αναδρομές πέμπτης - Η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕΙ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 21 Ιουλίου 2007
ΤΙΤΛΟΣ: Η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕΙ

Πάνε τώρα αρκετά χρόνια που πρώτοι οι Γάλλοι οραματίστηκαν μια ένωση εκτός της ευρωπαϊκής κοινότητας, μια ένωση οι οποία θα μπορεί να δρα σε πολλούς τομείς. Η ιδέα της «Μεσογειακής Ένωσης» αποτέλεσε θεμελιώδη προσδοκία πολλών χωρών.

Σήμερα και ενώ η Γαλλική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σε εξέλιξη ο πρόεδρος της, Σαρκοζί έχει θέσει ψηλά στην ατζέντα των στόχων του τη δημιουργία της ένωσης αυτής.

Ένα βασικό ερώτημα που τίθεται και έχει προκαλέσει κάποιες αντιγνωμίες, είναι τα κράτη που θα την απαρτίζουν. Η κυρίαρχη άποψη είναι ότι θα απαρτίζεται από όλες τις χώρες της Ε.Ε. και από αρκετές ακόμα που δεν έχουν ενταχθεί, όπως η Τουρκία, η Αλβανία κ.α. καθώς επίσης νότιες και ανατολικές χώρες της Μεσογείου, όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος κλπ.

Από την άλλη οι τομείς δράσης και δραστηριότητας της ένωσης μένει να καθοριστούν, αν και οι βασικές προσεγγίσεις βρίσκουν αρκετά σύμφωνες τις εμπλεκόμενες χώρες. Έχουμε να κάνουμε συνεργασίες πάνω στο εμπόριο, την ανταλλαγή τεχνικών πάνω σε ποικιλόμορφους τομείς, κοινές δράσεις αναφορικά με την προστασία του περιβάλλοντος και φυσικά ενίσχυση με διάφορες μεθόδους των χωρών-μελών.

Μένει να φανεί το κατά πόσο μια τέτοια ένωση χωρών θα καταφέρει να ισχυροποιήσει τη θέση τους στη διεθνή σκηνή με δεδομένο ότι πολλές από τις χώρες που θα είναι μέλη (π.χ. Ελλάδα-Τουρκία) θα έχουν σημαντικές διμερείς διαφορές. Παράλληλα θα συναντήσουμε και εδώ το μοντέλο συνύπαρξης ισχυρών και αδύναμων –πολιτικά, οικονομικά, διπλωματικα- χωρών, οι οποίες μεγάλη περιέργεια έχω για τα ποια θα είναι η σχέση τους και αναφέρομαι φυσικά στις ενδεχόμενες λήψης αποφάσεων. Ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για μια ένωση η οποία δε θα έχει τεράστια πολιτική και διπλωματική δύναμη ικανή να αναπτύξει τέτοιο κύρος ώστε να μπορεί να επηρεάζει όσο άλλοι οργανισμοί, όπως ο ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ κ.α.

Με ενδιαφέρον περιμένουμε τα επόμενα βήματα δημιουργίας της «Μεσογειακής Ένωσης» και καλλιεργούμε τυχόν ελπίδες και προσδοκίες για ένα καλύτερο πολιτικό αύριο.