Καληνωρίσματα. Ως και την γενιά μου, ο Καραγκιόζης αποτελούσε τον κλασικότερο τρόπο διασκέδασης. Οι περισσότεροι από μας λέμε πως μεγαλώσαμε με τον Καραγκιόζη και τα κατορθώματά του. Ο συμπαθητικός αυτός χαρακτήρας άρχισε να χάνει την δημοτικότητά του όταν τα κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση κατέκλυσαν τις προτιμήσεις των παιδιών. Κι όχι άδικα κατά τη γνώμη μου. Τα παιδιά γνώρισαν νέους χαρακτήρες με έναν τρόπο πολύ πιο άμεσο και εντυπωσιακό από την κλασική μέθοδο παράστασης στο Θέατρο Σκιών.
Τα δυο πιο πρόσφατα επεισόδια της ιστορίας του ήταν τραγικά μα αναμενόμενα. Στην αρχή υπήρξε ο χαμός του κύριου εκφραστή του Καραγκιόζη, του Ευγένιου Σπαθάρη που όμως πρόλαβε να αφήσει σπουδαία πολιτιστική κληρονομιά πρώτα με το Σπαθάρειο Μουσείο και τον γιο του άξιο αντικαταστάτη και κατόπιν η απόφαση “σοκ” του αρμοδίου τμήματος της UNESCO που επικύρωσε την τουρκική προέλευση του χαρακτήρα. Ήταν μια απόφαση που εκκρεμούσε καιρό και τελικά οι τούρκοι κέρδισαν την πατρότητα του. Γιατί όμως σοκ; Ο Καραγκιόζης μπορεί να συμβολίζει τον μέσο ταλαιπωρημένο μικροαστό, μπορεί μέσα από τα σατυρικά και γλαφυρά του σενάρια να ξεγυμνώνει την σύγχρονη και διαχρονική πραγματικότητα της κοινωνίας με τις ανισότητες και όλα τα σχετικά, όμως ας μην ξεχνάμε τα δεδομένα. Ο Καραγκιόζης αποτελεί μια ήπια βρισιά, ενός τεμπέλη, άεργου, κουτοπόνηρου και κακόμοιρου τυπάκου που σίγουρα είναι παράδειγμα προς αποφυγή. Ποτέ η ιστορία της Ελλάδας δεν είχε ως πρότυπο παρόμοιο “ήρωα”.
Μα επειδή ποτέ δεν ήταν δικός της! Στην τουρκία εμφανίστηκε το 1366 όταν αποτελούσε εργάτη του Σουλτάνου με επιστάτη τον Χατζηαβάτη με τον οποίο είχαν καθημερινούς μικροκαυβγάδες σε φιλικό κλίμα. Αρκετούς όμως για να κάνουν τον σουλτάνο να τους αποκεφαλίσει. Μετά το γεγονός, λέγεται πως ο Σουλτάνος μετάνιωσε και θλίφτηκε τόσο, που κάποιοι στην αυλή του δημιούργησαν τους χάρτινους ήρωες. Δυο τυχαίοι λοιπόν τούρκοι έμελλαν να περάσουν και στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στα τουρκοκρατούμενα Ιωάννινα το 1809 για κάποιες παραστάσεις στην τουρκική γλώσσα. Διακρίνετε κάποια ελληνική πατρότητα;
Ο Καραγκιόζης έγινε αγαπητός εξαιτίας της αμεσότητας του στον μέσο έλληνα, όμως εκπροσωπεί μια ζωή που κανένας έλληνας δεν ονειρεύεται. Έτσι δεν μπορεί να αποτελεί πρότυπο για τα παιδιά μας, την κοινωνία μας, τους στόχους και τα οράματα μας. “Φίλοι” μας τούρκοι, χάρισμά σας ο… “ήρωας” σας. :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το