Καληνωρίσματα από έναν τόπο με άλλο ηγέτη ή τιμονιέρη –αν θέλετε- στη διακυβέρνηση μιας πολύπαθης χώρας, είτε εκ των έσω είτε από εξωγενείς παράγοντες. Αλλαγή ηγεσίας με έναν νέο και ωραίο και με έναν επίσης νέο που πάλιωσε πρόωρα.
Η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται σε μια απ’ τις χειρότερες φάσεις της ιστορίας της μετά την ήττα των σχεδόν 10,5 μονάδων διαφοράς από το Πα.Σο.Κ. και μάλιστα φτάνοντας τρίτη σε ποσοστά, αφού μετά το 44% του Πα.Σο.Κ., το 29% του εκλογικού σώματος αποφάσισε να απέχει καταφέρνοντας(;) να διαμαρτυρηθεί με τον πιο άβουλο τρόπο, αφήνοντας πάντως τη Νέα Δημοκρατία τρίτη με κάτι παραπάνω από 33%.
Η τραγική ήττα είχε τραγικές συνέπειες. Ο άνθρωπος που κράτησε το κόμμα στην εξουσία και στις περασμένες εκλογές, ο ηγέτης που κατάφερε να εμπνεύσει με την απλότητα της ομιλίας του πλήθος κόσμου και να φέρει την άνοιξη στο κόμμα της προκατάληψης και εσωστρέφειας. Ο Κώστας Καραμανλής είχε ένα βασικό μειονέκτημα: Βρισκόταν σε λάθος κόμμα. Από την αρχή πίστεψα στις ειλικρινές διαθέσεις του και στο υγιές όραμα που είχε για τον τόπο, όμως ποτέ δε βρήκα ένα στέλεχος στο κόμμα του που να μοιράζεται το ίδιο όραμα, την ίδια υγεία.
Η διεφθαρμένη δομή του κόμματος και τα ανίκανα στελέχη του, φρόντισαν να εκθέσουν τον Καραμανλή και να φθείρουν τη χώρα. Ίσως και να ήταν σχέδιο του Μητσοτάκη για να φέρει την κόρη του μπροστά στο κόμμα, ίσως ο Κωστάκης τελικά να μην είχε την ικανότητα να συγκρατήσει τα κακά παιδία της εξουσίας.
Ο Καραμανλής κήρυξε εκλογές δεχόμενος πιέσεις εκ των έσω, ακόμα κι αν ήξερε πως θα τις χάσει. Ύστερα παραιτήθηκε ακόμα κι αν κανείς ψηφοφόρος του δε συμφωνεί να φύγει. Και μαζί έφυγαν οι… χορτασμένοι κύριοι Αλογοσκούφης και Σουφλιάς που έγιναν τόσο πλούσιοι, που πήραν την κακή φήμη που απέκτησαν ως κυβερνητικά στελέχη και έφυγαν για πάντα δόξα Τω Θεώ. Τι έμεινε; Ένα κόμμα με υποκριτές και ανάξιους πολιτικούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το