Καληνωρίσματα. Η Αριστερά στην Ελλάδα έχει πολλά βασικά πλεονεκτήματα και μάλλον πολλές αφορμές για να πανηγυρίζει σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Για να μη μακρηγορούμε, αρκεί να μελετήσουμε τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών και τις αντιδράσεις των αριστερών κομμάτων.
Βέβαια, ίσως να πέρασε στα ψιλά γράμματα, αλλά φέτος η Αριστερά είχε τρία κόμματα στις εκλογές μετά την δημιουργία του νέου κομματικού φορέα της Δημοκρατικής Αριστεράς. Πρόκειται για την προσπάθεια κάλυψης του κενού στην πολιτική αριστερά και για το οποίο είχα γράψει πρόσφατα. Σε κάθε περίπτωση η τεράστια προπαγάνδα των κομμάτων της αντιπολίτευσης που μετέτρεψαν τις εκλογές σε δημοψήφισμα για το μνημόνιο, μετέφρασαν τις ψήφους που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ ως νίκη. Σωστό ή λάθος, ας το κρίνετε εσείς.
Το χαρακτηριστικό στοιχείο που κάνει τα αριστερά κόμματα να μοιάζουν πάντα νικητές, είναι ακριβώς διότι ουδέποτε υπήρξαν τέτοιοι. Για παράδειγμα είναι εύκολο να είσαι με τον λαό και να καυτηριάζεις τα θέματα που τον απασχολούν όταν ποτέ δε βρέθηκες στην καρέκλα της διαχείρισης ενός κράτους. Όμως μιλώντας υποθετικά (και δεν μ’ αρέσει να μιλάω υποθετικά) αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε αν κάποιο αριστερό κόμμα γινόταν μια μέρα κυβέρνηση. Αν θα ήταν τίμιο στις υποσχέσεις του, θα μοίραζε όλον τον κρατικό πλούτο (;) στον λαό και θα διέγραφε τη χώρα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ κάνοντάς την πανεύκολη λεία στις εδαφικές ορέξεις των… σημερινών εταίρων. Ας είμαστε ρεαλιστές, τα αριστερά κόμματα δεν έχουν ούτε την απαραίτητη ιδεολογία, ούτε τα ικανά στελέχη να κυβερνήσουν κι έτσι οτιδήποτε μένει στην πίτα των εκλογικών αποτελεσμάτων, είναι γι’ αυτά μια νίκη. Νίκη διότι χάθηκαν ψήφοι από τα μισητά κόμματα, νίκη επειδή οι ψήφοι αυτοί έγιναν κόκκινοι.
Ας μην ξεχνάμε βέβαια, πως πρώτα τα Αριστερά κόμματα αγνόησαν τον χαρακτήρα των εκλογών ως τοπικών με βασικό στοιχείο τις γειτονιές, τις πόλεις, τα χωριά, τις περιφέρειες και έθεσαν το ζήτημα της αντίδρασης στο μνημόνιο. Αυτό εμένα δεν μου ακούγεται καθόλου λαϊκό όπως πρεσβεύουν στην ιδεολογία τους. Εσάς; Σε κάθε περίπτωση την ερχόμενη Κυριακή –κακά τα ψέματα- θα αποτελέσουν ρυθμιστικό χαρακτήρα στη μάχη των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Και εδώ διακρίνω δύο διλήμματα.
- Το κομματικό Ιδεολογικά πάντα, τα κόμματα της Αριστεράς αν έχουν διαφορές με το ΠΑΣΟΚ, τότε δεν έχουν κανένα σημείο προσέγγισης με την Νέα Δημοκρατία. Κι όμως (όπως το 1989) τα Δεξιά κόμματα προσπαθούν να προσεγγίσουν τα Αριστερά με αφορμή το πρώτο τους κοινό σημείο: Το Μνημόνιο! Κι εδώ είναι το δίλλημα. Θυσίασαν την λαϊκή προσέγγιση των εκλογών, θα θυσιάσουν και την ιδεολογία τους προσεγγίζοντας τις θέσεις της ΝΔ και υποστηρίζοντας τους υποψηφίους της;
- Των ψηφοφόρων Μπορεί τα Αριστερά κόμματα να επιλέξουν τελικά ποιόν θα στηρίξουν, όμως την τελική απόφαση θα την έχουν οι ψηφοφόροι τους. Άνθρωποι της παραδοσιακής Αριστεράς που και πάλι απέχουν κατά πολύ από την Νέα Δημοκρατία ιδεολογικά και ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που αποφάσισαν να στηρίξουν μικρά αριστερά κόμματα διαμαρτυρόμενοι στην κυβερνητική πολιτική. Τι τους ενώνει; Μα η κατακραυγή για το μνημόνιο. Εδώ λοιπόν αναμένουμε την συνέχιση της αντίδρασης τους (οπότε και θα ψηφίσουν ΝΔ) ή την τελική συσπείρωσή τους οπότε και θα επιστρέψουν στην πράσινη ψήφο.
Δεν είναι ψέμα πως η Αριστερά βιώνει βαθιά πολιτική κρίση. Ο μαρασμός του ΚΚΕ με τις ίδιες ιδέες εδώ και δεκαετίες χωρίς καμία προοπτική αλλαγής και η ανανέωση του Συνασπισμού που έγινε προκαλώντας μάλλον, παρά ενώνοντας τον κόσμο της Αριστεράς, βρίσκεται σε ένα ακόμη ιστορικό σταυροδρόμι στο οποίο απλά καλείται να διαχειριστεί τη “νίκη” της πρώτης Κυριακής, επιλέγοντας συνετά ποιόν θα υποστηρίξουν τη δεύτερη.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΑΦΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΥΑΛΙΑ :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το