Καληνωρίσματα. Το μεγαλείο του ανθρώπινου είδους είναι ακριβώς η ιδιότητα του καθένα να είναι τόσο διαφορετικός από τον άλλο σε τόσες πολλές κατηγορίες κι όμως την ίδια στιγμή να χαρακτηρίζεται από τα κοινά του στοιχεία με άλλους. Άλλωστε αυτό είναι, ένα σύνολο από κοινά και διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον δίπλα τον παραδίπλα και πάει λέγοντας.
Παρά τις ιδιομορφίες μας, υπάρχει ένα σημείο, μια κόκκινη γραμμή αν θέλετε, που 
συναντάται σε όλους μας. Δεν είναι στο ίδιο σημείο, όμως δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς οριοθετημένη μια γραμμή ψυχολογικής αντοχής. Είναι το σημείο πέρα από το οποίο ακολουθεί ένα ξέσπασμα από νεύρα, αψυχολόγητες ενέργειες, βία –σωματική, λεκτική, ψυχολογική- ενέργειες εκδίκησης, κλάμα και ένα σωρό άλλα τα οποία εδώ ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Υπάρχουν εκείνοι που λέμε πως συσσωρεύουν την πίεση που τους ασκείται διατηρώντας ένα ήρεμο χαρακτήρα για μεγάλο διάστημα και χαρακτηρίζονται από ηφαιστειακό συνολικό ξέσπασμα κι απ’ την άλλη εκείνοι που με κάθε αφορμή ξεσπούν στα πλαίσια μιας στιγμιαίας εκτόνωσης που συνιστάται μιας και έτσι, η ψυχή ηρεμεί γρήγορα. Η κόκκινη γραμμή είναι αλλού πιο κοντή κι αλλού πιο μακριά.
συναντάται σε όλους μας. Δεν είναι στο ίδιο σημείο, όμως δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς οριοθετημένη μια γραμμή ψυχολογικής αντοχής. Είναι το σημείο πέρα από το οποίο ακολουθεί ένα ξέσπασμα από νεύρα, αψυχολόγητες ενέργειες, βία –σωματική, λεκτική, ψυχολογική- ενέργειες εκδίκησης, κλάμα και ένα σωρό άλλα τα οποία εδώ ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Υπάρχουν εκείνοι που λέμε πως συσσωρεύουν την πίεση που τους ασκείται διατηρώντας ένα ήρεμο χαρακτήρα για μεγάλο διάστημα και χαρακτηρίζονται από ηφαιστειακό συνολικό ξέσπασμα κι απ’ την άλλη εκείνοι που με κάθε αφορμή ξεσπούν στα πλαίσια μιας στιγμιαίας εκτόνωσης που συνιστάται μιας και έτσι, η ψυχή ηρεμεί γρήγορα. Η κόκκινη γραμμή είναι αλλού πιο κοντή κι αλλού πιο μακριά.Τι προηγείται όμως; Εδώ μπορούν να γραφτούν τόμοι, όμως συνοπτικά για να δοθεί το κλασικό ερέθισμα προβληματισμού του yannidakis θα διακρίνουμε περιπτώσεις όπου η πίεση ασκείται στο οικογενειακό περιβάλλον με απαγορεύσεις και περιορισμούς, στο εργασιακό με συνεχείς μεθοδεύσεις, στο κοινωνικό με κάθε είδους προδοσία, πίεση, διαμάχη ή εξαναγκασμό και φυσικά στο ευρύτερο περιβάλλον που οι αφορμές για ξεσπάσματα συναντώνται παντού: στο δρόμο, στις δημόσιες υπηρεσίες, στην αγορά, σε μια απλή συνάντηση κ.ο.κ.
Είμαι ο τελευταίος που θα δώσει τη συμβουλή της υπομονής. Δεν είναι η λύση να “δαγκώνεις τα χείλι σου” όμως πρέπει να βάλουμε έναν φραγμό στα αναίτια ξεσπάσματα. Λίγη δουλεία με τον εαυτό μας όπως η αυτοκριτική, η προσευχή κ.α. θα βοηθήσουν. Ας μην ξεχνάμε πως δεν πρέπει να κάνουμε αυτό που δε θέλουμε να μας κάνουν, άλλωστε ο απέναντι δεν είναι εχθρός και το αναγκαίο ξέσπασμα μπορεί να γίνει όχι εναντίον ανθρώπων, αλλά με κάποιο μέσο όπως η μουσική, η οδήγηση, το γράψιμο κλπ.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΑΛΛΕΣ ΑΦΟΡΜΕΣ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΟΣ :[
Κάποτε, ό,τι και αν μου έλεγαν, έκαναν κτλ... δεν απαντούσα. Καταπίεζα πολύ τα συναισθηματά μου και αυτό είχε ως αποτέλεσμα απο την πολύ υπομονή και καταπίεση να αρρωστήσω. Κυριολεκτικά όμως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά από αυτή την περιπέτεια άρχισα να υποστηρίζω την άποψή μου πιο δυναμικά καθώς και να απαντώ με όμορφο τρόπο σε κάποια αντίθετη άποψη. Δεν είναι απαραίτητο ότι η όμορφη εναντίωση μας σε ένα θέμα θα έχει κακό αντίκτυπο. Ωστόσο, πρέπει να ψυχολογούμε τις καταστάσεις πριν αντιδρασουμε καθώς και αν είμαστε ήρεμοι γιατί το αντίθετο μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα.
Ιωάννα!
Έκανα καταχώρηση στην σελίδα μου γιατί ήταν μεγάλη για να μπει εδώ σαν σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφή:[ Ιωάννα
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ελεγα πως η αντιδραση σου αποτελει εναν προτυπο τροπο για τον καθενα και για καθε περιπτωση. Ομως αυτο χρειαζεται οπως ειπες υπομονη και αληθεια ποιος την εχει σε επαρκεις δοσεις στις μερες μας;
:[ Μιχάλης
θα ερθω να δω το σχολιο σου μετα χαρας, απλα για λογους αποπσαφηνισης, δεν υπαρχει οριο λεξεων στο σχολιο σου στη σελιδα αυτη :[
Ποτέ, από τη φύση μου δεν υπήρξα επιθετική.Μαζεύω ό,τι με ενοχλεί και όταν ο όγκος μεγαλώσει και ο χρόνος μακραίνει, εξαντλείται η υπομονή μου.Αποφεύγω τη σύγκρουση,επιδιώκω το διάλογο για την τακοποίηση(εάν δεν το πετύχω) απομακρύνομαι,διαγράφοντας την πηγή ενόχλησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα προσπαθώ να μην υπάρχουν δυσαρέσκειες, στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους,αυτό με ενοχλεί αφάνταστα,αλλά πολλές φορές δεν είναι κατορθωτό....και μπρός στο ακατόρθωτο, το πείσμα(η επιμονή)καταντά ηλιθιότητα........
yannidaki πολύ ωραίο το θέμα σου .
Την καληνύχτα μου.
:[ θάλεια
ΑπάντησηΔιαγραφήο τροπος που περιγραφεις την αντιδραση σου ειναι πολυ γνωριμος σε μενα και μαλιστα απολυτα κατανοητος.
Σε μια κοινωνια συνεχομενων καταπιεσεων στη δουλεια, την οικογενεια, το περιβαλλον ολοι προσπαθουμε λιγοτερο ή περισσοτερο να επιβιωσουμε διατηρωντας τις σχεσεις μας στο καλυτερο δυνατο επιπεδο :[
Οι περισσοτεροι στο περιβαλλον μου απορουν με την Ιωβεια υπομονη μου.Δεν σημαινει αυτο πως δεν εχω ορια ,πως δεν εκνευριζομαι πως δεν εχω τη δυναμη να αντιδρασω να εκφραστω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως παντα επιλεγω τη σιωπη..για να δωσω χρονο στον εαυτο μου να ηρεμησω να δω την οποια κατασταση με αλλο πρισμα να δωσω χρονο στο συνομιλητη μου να σκεφτει και αυτος.
Μετα οντας εγω πιο χαλαρη επιδιωκω το διαλογο.ΤΙ εχω καταφερει?να εχω διατηρησει σε πολυ καλο επιπεδο τις σχεσεις μου...
:[ ΕΛΕΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήεχεις καταφερει οτι καλυτερο θα μπορουσε κανεις σε μια οποιαδηοποτε κατασταση κρισης.
Αυτο το μπορουν ελαχιστοι και ειναι ενα σπανιο χαρισμα το οποιο πρεπει διαρκως να δουλευουμε και να διατηρουμε ή τουλαχιστον να προσπαθουμε να προσεγγιζουμε εμεις οι υπολοιποι :[
Σπανιο χαρισμα ...ναι ειναι ...καποτε θυμασαι ειχα πει σπανια μα ηλιθια γυναικα...ομως ξερεις τοτε το ειπα παρορμητικα εντελως, δεν επελεξα τοτε τη σοφια της σιωπης και δεν διατηρησα την υπομονη...τι καταφερα το ξερεις ...να με χασω για καποιο διστημα ,να χασω το χρωμα μου εγινα καποια που δεν αγαπουσα...ευτυχως απαλλαγμενη πια απο εγωισμους και οτιδηποτε αρνητικο ΖΩ ΞΑΝΑ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ,Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!