καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟΥ
από Alkimos archive
Όταν το “οικοΣύστημα” κινδυνεύει
Τα κουνέλια της Αυστραλίας, οι Οικολόγοι και το …Σύστημα.
Ποιος είναι ο ένοχος;
Πόσοι γνωρίζουν την ιστορία με τα κουνέλια στην Αυστραλία; Πιστεύω πως θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον να μάθουμε κάποια πράγματα σχετικά με αυτό και να κάνουμε ίσως κάποιους συσχετισμούς.
Τα κουνέλια εμφανίστηκαν στην Αυστραλία για πρώτη φορά το1859. Κάποιοι ισχυρίζονται πως αυτοί που τα έφεραν από την Ευρώπη ήταν Έλληνες μετανάστες που δεν μπορούσαν να αποχωριστούν μια από τις ποιο νόστιμες λιχουδιές τους. Η ποιο επίσημη εκδοχή είναι όμως άλλη: Όλα ξεκίνησαν με την άφιξη 24 κουνελιών που είχαν σταλεί το 1859 από την Αγγλία στη Μελβούρνη για την ιδιοκτησία του Thomas Austin, ο οποίος ήθελε να αυξήσει τα θηράματα του κυνηγιού του. Χάρη στη μεγάλη γονιμότητά τους και στην έλλειψη θηρευτών έγιναν περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο σε έναν αιώνα, προκαλώντας μεγάλες καταστροφές.
Σύντομα η ισορροπία του οικοσυστήματος καταστράφηκε. Ο μεγάλος πληθυσμός κουνελιών προκάλεσε σοβαρά προβλήματα διάβρωσης του εδάφους καθώς αυτά τρέφονταν με ιθαγενή φυτά. Όταν καταστραφεί η επιφάνεια του εδάφους χρειάζονται μετά εκατοντάδες χρόνια για να ανασυσταθεί. Η περιοχή μετατρέπεται έτσι σε έρημο και η επιβίωση γίνεται αδύνατη.
Οι αρχές της Αυστραλίας χρησιμοποίησαν διάφορες μεθόδους για να θέσουν υπό έλεγχο την καταστροφή, όπως δηλητηρίαση, ανάχωση του εδάφους με μπουλντόζες, ανατινάξεις, δηλητηρίαση με αέρια, αλλά απέτυχαν εντούτοις να σταματήσουν την εξάπλωση του πληθυσμού των κουνελιών. Το 1907 εγκατάστησαν ειδικούς κουνελοφράχτες οι οποίοι αποδείχτηκαν επίσης ανεπαρκείς. Κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα, καθιερώθηκε μια βιολογική μέθοδος για την εξόντωση τους με ειδικά νοσήματα (ιούς) (βλέπε εδώ) που είχαν στόχο ειδικά το DNA των κουνελιών. Έτσι μπόρεσαν να ελέγξουν σχετικά την περαιτέρω εξάπλωση τους, αλλά το πρόβλημα εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι και σήμερα.
Πριν μερικούς μήνες έγραφε το ΒΗΜΑ (30.12.09): «Μάστιγα κουνελιών απειλεί την Αυστραλία. Ο πληθυσμός των κουνελιών αυξάνεται ανεξέλεγκτα, με αποτέλεσμα να απειλούνται οι καλλιέργειες και να προκαλείται τεράστια ζημιά στο περιβάλλον. Μάλιστα, τα κουνέλια φέρονται να έχουν δημιουργήσει ειδικά αντισώματα και να αντιστέκονται σε βιολογικά μέτρα για τη συγκράτηση του πληθυσμού τους. Εκτιμάται ότι τα ζώα αυτά προκαλούν ζημιές συνολικού κόστους 208 εκατ. δολαρίων τον χρόνο στις καλλιέργειες.»
Θυμίζει μήπως κάτι αυτή η ιστορία στον αναγνώστη αυτού του άρθρου; Δεν ακούγεται τον τελευταίο καιρό όλο και ποιο συχνά πως κάποιο άλλο …ζώο έχει προκαλέσει τεράστια ζημιά όχι μόνο στην Αυστραλία αλλά στο παγκόσμιο …οικοσύστημα και ότι αποτελεί την μεγαλύτερη μάστιγα για το περιβάλλον; Το …ζώο αυτό (διότι έτσι το βλέπουν οι λεγόμενοι “οικολόγοι”) λένε πως είναι: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ! (βλέπε εδώ και εδώ)
Μήπως η παραπάνω αναφορά στην περίπτωση των κουνελιών της Αυστραλίας μπορεί να ρίξει λίγο φως σε όσα βλέπουμε να επιχειρείται να περαστούν στην κοινή γνώμη διεθνώς; Ότι κινδυνεύει δηλαδή ο πλανήτης από την υπερβολική μόλυνση του περιβάλλοντος και πως η αιτία γι αυτό είναι τελικά μάλλον ο …ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ;
Όσο κι αν ακούγεται αυτό περίεργο, έτσι βλέπουν εντούτοις τα πράγματα κάποιοι από αυτούς που κρατούν τα …γκέμια της Νέας Τάξης.
Διανοείστε τι μπορεί να σημαίνει αυτό;
Το ερώτημα που έρχεται στο δικό μου μυαλό είναι: Τι περιλαμβάνει για τους εμπνευστές της καμπάνιας προστασίας του περιβάλλοντος ο όρος «οικοσύστημα»; Μήπως θα ήταν ποιο σωστό να αφαιρούσαμε το «οικο» και να αφήναμε μόνο το ΣΥΣΤΗΜΑ, που θα σήμαινε, πως αυτό που κινδυνεύει δεν είναι στην πραγματικότητα η ισορροπία του οικοσυστήματος, αλλά είναι μάλλον η ισορροπία του Συστήματος των επικυρίαρχων της ανθρωπότητας;
Μήπως θα πρέπει άρα να …αραιώνουμε σιγά σιγά απ’ αυτούς, διότι αυτοί είναι στην πραγματικότητα Η ΜΑΣΤΙΓΑ;
Όλα δείχνουν πως όντως αυτή πρέπει να είναι Η ΛΥΣΗ.
Αλλά ποιος είναι ο μόνος ικανός να το κάνει αυτό;
Θα ήταν πιστεύω πολύ χρήσιμο όχι μόνο να αναρωτηθούμε αλλά και να το ψάξουμε!
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
από Alkimos archive
Όταν το “οικοΣύστημα” κινδυνεύει
Τα κουνέλια της Αυστραλίας, οι Οικολόγοι και το …Σύστημα.
Ποιος είναι ο ένοχος;
Πόσοι γνωρίζουν την ιστορία με τα κουνέλια στην Αυστραλία; Πιστεύω πως θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον να μάθουμε κάποια πράγματα σχετικά με αυτό και να κάνουμε ίσως κάποιους συσχετισμούς.
Τα κουνέλια εμφανίστηκαν στην Αυστραλία για πρώτη φορά το1859. Κάποιοι ισχυρίζονται πως αυτοί που τα έφεραν από την Ευρώπη ήταν Έλληνες μετανάστες που δεν μπορούσαν να αποχωριστούν μια από τις ποιο νόστιμες λιχουδιές τους. Η ποιο επίσημη εκδοχή είναι όμως άλλη: Όλα ξεκίνησαν με την άφιξη 24 κουνελιών που είχαν σταλεί το 1859 από την Αγγλία στη Μελβούρνη για την ιδιοκτησία του Thomas Austin, ο οποίος ήθελε να αυξήσει τα θηράματα του κυνηγιού του. Χάρη στη μεγάλη γονιμότητά τους και στην έλλειψη θηρευτών έγιναν περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο σε έναν αιώνα, προκαλώντας μεγάλες καταστροφές.
Σύντομα η ισορροπία του οικοσυστήματος καταστράφηκε. Ο μεγάλος πληθυσμός κουνελιών προκάλεσε σοβαρά προβλήματα διάβρωσης του εδάφους καθώς αυτά τρέφονταν με ιθαγενή φυτά. Όταν καταστραφεί η επιφάνεια του εδάφους χρειάζονται μετά εκατοντάδες χρόνια για να ανασυσταθεί. Η περιοχή μετατρέπεται έτσι σε έρημο και η επιβίωση γίνεται αδύνατη.
Οι αρχές της Αυστραλίας χρησιμοποίησαν διάφορες μεθόδους για να θέσουν υπό έλεγχο την καταστροφή, όπως δηλητηρίαση, ανάχωση του εδάφους με μπουλντόζες, ανατινάξεις, δηλητηρίαση με αέρια, αλλά απέτυχαν εντούτοις να σταματήσουν την εξάπλωση του πληθυσμού των κουνελιών. Το 1907 εγκατάστησαν ειδικούς κουνελοφράχτες οι οποίοι αποδείχτηκαν επίσης ανεπαρκείς. Κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα, καθιερώθηκε μια βιολογική μέθοδος για την εξόντωση τους με ειδικά νοσήματα (ιούς) (βλέπε εδώ) που είχαν στόχο ειδικά το DNA των κουνελιών. Έτσι μπόρεσαν να ελέγξουν σχετικά την περαιτέρω εξάπλωση τους, αλλά το πρόβλημα εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι και σήμερα.
Πριν μερικούς μήνες έγραφε το ΒΗΜΑ (30.12.09): «Μάστιγα κουνελιών απειλεί την Αυστραλία. Ο πληθυσμός των κουνελιών αυξάνεται ανεξέλεγκτα, με αποτέλεσμα να απειλούνται οι καλλιέργειες και να προκαλείται τεράστια ζημιά στο περιβάλλον. Μάλιστα, τα κουνέλια φέρονται να έχουν δημιουργήσει ειδικά αντισώματα και να αντιστέκονται σε βιολογικά μέτρα για τη συγκράτηση του πληθυσμού τους. Εκτιμάται ότι τα ζώα αυτά προκαλούν ζημιές συνολικού κόστους 208 εκατ. δολαρίων τον χρόνο στις καλλιέργειες.»
Θυμίζει μήπως κάτι αυτή η ιστορία στον αναγνώστη αυτού του άρθρου; Δεν ακούγεται τον τελευταίο καιρό όλο και ποιο συχνά πως κάποιο άλλο …ζώο έχει προκαλέσει τεράστια ζημιά όχι μόνο στην Αυστραλία αλλά στο παγκόσμιο …οικοσύστημα και ότι αποτελεί την μεγαλύτερη μάστιγα για το περιβάλλον; Το …ζώο αυτό (διότι έτσι το βλέπουν οι λεγόμενοι “οικολόγοι”) λένε πως είναι: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ! (βλέπε εδώ και εδώ)
Μήπως η παραπάνω αναφορά στην περίπτωση των κουνελιών της Αυστραλίας μπορεί να ρίξει λίγο φως σε όσα βλέπουμε να επιχειρείται να περαστούν στην κοινή γνώμη διεθνώς; Ότι κινδυνεύει δηλαδή ο πλανήτης από την υπερβολική μόλυνση του περιβάλλοντος και πως η αιτία γι αυτό είναι τελικά μάλλον ο …ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ;
Όσο κι αν ακούγεται αυτό περίεργο, έτσι βλέπουν εντούτοις τα πράγματα κάποιοι από αυτούς που κρατούν τα …γκέμια της Νέας Τάξης.
Διανοείστε τι μπορεί να σημαίνει αυτό;
Το ερώτημα που έρχεται στο δικό μου μυαλό είναι: Τι περιλαμβάνει για τους εμπνευστές της καμπάνιας προστασίας του περιβάλλοντος ο όρος «οικοσύστημα»; Μήπως θα ήταν ποιο σωστό να αφαιρούσαμε το «οικο» και να αφήναμε μόνο το ΣΥΣΤΗΜΑ, που θα σήμαινε, πως αυτό που κινδυνεύει δεν είναι στην πραγματικότητα η ισορροπία του οικοσυστήματος, αλλά είναι μάλλον η ισορροπία του Συστήματος των επικυρίαρχων της ανθρωπότητας;
Μήπως θα πρέπει άρα να …αραιώνουμε σιγά σιγά απ’ αυτούς, διότι αυτοί είναι στην πραγματικότητα Η ΜΑΣΤΙΓΑ;
Όλα δείχνουν πως όντως αυτή πρέπει να είναι Η ΛΥΣΗ.
Αλλά ποιος είναι ο μόνος ικανός να το κάνει αυτό;
Θα ήταν πιστεύω πολύ χρήσιμο όχι μόνο να αναρωτηθούμε αλλά και να το ψάξουμε!
οι απόψεις που εκφράζονται δε συμφωνούν ή εκφράζουν το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από κριτήρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το