yannidakis παρασκευής - ΜΥΘΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΗΡΩΑ (μέρος 4/4)

Το επόμενο πρωί βρήκα σε κεντρικό σημείο της πόλης την Ντέκου. “Ότι είναι να γίνει, θα γίνει απόψε. Το απόγευμα θέλω να παρέμβεις σε κάποια ζωντανή εκπομπή δηλώνοντας πως είσαι ένοχη για την δολοφονία. Κάτσε σπίτι και περίμενε να σε συλλάβουν. Αν δεν το κάνουν θα φανούν πολλά. Με εμπιστεύεσαι";
- “Όχι” είπε με νάζι δίνοντας μου ένα πεταχτό φιλί στο στόμα. Αυτό μου ήταν αρκετό για την αποψινή βραδιά.

Το ίδιο βράδυ ήμουν στο σημείο συνάντησης. Κάτι τύποι με έβαλαν σε ένα πολυτελές αυτοκίνητο και σε λίγη ώρα βρισκόμασταν σε μια αποθήκη. Μπαίνοντας μέσα διαπίστωσα πως δεν ήταν αποθήκη, μα ένας πολυτελής χώρος. Αφού με έψαξαν για ώρα, μπήκαμε μέσα όπου με καλωσόρισαν πολύ ευγενικά. “Ώστε εσείς είστε από την Κολομβία. Ζητάμε συγγνώμη για την αναστάτωση, όμως δεν μπορούμε να ρισκάρουμε την ασφάλεια μας. Καταλαβαίνετε”.
- “Ασφαλώς. Αν και δεν είχα συνηθίσει να περνάω από δοκιμασίες σε τέτοια ηλικία. Ας είναι. Ας μιλήσουμε για δουλειές. Που είναι ο Ντέκος;” θαύμαζα ο ίδιος την ψυχραιμία μου. Στο όνομα Ντέκος, οι περισσότεροι ταράχτηκαν. Τα μάτια τους τεντώθηκαν και ηλεκτρικό ρεύμα διαπέρασε όλους μας.
- “Ποιός Ντέκος. Τι λέτε;” κατάφερε να απαντήσει κάποιος.
- “Αχ, ας μην παίξουμε τώρα. Έχω συναντηθεί ο ίδιος με τον Ντέκο. Στην Κολομβία δεν είναι τόσο δύσκολο. Αλλά εκεί παίζω εντός έδρας. Από την άλλη αναρωτιέμαι αν ο Ντέκος χάσει σήμερα μια καλή συμφωνία, τι θα έχει να κάνει με εσάς” κατέληξα με έντονο ύφος.
Μια μικρή σύσκεψη ακολούθησε μεταξύ τους και σύντομα είχα αυτό που ήθελα. Ένα νέο δρομολόγιο, νέο έλεγχο και μια μικρή συνάντηση με τον Ντέκο, παρουσία λίγων ακόμα. Επιτέλους!

“Ντέκο, ήρθα σα φίλος. Το βαποράκι που σκοτώθηκε προχθές δολοφονήθηκε απ’ την κόρη σου. Είναι αποφασισμένη να τα ομολογήσει όλα. Πρέπει να κάνεις κάτι πριν πάει στην αστυνομία”. Ο Ντέκος πανικοβλήθηκε. Ήταν η μοναχοκόρη του. “Γιατί να σε πιστέψω;” απάντησε φοβισμένα.
- ”Έχεις δίκιο. Δεν έχω καλή απάντηση. Όμως ρισκάρεις να μην πας να την βρεις πριν παραδοθεί στην αστυνομία;”
Ο Ντέκος έφυγε μαζί με άλλους. Όταν προσπάθησα να φύγω κι εγώ μου αντιστάθηκαν. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να τα βάλω μαζί τους. Είμαι πολύ μεγάλος για τέτοια. Γρονθοκόπησα τον έναν και προσπάθησα να αποφύγω τους άλλους.

Στο μεταξύ, η Ντέκου ήταν σπίτι της και περίμενε την αστυνομία. Είχε ομολογήσει την δολοφονία με τηλεφωνική παρέμβαση σε ζωντανή εκπομπή. Ο πατέρας της έφτασε με τη συνοδεία του. “Τι έκανες” φώναξε κλαίγοντας και χτυπώντας την δυνατά στο πρόσωπο. Στο μεταξύ είχα καταφέρει να ξεφύγω και προσέγγιζα το σπίτι της, όταν άκουσα σειρήνες. Κατέφτανα μαζί με την αστυνομία! Άλλαξα δρόμο για να φτάσω πιο γρήγορα. Μπήκα με τρόπο από την πίσω πόρτα της αποθήκης της και περίμενα την κατάλληλη στιγμή. Η αστυνομία ακολούθησε και εισέβαλε απότομα. Ακολούθησε ανταλλαγή πυροβολισμών και τότε μπήκα μέσα αρπάζοντας την μικρή. Προσπάθησα να την κρατήσω για να φύγουμε όταν δεν ξέρω κι εγώ πόσες σφαίρες, με βρήκαν από πίσω. Έπεσα κάτω αιμόφυρτος. Σύντομα όλα είχαν τελειώσει. Τηλεοπτικά κανάλια βρισκόντουσαν ήδη στην περιοχή, καταγράφοντας τα πάντα.

Δύο μπράβοι του Ντέκου και τρεις αστυνομικοί νεκροί. Νεκρός κι εγώ. Είτε πεθαίνεις σαν ήρωας, είτε ζεις τόσο ώστε να δεις τον εαυτό σου να γίνεται αυτό που ήθελες να αποφύγεις. Ο Ντέκος καταδικάστηκε, καθώς βρέθηκαν όλα όσα έκρυβε εκείνος ή οι μπράβοι του. Η κόρη του αθωώθηκε για τη δολοφονία που ομολόγησε. Εκείνη την ημέρα επισκέφθηκε το νεκροταφείο για να μου ψιθυρίσει πάνω απ’ το μνήμα μου “Τελικά γεννήθηκες ήρωας”.

:[ 

Ολόκληρος ο Μύθος του Νοέμβρη, την ερχόμενη Κυριακή, στις 12:00.