Την επόμενη μέρα το λεωφορείο δεν έφυγε πρωί. Οι περισσότεροι απ’ όσους θα ταξιδεύαμε κοιμόντουσαν ή ψάχνανε τα ρούχα τους σε κάποια γωνιά. Οπότε το δρομολόγιο καθυστέρησε ενώ σ’ όλη τη διαδρομή έκανε στάσεις για να πάρει άτομα από κοντινές παραλίες. Μας είπαν πως είμαστε νότια του 
νησιού και πως η παραλία βρίσκεται στο Λιβυκό Πέλαγος. Απορώ πως θυμάμαι τέτοιες λεπτομέρειες. Ίσως επειδή φτάνοντας μας έδειξαν τις σπηλιές που υπήρχαν στο πλαϊνό βουνό, σκεπάζοντας την παραλία. Εκεί, μας είπαν πως κάποτε κατοικούσαν οι hippies και το τι γινόταν κάθε βράδυ δεν είχε προηγούμενο. Ήταν όμως ήδη αργά και μας οδήγησαν ακριβώς μπροστά στη θάλασσα. Στην παραλία είχαν στήσει μεγάλες σκηνές. Μας είπαν να ξεκουραστούμε γιατί το αύριο θα ήταν ατελείωτο. Οι τρεις μας ξαπλώσαμε. Ακούγαμε από τις διπλανές σκηνές να γελούν, να κάνουν έρωτα και να διασκεδάζουν, όμως εμείς δεν είχαμε κουράγιο.
νησιού και πως η παραλία βρίσκεται στο Λιβυκό Πέλαγος. Απορώ πως θυμάμαι τέτοιες λεπτομέρειες. Ίσως επειδή φτάνοντας μας έδειξαν τις σπηλιές που υπήρχαν στο πλαϊνό βουνό, σκεπάζοντας την παραλία. Εκεί, μας είπαν πως κάποτε κατοικούσαν οι hippies και το τι γινόταν κάθε βράδυ δεν είχε προηγούμενο. Ήταν όμως ήδη αργά και μας οδήγησαν ακριβώς μπροστά στη θάλασσα. Στην παραλία είχαν στήσει μεγάλες σκηνές. Μας είπαν να ξεκουραστούμε γιατί το αύριο θα ήταν ατελείωτο. Οι τρεις μας ξαπλώσαμε. Ακούγαμε από τις διπλανές σκηνές να γελούν, να κάνουν έρωτα και να διασκεδάζουν, όμως εμείς δεν είχαμε κουράγιο.Το άλλο πρωί κάναμε μπάνιο στην ονειρεμένη θάλασσα και ακολουθώντας τους υπόλοιπους φτάσαμε κολυμπώντας απέναντι στο βουνό. Από ένα βράχο σκαρφαλώσαμε και φτάσαμε σε έναν χώρο που ήταν πιο πλατύς πάνω στο βράχο απ’ όπου και βουτούσαμε στη θάλασσα. Ήταν γύρω στα πέντε μέτρα βουτιά. Αφού το έκαναν όλοι, μπορούσαμε κι εμείς. Με ένα διάλειμμα για φαγητό περάσαμε την ημέρα κάνοντας βουτιές από κει πάνω. Είχε πλέον πια νυχτώσει και οι βουτιές συνεχίζονταν. Τώρα ο κόσμος είχε ανάψει φωτιές σε κάθε σπηλιά κι όποιος κουραζόταν ξάπλωνε μέσα στη σπηλιά. Άλλοι κοιμόντουσαν κι άλλοι κάνανε έρωτα. Ένας τύπος μας είπε πως απόψε θα κοιμηθούμε όλοι σε αυτές τις σπηλιές. Δεν ακούστηκε άσχημο. Έτσι κι αλλιώς ήταν όλα τόσο διαφορετικά σ’ αυτό το ταξίδι.
Λίγο πριν αποφασίσουμε να βρούμε κι εμείς τη δική μας σπηλιά ή κάποια γυναίκα που θα παίρναμε μαζί μας στη σπηλιά σκεφτήκαμε να βουτήξουμε λίγες φορές ακόμα. Περιμέναμε να ανέβει ο Τάσος για να βουτήξει ο επόμενος. Εκείνος όμως αργούσε και έτσι αρχίσαμε να κατεβαίνουμε τον βράχο ανάποδα μήπως και κάπου γλίστρησε. Εγώ ήμουν σίγουρος πως είχε βρει κοπέλα και αποχώρησε διακριτικά, όμως ο Αλέξης επέμενε κι έτσι ψάχναμε ενώ φωνάζαμε στους γύρω οι οποίοι δεν μας έδιναν καμία σημασία.
Διαβάστε το τρίτο και τελευταίο μέρος του Μύθου την ερχόμενη Παρασκευή, 24 Σεπτεμβρίου
Τον μύθο σου θα τον διαβάσω όταν θα ολοκληρωθεί, όπως έκανα και πριν. Κι έτσι για σχόλια... αναμείνατε στο ακουστικό σας κ. Γιαννιδάκη μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή:))))
Ποτέ μου δεν πήγα στα Μάταλα, αλλά σήμερα, διαβάζοντας τον μύθο σου, το έζησα.
ΑπάντησηΔιαγραφή