ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 08/02/2010
Καληνωρίσματα. Από το νέο έτος έχει σταδιακά αρχίσει να εφαρμόζεται η νέα υπηρεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της Ελληνικής Αστυνομίας “Αστυνομικός της Γειτονιάς” και ενώ προβληματιζόμουν για το αν οι ένστολοι αυτοί θα είναι πρόβατα επί σφαγή σε τρομοκράτες που δεν διστάζουν να επιτεθούν ακόμα και στα ίδια τα αστυνομικά τμήματα, άκουσα περιπτερά στην Θεσσαλονίκη να παρατηρεί πως “επιτέλους! θα μπορούμε να αισθανόμαστε λίγη ασφάλεια. Ακόμα και στη σκέψη ότι αυτοί οι άνθρωποι θα είναι τριγύρω θα μένουμε ήσυχοι”. Δε σας κρύβω πως τον κοιτούσα με χαμόγελο στοργής και αισθάνθηκα ένα παρόμοιο αντίκτυπο στους πολίτες των μεγάλων πόλεων.
Οι αστυνομικοί της γειτονιάς, κυκλοφορούν ανά δύο και σκοπός τους είναι να συνεργάζονται με τους πολίτες σε καθαρά φιλικό κλίμα (αν έτυχε να συνομιλήσετε με κάποιον, θα με επιβεβαιώσετε) για προβλήματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων τους ώστε να μπορέσουν και εκείνοι να διοχετεύσουν την δραστηριότητά τους σε σωστά σημεία με τον κατάλληλο τρόπο. Πολίτες και αστυνομία μαζί για το καλό της πόλης! Αυτό δεν ακούγεται ιδανικό; Δεν είναι ακριβώς το πρόσωπο που θα θέλαμε η αστυνομία να επιδεικνύει κάθε φορά; Νομίζω ναι και συμπληρώνω πως το Υπουργείο είχε ακριβώς αυτό ως στόχο στη γενικότερη προσπάθεια βελτίωσης του προσώπου της αστυνομίας που τα τελευταία χρόνια καταστράφηκε.
Από την άλλη ο αστυνομικός της γειτονιάς, πως να το κάνουμε, είναι αστυνομικός. Είναι υποχρέωσή του να υποπτεύεται ύποπτες φάτσες, να παρακολουθεί παράξενες κινήσεις και να ελέγχει τυχαία με πρόθεση να ανακαλύψει οτιδήποτε μπορεί όχι μόνο να αντιμετωπίσει κάποιο μικροέγκλημα αλλά κυρίως να το αποτρέψει πριν αυτό συμβεί. Σε αυτό το εγχείρημα η συνεργασία του πολίτη κρίνεται ακόμα πιο αναγκαία. Είναι σκόπιμο να έχει κατανόηση και αίσθημα ευθύνης απέναντι στη γενική φιλοσοφία του έργου.
Φανταστείτε όμως έναν έλεγχο “στα καλά καθούμενα” από έναν αστυνομικό (της γειτονιάς) που ξύπνησε στραβά και με λίγο ύφος μας ζητά ταυτότητες, προσωπικά στοιχεία, ερωτήσεις για το που πάμε, που ήμασταν και άλλα ίσως πιο… προσωπικά
Α :[ κατανοώ τη δυσκολία του έργου του και συνεργάζομαι στο έπακρο
Β :[ αρνούμαι να συνεργαστώ και του λέω να πιάσει κάνα ληστή ο άχρηστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το