Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Στο πέρασμα των τελευταίων χρόνων η έννοια της φορητότητας έχει κυριολεκτικά αλλάξει άπειρες φορές δίνοντας κάθε φορά μία νέα διαφορετική σημασία στον τομέα αυτό. Στον σημερινό προβληματισμό δε θα κάνω τεχνολογική ανάλυση όπως θα γινόταν στην ενότητα Επιστήμη της Τεχνολογίας, αλλά θα θίξω έναν κατ' εμέ πολύ σοβαρό προβληματισμό.
Βλέπετε τα κινητά τηλέφωνα, έγιναν έξυπνα ρολόγια, έξυπνα βραχιόλια, έξυπνα γυαλιά και εκεί που όλοι αισθανόμασταν πως μπορούμε να έχουμε την τεχνολογία και τις επαφές μας κυριολεκτικά πάνω μας, ξαφνικά μία νέα εφαρμογή έρχεται σταδιακά να μας προβληματίσει στην αρχή και ποιος ξέρει ποιο θα είναι το επόμενο βήμα.
Πρόκειται για τα Tech Tats ένα αυτοκόλλητο το οποίο είναι περισσότερο ένα προσωρινό τατουάζ το οποίο αφού "κολλήσει" στο ανθρώπινο δέρμα αρχίζει την ιδιαίτερη λειτουργία του ελέγχοντας από τους παλμούς, την πίεση και την θερμοκρασία του σώματος και ενώ αυτό ακούγεται δελεαστικό για ανθρώπους που αθλούνται, εργάζονται πολύ, έχουν προβλήματα υγείας, έρχεται και η δεύτερη εφαρμογή που εκτινάσσει την σημασία του "εργαλείου". Πρόκειται για την εκπομπή συντεταγμένων σε πραγματικό χρόνο της τοποθεσίας εκείνου που το φοράει.
Και εδώ κάπου ξεκινάει η ιστορία του προβληματισμού και το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου: ποιος θα έχει πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες;
Στην πρώτη περίπτωση τα πράγματα είναι απλά. Εμείς οι ίδιοι θέλουμε να γνωρίζουμε μετρήσιμα στοιχεία για την υγεία μας, οπότε εκεί υπεραπλουστεύει το πράγμα. Έχουμε οι ίδιοι πρόσβαση στα δεδομένα μας. Σε άλλες περιπτώσεις θέλουμε να ελέγχουμε την υγεία του παιδιού μας ή ακόμα ενός υπερήλικα που δεν αυτοεξυπηρετείται.
Και πάμε στον απόλυτο προβληματισμό: ποιος μπορεί να έχει πρόσβαση στις πληροφορίες τοποθεσίας του χρήστη; Προφανώς όχι ο ίδιος, γιατί... τι να τις κάνει; Τι θα λέγατε όμως αν φορούσαν ένα τέτοιο τατουάζ οι στρατιώτες ώστε να είναι ανά πάσα ώρα εντοπίσιμοι στο πεδίο της μάχης; Τι θα λέγατε ακόμα αν το φορούσατε στον παππού που πάσχει από Parkinson; Αυτές τις μέρες αγνοείται στην Κρήτη ένας γεράκος 86 ετών με αστυνομία και οικογένεια να αγωνιούν προσπαθώντας να τον βρουν εδώ και καιρό.
Όλα τα παραπάνω ακούγονται αποδεκτά στο σημείο που η άποψη του καθένα είναι, οπότε πάμε στον επόμενο πιθανό χρήστη: τα παιδιά! Ξεκινάω από τα παιδιά που αθλούνται και την ώρα του αγώνα θα μπορούν να ελέγχονται από ειδικό γιατρό για την κατάσταση της υγείας τους. Ας μην ξεχνάμε περιπτώσεις αθλητών που σωριάστηκαν στο έδαφος κατά τη διάρκεια του αγώνα! Και τα υπόλοιπα παιδιά; Οι μαθητές που κάνουν κοπάνα από το σχολείο ή τα παιδιά μας που βγαίνουν το βράδυ μόνα αγνοώντας τις όποιες εντολές μας για την προστασία τους;
Έχουμε το δικαίωμα να τους ζητήσουμε ή ακόμα και να τους επιβάλλουμε να φοράνε ένα τέτοιο τατουάζ όσο θα λείπουν; Αν ναι, γιατί και υπό ποιες προϋποθέσεις; Αν όχι, ποιο το ρίσκο στις εποχές που ζούμε; Στο σημείο αυτό θα ήθελα να προσθέσω μία άλλη παράμετρο. Αυτή της εμπιστοσύνης. Πως κερδίζουμε την εμπιστοσύνη του παιδιού μας για να φορέσει αυτό το πράγμα; Ας πούμε... φοράμε και εμείς το ίδιο δίνοντας αυτήν την φορά σε εκείνο δικαίωμα πρόσβασης στην τοποθεσία μας; Οι απόψεις θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμες σήμερα... +Yanni Spiridakis
Βλέπετε τα κινητά τηλέφωνα, έγιναν έξυπνα ρολόγια, έξυπνα βραχιόλια, έξυπνα γυαλιά και εκεί που όλοι αισθανόμασταν πως μπορούμε να έχουμε την τεχνολογία και τις επαφές μας κυριολεκτικά πάνω μας, ξαφνικά μία νέα εφαρμογή έρχεται σταδιακά να μας προβληματίσει στην αρχή και ποιος ξέρει ποιο θα είναι το επόμενο βήμα.
Και εδώ κάπου ξεκινάει η ιστορία του προβληματισμού και το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου: ποιος θα έχει πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες;
Στην πρώτη περίπτωση τα πράγματα είναι απλά. Εμείς οι ίδιοι θέλουμε να γνωρίζουμε μετρήσιμα στοιχεία για την υγεία μας, οπότε εκεί υπεραπλουστεύει το πράγμα. Έχουμε οι ίδιοι πρόσβαση στα δεδομένα μας. Σε άλλες περιπτώσεις θέλουμε να ελέγχουμε την υγεία του παιδιού μας ή ακόμα ενός υπερήλικα που δεν αυτοεξυπηρετείται.
Και πάμε στον απόλυτο προβληματισμό: ποιος μπορεί να έχει πρόσβαση στις πληροφορίες τοποθεσίας του χρήστη; Προφανώς όχι ο ίδιος, γιατί... τι να τις κάνει; Τι θα λέγατε όμως αν φορούσαν ένα τέτοιο τατουάζ οι στρατιώτες ώστε να είναι ανά πάσα ώρα εντοπίσιμοι στο πεδίο της μάχης; Τι θα λέγατε ακόμα αν το φορούσατε στον παππού που πάσχει από Parkinson; Αυτές τις μέρες αγνοείται στην Κρήτη ένας γεράκος 86 ετών με αστυνομία και οικογένεια να αγωνιούν προσπαθώντας να τον βρουν εδώ και καιρό.
Όλα τα παραπάνω ακούγονται αποδεκτά στο σημείο που η άποψη του καθένα είναι, οπότε πάμε στον επόμενο πιθανό χρήστη: τα παιδιά! Ξεκινάω από τα παιδιά που αθλούνται και την ώρα του αγώνα θα μπορούν να ελέγχονται από ειδικό γιατρό για την κατάσταση της υγείας τους. Ας μην ξεχνάμε περιπτώσεις αθλητών που σωριάστηκαν στο έδαφος κατά τη διάρκεια του αγώνα! Και τα υπόλοιπα παιδιά; Οι μαθητές που κάνουν κοπάνα από το σχολείο ή τα παιδιά μας που βγαίνουν το βράδυ μόνα αγνοώντας τις όποιες εντολές μας για την προστασία τους;
Έχουμε το δικαίωμα να τους ζητήσουμε ή ακόμα και να τους επιβάλλουμε να φοράνε ένα τέτοιο τατουάζ όσο θα λείπουν; Αν ναι, γιατί και υπό ποιες προϋποθέσεις; Αν όχι, ποιο το ρίσκο στις εποχές που ζούμε; Στο σημείο αυτό θα ήθελα να προσθέσω μία άλλη παράμετρο. Αυτή της εμπιστοσύνης. Πως κερδίζουμε την εμπιστοσύνη του παιδιού μας για να φορέσει αυτό το πράγμα; Ας πούμε... φοράμε και εμείς το ίδιο δίνοντας αυτήν την φορά σε εκείνο δικαίωμα πρόσβασης στην τοποθεσία μας; Οι απόψεις θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμες σήμερα... +Yanni Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
Χρόνια τώρα μεταφράζω αγγλικά και αμερικάνικα βιβλία για «θεωρίες συνομωσίας». Και έχω διαβάσει για πραγματικά αδιανόητες τεχνολογίες, οι οποίες γίνονται γνωστές δέκα χρόνια μετά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚερδίζω λοιπόν το εκατομμύριο της ερώτησης: ΦΥΣΙΚΑ θα χρησιμοποιήσουν τις πληροφορίες οι μυστικές υπηρεσίες και οι πολυεθνικές.
Οι πολιτικά ορθές ανησυχίες που διαφημίζει το ΣΥΣΤΗΜΑ των πολυεθνικών για χαμένους γέροντες, παιδάκια και σκυλάκια, δεν είναι παρά το δόλωμα. Την φάκα δεν την βλέπει κανένας, έτσι όπως κανένας δεν βλέπει την σημερινή φάκα των καρτών.
Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει στον κόσμο, είτε το δεχθεί σαν αλήθεια είτε το απορρίψει, το 1984 του Όργουελ και τα Πρωτόκολλα της Σιών, φαίνεται ότι βαδίζουν γοργά στην υλοποίησή τους. Και εγώ ο ίδιος δεν μπορώ να το πιστέψω, παρά τον απίστευτο όγκο των σχετικών πληροφοριών.
Όσο για το τσιπάκι που φοριέται στο δέρμα είναι εμφανώς ξεπερασμένη τεχνολογία. Ήδη γίνονται πειράματα για:
-απευθείας σύνδεση του εγκεφάλου των στρατιωτών με τους στρατιωτικούς υπολογιστές
-εξωσκελετούς που θα πολλαπλασιάζουν την δύναμη και την αντοχή των στρατιωτών
-υβρίδια εγκεφάλου-υπολογιστή. Ένας τέτοιο υβρίδιο με εγκέφαλο αρουραίου έμαθε να πετάει αεροπλάνο στον εξομοιωτή πτήσεων.
-αφήνω το καλύτερο για το τέλος:
Διάβασα ΜΟΝΟ σε ένα σημείο, και χωρίς να βρίσκω άλλα στοιχεία ΠΟΥΘΕΝΑ, ότι δημιουργείται βιολογικό τσιπ. Δηλαδή θα σου κάνουν ένα «εμβόλιο» και ο οργανισμός σου σε κάποιο σημείο θα δημιουργεί μόνος του ένα τσιπ ανάλογο με αυτά που εμφυτεύονται σήμερα.
Από εκεί και μετά ότι και να σκεφτείτε, όσο παράλογο και αν σας φαίνεται, να είσαστε σίγουροι ότι σε κάποιο στρατιωτικό εργαστήριο το ψάχνουν.
εγώ πάω πιο... συγκαταβατικά. Δεν θεωρώ κρίσιμο για αυτούς να παρακολουθούν εμένα πιστός στο δόγμα, αν δεν έχω να κρύψω τίποτα, δεν με νοιάζει και να με παρακολουθούν.
ΔιαγραφήΠρος το παρόν αυτό που με απασχολεί οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και αν αυτές μπορούν να βασιστούν στην εμπιστοσύνη για κοινό όφελος όλων
Και όμως. Σε νοιάζει και σε καίει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ξεχνάς τον νόμο του Παπανδρέου (δεν ξέρω αν πέρασε) που χονδρικά ποινικοποιούσε τις αναρτήσεις στο διαδίκτυο.
Σε κάποια φάση θα ενεργοποιηθούν τα «εγκλήματα σκέψης». Τότε θα σε καταδικάζουν για αυτά που πιστεύεις και όχι για αυτά που κάνεις.
Όσο για το "σχέσεις-εμπιστοσύνη-κοινό όφελος" που τα είδες ποτέ αυτά στην ανθρώπινη ιστορία;