδαρμού απ' τους συγκρατούμενους του.
Υπόθεση Σεχίδη: 1996. Ένας φοιτητής θεολογίας, ο Θ. Σεχίδης, δολοφονεί τους γονείς, τη γιαγιά, το θείο και την αδερφή του. Τους τεμαχίζει. Πετά τα μέλη σε μία χωματερή και άλλα τα κρατά στην κατάψυξη. Το ζήτημα άργησε να πάρει διαστάσεις κι οι διαδικασίες κινήθηκαν για αναζήτηση των αγνοούμενων. Ο Σεχίδης ομολόγησε, υποστήριξε ότι δεν μετανιώνει καθώς βρισκόταν σε άμυνα, και καταδικάστηκε σε 5 φορές ισόβια κάθειρξη. Νοσηλεύεται στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού.
Αν αισθάνεστε ένα κόμπο στο λαιμό σας, είναι λογικό. Πρόκειται σίγουρα για γεγονότα που ξεπερνούν τη λογική και καταβαραθρώνουν τη διάθεση, ενώ μας κάνουν να αμφισβητούμε τους πάντες. Πρωταγωνιστές θα μπορούσαν να είναι γνωστοί μας, γείτονές μας... ή ακόμη κι εμείς. Το "αν" φωλιάζει και τρομάζει. Είναι όντως τόσο εύθραυστα τα όρια; Ή υπάρχει προηγούμενη παθογένεια που αγνοείται;
Το πρώτο μέρος του αφιερώματος περιλάμβανε τις "κλασικότερες" ανατριχιαστικές υποθέσεις. Συντονιστείτε στο +yannidakis για το δεύτερο μέρος, με κάποιες υποθέσεις πιο κοντά στο σήμερα, αλλά και μία απόπειρα προσέγγισης της ψυχολογικής πλευράς του ζητήματος. +Κωνσταντίνα Πορφυρού
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Καλησπέρα, πολύ ενδιαφέρον θέμα, απασχολεί πάντα και σε πολλά επίπεδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ήθελα να σχολιάσω σχετικά με την υπόθεση Φραντζή.Έχω διαβάσει ότι μέχρι να γίνει το έγκλημα ήταν ένας πολύ ήπιος, συγκροτημένος χαρακτήρας, μορφωμένος και με στόχους για τη ζωή. Μετά το έγκλημα, αφού έδειξε καλή συμπεριφορά κατά τον εγκλεισμό του, χωρίς διαπληκτισμούς, ενώ αποφάσισε να συνεχίσει και τις σπουδές του. Η μόνη στιγμή παραλογισμού στη ζωή του μοιάζει να είναι αυτή η νύχτα, αυτό το έγκλημα.Κάτι που φαίνεται και από την χαρακτηριστική φράση του:"τον δικό μου πόνο δεν τον σκέφτηκε κανείς.Δολοφονήθηκε η γυναίκα μου και δεν είχα κανέναν να κυνηγήσω. Ποιον να κυνηγήσω;αφού εγώ την σκότωσα"..Και με κάνει να αναρωτιέμαι: Αν κάποιος άνθρωπος (γενικότερα) δεν έχει μία "προδιάθεση" για εγκληματική συμπεριφορά(ακόμα και επιστημονικά εξηγείται) ή ψυχολογικά προβλήματα ούτε τον έχουν οδηγήσει καταστάσεις στη ζωή του ή να τον έχουν προκαλέσει άνθρωποι γύρω του,ακόμα και τότε λοιπόν, είναι ικανός για μία τόσο απάνθρωπη πράξη;
Καλησπέρα! Εξαιρετικά ενδιαφέροντα το στοιχεία που παρέθεσες, κάνουν την υπόθεση να δείχνει ακόμη πιο παράξενη... Προσωπικά, και αφού προβληματίστηκα αρκετά από το ερώτημά σου, πιστεύω πως ναι, γίνεται. Πως μπορεί το έγκλημα να είναι συνάρτηση της στιγμής, αυτό που λένε "του γύρισε η βίδα"; Ε, αυτό! Πρόκειται για ένα απ' αυτά τα σκοτεινά μυστικά του μυαλού. Ίσως αφορμή να ήταν μία φράση που φέρεται να ειπώθηκε από την κοπέλα πάνω στον καυγά, ένα "είσαι ανίκανος". Ίσως μία τέτοια φράση θα μπορούσε να κινητοποιήσει αυτές τις διεργασίες, την τύφλωση δηλαδή του νου και ό,τι ακολούθησε.
Διαγραφή