ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 24/02/2010
Καληνωρίσματα. Έχω αναφερθεί πολλάκις στην άποψη μου για τη σημαντικότητα της αντιπολίτευσης. Αυτήν την περίοδο διακυβέρνησης Παπανδρέου στην αντιπολίτευση βρίσκεται η Νέα Δημοκρατία με μπροστάρη τον Αντώνη Σαμαρά. Έναν άνθρωπο που χαρακτηρίζεται ως ένας εκ των πιο δεξιών προέδρων του κόμματος, εντούτοις αποτελεί προσωπικό φίλο από τα νεανικά τους χρόνια του πρωθυπουργού και έναν άνθρωπο που έδειξε πως ανέλαβε ένα κόμμα με όρεξη για μια ριζική μεταμόρφωση.
Προσωπικά εναπόθεσα πολλές ελπίδες στο μοντέλο κυβέρνησης-αντιπολίτευσης υπό αυτούς τους πολιτικούς αρχηγούς. Η κυβέρνηση εισήγαγε τον όρο της δημόσιας διαβούλευσης για τις περισσότερες των αποφάσεων της, ενώ ζήτησε τη συνδρομή των άλλων πολιτικών κομμάτων σε πνεύμα συνεργασίας κι όχι αντιμαχίας. Ο κύριος Σαμαράς έδειξε αρχικά πως έχει όλη την πολιτική βούληση να υπερβεί τα κομματικά συμφέροντα για το κοινό καλό (της χώρας) και στήριξε πολλές πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης. Συμφώνησε ακόμα και με τη διπλωματική επιφυλακτικότητα για πολλά από τα μέτρα λιτότητας και δήλωσε πως το κόμμα του θα είναι ενεργός κριτής και υποστηρικτής της διακυβέρνησης της Ελλάδας. Η ανωτερότητα του κυρίου Σαμαρά εν μέσω κρίσης στα εσωτερικό του κόμματός του με εξέπληξε ευχάριστα και προς στιγμήν ανακουφίστηκα για τα πολιτικά δρώμενα στη χώρα.
Οι πιέσεις που δέχεται όμως ο Σαμαράς είναι μεγάλες. Εντός του κόμματος οι τριγμοί είναι σοβαροί και οι πρώτες κατηγορίες αδράνειας δεν άργησαν να εμφανιστούν. Στην Ελλάδα βρισκόμαστε και… πρέπει να “φαγωθούμε”, όποτε ο Σαμαράς μάζεψε το επιτελείο του και ανακοίνωσε δέσμη οικονομικών μέτρων (23 στον αριθμό) τα οποία όμως αν τα μελετήσει κανείς θα διαπιστώσει πως συντάχθηκαν επιπόλαια και βεβιασμένα. Λίγο πριν είχε ζητήσει συνάντηση με τον πρωθυπουργό για να συζητήσουν για την πορεία της χώρας από την οποία –δήθεν- βγήκε δυσαρεστημένος και έτσι σταμάτησε να στηρίζει την κυβέρνηση. Καλό το άλλοθι, αλλά δε μάσησα!
Έτσι, το όνειρο συνεργασίας και όχι αντιμαχίας ανήκει στο παρελθόν. Για λόγους δικαιοσύνης θα προσθέσω πως τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής ζουν σε έναν ουτοπικό κόσμο που τους υπαγορεύει να συζητούν συνεχώς για βλακείες που δε βοηθούν, απλά δημιουργούν εντυπώσεις. Η κυβέρνηση είναι μόνη της με εφόδιο τις δημοσκοπήσεις-στήριξη της κοινής γνώμης και το μονόδρομο προς τα πάνω. Κα θα τα καταφέρει. Είμαι σίγουρος :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το