yannidakis - ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: ΕΠΙΓΕΙΕΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 11 ΙΟΥΝΙΟΥ 2007

ΕΠΙΓΕΙΕΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ
Υπόγειες δονήσεις έσπειραν τον πανικό για μια ακόμη φορά στη χώρα μας και κατ’ επέκταση σε ολόκληρη τη Μεσογειακή περιοχή. Ένας σεισμός που σίγουρα αποτελεί τραγική ειρωνεία ότι το επίκεντρό του δεν ήταν μακριά από τα μέρη που το περασμένο καλοκαίρι πένθησε όλος ο κόσμος εξαιτίας των πυρκαγιών.
Αυτό που μάλλον αγνοούν οι περισσότεροι είναι το γεγονός: Σεισμοί στην περιοχή μας γίνονται καθημερινά και με απίστευτη συχνότητα. Η ένταση είναι μικρή κα το επίκεντρο βαθιά μέσα στη θάλασσα, ώστε εμείς να μην το καταλαβαίνουμε.
Ένα άλλο ζήτημα είναι η πρόβλεψη. Ακούστηκε ότι για το συγκεκριμένο σεισμό υπήρχε προσεγγιστική πρόβλεψη η οποία όμως, ποτέ δε γνωστοποιήθηκε στους πολίτες και αναρωτιέμαι σε πόσες αντίστοιχες περιπτώσεις χάθηκε η ευκαιρία να προληφθούν ζημιές εξαιτίας του κόστους που θα προκαλούσαν οι προγνώσεις των σεισμολόγων.
Κόστος οικονομικό, καθώς η κρατική μηχανή (πυροσβεστική, σωστικά συνεργεία, έξοδα ενημέρωσης) απαιτεί υψηλά έξοδα ενεργοποίησης και το κόστος που προκαλεί η πρόκληση του πανικού που πολύ πιθανό να υπάρξει στους πολίτες.
Όταν η σκέψη του κόστους υπερισχύει, τότε η αμέλεια γίνεται εγκληματική.
Από την άλλη, είχαμε –ακόμα και κατόπιν εορτής- την θεαματικά άμεση ενεργοποίηση της κρατικής μηχανής. Με υπουργούς Κυριακάτικα στις θέσεις τους, με άμεση ανακοίνωση χρηματικού επιδόματος στους πληγέντες (και όχι προεκλογικά…) και προσπάθειες κατά το δυνατό, αρκετές.
Άλλο στοιχείο που ακολουθεί ένα σεισμό στην Ελλάδα, είναι το γέμισμα των ενημερωτικών τηλεοπτικών παραθύρων με σεισμολόγους και άλλους «ειδικούς», οι οποίοι εύκολα ξεχνούν τα πτυχία που με κόπο κατέκτησαν για να λογομαχήσουν αλά «κατίνα» με αφορμή ένα σωρό ευρηματικές ανοησίες, παίζοντας με το φόβο των πολιτών.
Σε μια χώρα που ένας σεισμός είναι σύνηθες φαινόμενο, έχει παγιωθεί μια συμπεριφορά από κάθε εμπλεκόμενο: τους πληγέντες να φωνάζουν «που είναι το κράτος;», το κράτος να εξαγγέλλει μέτρα προστασίας, τους σεισμολόγους να μαλώνουν, τους δημοσιογράφους να βρίσκουν τρόπο να γεμίσουν το 70% των θεμάτων τους και εμένα… να αλλάζω κανάλι.