σημερινή προσθήκη στην λίστα των βραβεύσεων τσι μέρας
από Katabran's Blog
όπως και η τέχνη!
ναι, όπως και η τέχνη!
έτσι αναγνώστη μου είναι η ελλάδα…
αχρηστεύεται όταν συμβιβαστεί με τη μετριότητα…
μια μέτρια τέχνη ή μια μέτρια εκφορά της ελληνικότητας δεν προσθέτει τίποτα στη ζωή μας!
μας αφήνει αδιάφορους, αν δεν μας προκαλεί και οίκτο εδώ που τα λέμε…
σίγουρα δεν μπορεί κάθε πραγματοποίηση τέχνης να είναι μεγάλη και υψηλή…
ούτε κάθε εκδήλωση του βίου των ελλήνων να είναι λαμπρό δείγμα “ελληνικότητας”, δείγμα “αριστοκρατικού” ήθους και πολιτισμικής “αρχοντιάς”…
όταν όμως αναγνώστη μου, θέλεις να διδάξεις στους άλλους ποια είναι η αληθινή τέχνη, δε θα καταφύγεις σε δείγματα μετριότητας!
κι όταν θελήσεις να προβάλλεις τον ελληνικό πολιτισμό, τότε τα κριτήρια των επιλογών σου και ο τρόπος της προβολής δικαιώνουν, ή αναιρούν και ευτελίζουν, το εγχείρημά σου!
ο κοινός μας βίος, στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, σήμερα, είναι φανερό ότι έχει ελάχιστη ή καθόλου σχέση με την ελληνικότητα…
τα δείγματα αριστοκρατικού ήθους και πολιτισμικής αρχοντιάς είναι τόσο σπάνια και τόσο κρυμμένα, που μοιάζουν ανύπαρκτα…
και η όποια επίσημη εκφορά της “ελληνικότητας”, από κρατικούς οργανισμούς και παράγοντες ή από τους “πολιτιστικούς” λεγόμενους φορείς, είναι μια τέτοια θλίψη μετριότητας που μόνο οίκτο μπορεί να προκαλέσει…
θα ήταν προτιμότερο να μη μιλάμε καθόλου για ελληνικό πολιτισμό…
ούτε να επιχειρούμε την προβολή του…
σκέψου αναγνώστη μου τους ξεπεσμένους απόγονους μιας κάποιας αρχοντικής οικογένειας, που καλούν σε επίσημη υποδοχή κάθε μορφής ηγεσία του κοινωνικού σώματος και επιπλέον ξένους, αλλοδαπούς θαυμαστές του αρχοντικού οικογενειακού ονόματός τους…
συνάζουν όλα αυτά τα επίσημα πρόσωπα και τα καθηλώνουν επί μιάμιση ώρα για να ακούσουν υποχρεωτικά σε εφτά γλώσσες, κατανοητές και ακατανόητες, σαράντα κείμενα επιστολών που δέχθηκε η αρχοντική οικογένεια ή που έγραψε η ίδια και που μιλούν για την ευγένεια της καταγωγής της…
η ίδια η σκέψη μιας τέτοιας συγκέντρωσης αναγνώστη μου, έχει τόση μετριότητα φαντασίας που μόνο χαμόγελα συγκατάβασης μπορεί να προκαλέσει…
σκέψου αναγνώστη μου, αν την επιλογή αυτών των ατελείωτων αναγνωσμάτων οι θλιβεροί επίγονοι δεν σκεφθούν καν να την αναθέσουν σε κάποιον προικισμένο μελετητή ή ευαίσθητο ποιητή, αλλά την εμπιστευθούν, από εθισμό επιπολαιότητας, σε μια ασήμαντη ηθοποιό και σε μια μέτρια δημοσιογράφο…
σκέψου, αν για την απαγγελία των κειμένων επιλεγούν κάποιοι ταλαντούχοι εκφωνητές, αλλά μαζί τους και κάποιοι νήπιοι απαγγελείς, που ταυτίζουν την απαγγελία με τη νοηματική – διδακτική εκφορά του λόγου, ανυποψίαστοι για τη μουσική της γλώσσας…
και πρόσθεσε στην εικόνα, μια άθλια μικροφωνική εγκατάσταση, ελλιπέστερη και από αυτές των επαρχιακών καφενείων, που στις πέντε εκφερόμενες λέξεις αχρηστεύει ακουστικά τις τρεις…
θα ‘θελα να σε διαβεβαιώσω αναγνώστη μου, με την πειθώ ανάλογων διαβεβαιώσεων που εισάγουν κινηματογραφικές ταινίες, ότι η εικόνα που σου παράθεσα δεν έχει σχέση με πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα…
είναι απλά μια παραδειγματική εικόνα για να δηλώσω την πεποίθησή μου ότι η ελλάδα, όπως και η τέχνη, αχρηστεύονται όταν συμβιβαστούν με τη μετριότητα…
προ καλούν μόνο οίκτο…
ναι, σήμ ερα αναγνώστη μου, αυτό που νιώθω για τη χώρα μας και την τέχνη όπως εκδηλώνεται σε αυτή, είναι… οίκτος!
και τα λόγια μου, ευτυχώς τα έχω ζυγισμένα…
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το