ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 19/05/2010
Καληνωρίσματα. Η δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο “Καλλικράτης” ολοκληρώθηκε και πλέον μαθαίνουμε πως οι νέοι 325 δήμοι (από 1034 του σημερινού Καποδίστρια) βρίσκονται στη Βουλή για τις τελευταίες συζητήσεις με τους βουλευτές πριν το νομοσχέδιο ψηφιστεί. Ναι, ακόμα μπορούν να γίνουν μερικές αλλαγές, όμως πρέπει να γίνει κατόπιν συμφωνίας των βουλευτών όλων των κομμάτων μιας περιφέρειας, κάτι που θα είναι ένα επικίνδυνο πολιτικό παιχνίδι.
Από τη μια μεριά ο “Καλλικράτης” αποτελεί ένα απαραίτητο βήμα στην τοπική αυτοδιοίκηση της χώρας. Οι δήμοι θα είναι πιο ισχυροί, με περισσότερα κονδύλια να κατανέμονται πιο δίκαια στην κάθε περιφέρεια. Αυτό αφορά εμάς τους… πολίτες της επαρχίας (όπως απεχθάνομαι να ακούω από τους πρωτευουσιάνους αθηναίους). Το σημαντικό βέβαια σε επίπεδο κυβέρνησης είναι πως θα εξοικονομηθούν πολλά χρήματα. Γιατί; Ελάτε τώρα που δεν ξέρετε. Εκατοντάδες δημοτικοί υπάλληλοι που σχολούν από τις 10:00 επειδή δεν έχουν τι να κάνουν, γραφιάδες που στα συρτάρια τους θα βρεις μπισκότα και κουλουράκια εφόσον λέγονται μόνιμοι θα μεταταχθούν σε άλλες υπηρεσίες που ίσως μάθουν τι θα πει δουλειά. Οι συμβασιούχοι δε θα δουν τις συμβάσεις τους να ανανεώνονται και σ’ αυτό δεν φταίει ο “Καλλικράτης” αλλά η γενική (επιτέλους) φιλοσοφία όπου το δημόσιο θα φτωχύνει σε χρήματα και προσωπικό δίνοντας το έναυσμα στην ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα.
Από την άλλη, το σχέδιο έφερε πολλές αντιδράσεις. Λογικό. Καμία μεταρρύθμιση δεν θα γίνει ποτέ πλήρως αποδεκτή από το σύνολο των εμπλεκομένων. Αυτό όμως που παρατήρησα αυτή τη φορά ήταν και το μίσος πολιτών προς τους συμπολίτες τους. Δε θα μπω στη διαδικασία να δώσω πολλά παραδείγματα κι έτσι θα επικεντρωθώ στο τοπικό παράδειγμα που διαδραματίζεται εδώ στο Δήμο Ηρακλείου στον οποίο πέραν 3 άλλων άλλων δήμων, συγχωνεύεται και ο Δήμος Νέας Αλικαρνασσού. Για όσους δεν ξέρουν, η Αλικαρνασσός αποτελεί φυσική συνέχεια του Ηρακλείου, είναι όμορος δήμος και ο επισκέπτης δεν διακρίνει διαφορά στην πόλη. Η περιοχή δεν έχει διαφορετική πολιτιστική ταυτότητα απ’ αυτή του Ηρακλείου κι έτσι οι δημότες εκατέρωθεν χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες των δύο περιοχών εξίσου σε μια αρμονική συμβίωση που μετράει χρόνια. Ξαφνικά, οι κάτοικοι της Αλικαρνασσού κατέβηκαν στους δρόμους και ανάμεσα στις αντιδράσεις τους για την συγχώνευση, εκτόξευσαν βαρύτατους χαρακτηρισμούς για τους ηρακλειώτες, ξεχνώντας πως εκτός νομού (ή νησιού) αυτοαποκαλούνται ηρακλειώτες!
Με λύπησε η αντίδραση τους που πολώνει συναισθηματικά και λειτουργικά την σχέση συμπολιτών που απλά χωρίζονται από μία κεντρική λεωφόρο. Ίσως είναι το μήνυμα ενότητας που πρέπει να σταλεί απ’ αυτό το κείμενο. Είμαστε όλοι συμπολίτες, όλοι συναγωνιστές στην μάχη της επιβίωσης σε αυτήν την ζωή. Δεν έχει νόημα ο διαχωρισμός, αλλά η κοινωνική και διοικητική ενότητα για το κοινό καλό :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το