Σε λίγο διάστημα έφτασαν στο υπόγειο μιας πολυκατοικίας. Ήταν ένα μικρό δωμάτιο εκεί όπου και άρχισαν να την ρωτούν για εκείνον. Τι είδους τραυματισμό είχε όταν έφτασε εκείνο το βράδυ στο νοσοκομείο, πως ήταν το σπίτι του από μέσα, ποιές ήταν οι συνήθειες του, οι φοβίες του και ένα σωρό άσχετα που δεν είχαν καμία συνοχή για την Βίκυ. Στην αρχή δεν συνεργαζόταν καθόλου, ενώ μετά από πίεση άρχισε να τους λέει ασυναρτησίες. Η Βίκυ που ξέρω. Ατίθαση και αδάμαστη. Οι απαγωγείς δεν σταμάτησαν εκεί όμως. Χωρίς καμία προειδοποίηση την άρπαξαν από το κεφάλι και με τη βία της έκοψαν τα μακριά της μαλλιά. Αυτό ήταν. Η Βίκυ ξέσπασε σε λυγμούς. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος θα την άγγιζε βίαια. Σε δευτερόλεπτα έθεσε τις προτεραιότητές της. Η ζωή της ήταν πιο σημαντική απ’ οτιδήποτε άλλο. Κι έτσι αποφάσισε να συνεργαστεί. Έδειχναν σοβαροί και θα ρίσκαρε μαζί τους. Τους είπε όλα όσα ήξερε κι εκείνοι της εξήγησαν την τελευταία δοκιμασία πριν αφεθεί ελεύθερη: “θα τον πάρεις και θα κανονίσετε ένα ραντεβού κάπου ήσυχα, σε ανοιχτό μέρος. Θα πας και τα υπόλοιπα είναι δικά μας. Το μόνο σίγουρο είναι η ασφάλειά σου”.
Έτσι κι έγινε. Ο Τόλης εμπιστεύτηκε την Βίκυ και σε λίγο βρέθηκαν για έναν καφέ. Εκείνος άρχισε να της εξηγεί τι ακριβώς συνέβη εκείνο το απόγευμα που 
έφυγε βιαστικά, όταν πολύ άνετα δύο άντρες ντυμένοι φυσιολογικά, τους πλησίασαν και μίλησαν πρώτα σ’ αυτόν. “Ξέρεις ότι οπλοφορούμε. Μην κάνεις καμιά απότομη κίνηση γιατί η κοπέλα τελείωσε”. Ο Τόλης χωρίς να χάσει χρόνο σε ανύποπτη στιγμή βγάζει ένα μικρό περίστροφο από πάνω του και πυροβολεί την Βίκυ. “Πουτάνα, με πούλησες”. Η φασαρία είχε φέρει τους ασφαλίτες του στο τραπέζι και ακολούθησε συμπλοκή. Πρώτος πυροβολήθηκε ο ίδιος ο Τόλης και σύντομα και οι δυο τύποι της ασφάλειάς του. Φαίνεται στο μεταξύ είχαν προλάβει να σκοτώσουν τον έναν από τους δυο απαγωγείς. Ο άλλος αφού βεβαιώθηκε για τον θάνατο του Τόλη, παρατήρησε πως η Βίκυ ανέπνεε ακόμα. “Τελικά είσαι πουτάνα που τον πρόδωσες” είπε και την πυροβόλησε στο κεφάλι.
έφυγε βιαστικά, όταν πολύ άνετα δύο άντρες ντυμένοι φυσιολογικά, τους πλησίασαν και μίλησαν πρώτα σ’ αυτόν. “Ξέρεις ότι οπλοφορούμε. Μην κάνεις καμιά απότομη κίνηση γιατί η κοπέλα τελείωσε”. Ο Τόλης χωρίς να χάσει χρόνο σε ανύποπτη στιγμή βγάζει ένα μικρό περίστροφο από πάνω του και πυροβολεί την Βίκυ. “Πουτάνα, με πούλησες”. Η φασαρία είχε φέρει τους ασφαλίτες του στο τραπέζι και ακολούθησε συμπλοκή. Πρώτος πυροβολήθηκε ο ίδιος ο Τόλης και σύντομα και οι δυο τύποι της ασφάλειάς του. Φαίνεται στο μεταξύ είχαν προλάβει να σκοτώσουν τον έναν από τους δυο απαγωγείς. Ο άλλος αφού βεβαιώθηκε για τον θάνατο του Τόλη, παρατήρησε πως η Βίκυ ανέπνεε ακόμα. “Τελικά είσαι πουτάνα που τον πρόδωσες” είπε και την πυροβόλησε στο κεφάλι.Ποτέ δεν έμαθα ποιός και τι ήταν αυτός ο Τόλης, όμως είμαι σίγουρος πως αν η Βίκυ έγραφε ημερολόγιο θα τελείωνε με τη φράση ‘οι άντρες δεν υπάρχουν πια’.
Ολόκληρος ο Μύθος την ερχόμενη Κυριακή, 31 Οκτωβρίου στις 12:00
πολύ ανατρεπτική η ιστορία σου γιαννιδάκη!!! ναι κι εγώ με αυτό θα έκλεινα το ημερολόγιο μου αν βρισκόμουν σε αυτή την θέση που βρέθηκε η Βίκυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακολουθουσα απο την αρχη τις δημοσιευσεις σου ,περιμενα καποιο αλλο τελος οντως ομως ναι και εγω ετσι θα εκλεινα το ημερολογιο μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΤΡΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ...
Καλο βραδακι να εχεις!!
:[ Ελενα
ΑπάντησηΔιαγραφή:[ Πληγωμένη τριανταφυλλιά
Καμια φορα η αρχη ειναι το τελος ειναι η αρχη.
Ο Μυθος του Οκτωνρη γραφτηκε απλα και μονο για να δικαιολογησω την τελευταια φραση ενος ημερολογιου.
Συμφωνειτε - πετυχα :[
Αντρες.... Οι συγκεκριμένοι του μήθου σίγουρα δεν ήταν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά δεν κατάλαβα, φαίνεται πως η Βίκυ την απολάμβανε τη ζωή της και μάλιστα είχε επιλέξει η ίδια να είναι έτσι. Τότε προς τι αυτή η φράση της στο ημερολόγιο;
:[ Bio-μπαξές
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, περνουσε πολυ καλα. Μηπως ομως δεν ειχε βρει στο προσωπο κανενος την αγαπη και την ασφαλεια που ενας πραγματικος αντρας θα μπορουσε να της προσφερει :[
Συμπέρασμα του μύθου σου αγαπητέ Γιαννηδάκη δεν είναι μόνο ότι οι άντρες δεν υπάρχουν πια αλλά και ότι πρέπει να ξέρουμε να επιλέγουμε με ποιους άντρες μπλέκουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Βίκυ είχε πολλές ενδείξεις για να υποψιαστεί αλλά ο άναρχος χαρακτήρας της δεν της επέτρεψαν να τις δει. Ίσως βέβαια να ήταν και η πρώτη φορά που πήγε να ζήσει τον αληθινό έρωτα δεν καατέληξε σε αίσιο τέλος.
Ανατρεπτικό βέβαια το τέλος της ιστορίας σου, όπως και οι περισσότερες ιστορίες που γράφεις.
Καλημέρα!!!
:[ Ιωάννα
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Βικυ ηταν γυναικα του ρισκου. Ποτε δεν αφηνε το φοβο να κατευνασει το παθος της και σ' ολη της τη ζωη αυτο ειχε πολυ ωραια αποτελεσματα. Η μοναδικη εξαιρεση εμελλε να ειναι και το τελος της ζωης της :[