ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 11/05/2009
Χριστός Ανέστη! Αντιθέσεις υπάρχουν παντού στη ζωή μας και πλέον αποτελούν κομμάτι της. Έχουμε ξαναγράψει πως πάντοτε είναι επιθυμητό το μέσο, το μέτριο στις συνήθειές μας και ότι τα άκρα καλό είναι να αποφεύγονται. Όμως αν σκεφτούμε καλύτερα, τα άκρα δε διαμορφώνουν και τη μέση; Σκοτεινός – φωτεινός άμεσα συνυφασμένες έννοιες με το καλό – κακό. Άντρας – Γυναίκα. Πόσα μπορεί να γράψει κανείς για αυτήν την αντίθεση! Ήλιος – φεγγάρι, θετικός – αρνητικός, αριστερά – δεξιά, μπροστά – πίσω και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί χωρίς τέλος. Ανάλογα με τα βιώματα και την ιδιοσυγκρασία του καθενός συνήθως υπάρχει ένα σημείο αναφοράς στο οποίο ο καθένας κλίνει. Κάτι που θεωρείται περισσότερο δεδομένο για να καταλήξει όσο το δυνατό προς τη μέση. Στην Αγγλία για παράδειγμα η απόλυτη χρωματική κόντρα στον αθλητισμό είναι το κόκκινο και το μπλε. Στις ΗΠΑ η αντίθεση των χρωμάτων καθορίζει το πολιτικό προσκήνιο: μπλε για τους δημοκρατικούς – κόκκινο για τους ρεπουμπλικάνους. Για τα λουλούδια λένε πως τα κόκκινα συμβολίζουν τον έρωτα και το πάθος και τα άσπρα την αγνότητα. Στις διάφορες πινακίδες, το κόκκινο είναι συνώνυμο του απαγορευτικού και το πράσινο του ελεύθερου/επιτρεπτού. Από τα παραπάνω άνετα το κόκκινο κερδίζει τον τίτλο του διασημότερου χρώματος, όμως η απόλυτη αντίθεση συναντά τα δύο άκρα στην χρωματική παλέτα: μαύρο – άσπρο! Κάποιοι λένε πως δεν αποτελούν καν χρώματα, άλλοι μαλώνουν για το ποιο χρώμα σχηματίζει η σύνθεση όλων των βασικών και ποιο η απουσία τους. Το άσπρο συμβολίζει τη χαρά, την αγνότητα, την ηρεμία και την αγαλλίαση και το μαύρο, το κακό, τη λύπη, το πένθος, το κρυφό κ.α. Οι ιδιαιτερότητες των παραπάνω είναι παντού και πάντα στην ιστορία και στην κοινωνία, εκ διαμέτρου αντίθετες σε κάθε πτυχή και φυσικά ο καθένας έχει «συναλλαγές» με το άσπρο και το μαύρο. Όμως ένα από αυτά αποτελεί το σημείο αναφορά μας. Ποιό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το