Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

αναδρομές - ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2007

αναδρομές
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 18 Δεκεμβρίου 2007
ΤΙΤΛΟΣ:  ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2007


Μια από τις λίγες βροχερές μέρες στο Ηράκλειο, ξημέρωσε σήμερα και φυσικά αν διώξουμε όλα τα αρνητικά, αυτό που θα μείνει είναι η ρομαντικότητα που προσδίδει η βροχούλα στο σκηνικό. Θέλω να πιστεύω ότι οι περισσότεροι από εμάς κρύβουν μια ρομαντικότητα μέσα τους. Είναι βέβαια γεγονός ότι ο ρομαντισμός έχει χαθεί, τουλάχιστον στο βαθμό που προϋπήρχε. Οπότε τι μένει;

Αν το εξετάσουμε «επιστημονικά» το θέμα, θα ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν πολλά είδη ρομαντισμού, μέχρι και το πώς πίνουμε τον καφέ μας. Ασφαλώς είναι ένα θέμα ευρύ, όμως η κυριότερη μορφή ρομαντισμού είναι η συμπεριφορά προς τη γυναίκα.

Θυμάμαι πριν χρόνια την κοπέλα μου να λέει με καμάρι στις φιλές της, ότι (εγώ) της ανοίγω την πόρτα, τη βάζω στο αυτοκίνητο, της κρατώ το παλτό της κλπ. Κλπ. Θυμάμαι την έκφραση τους. Το θεωρούσαν κάτι τόσο αφύσικο! Αν εξαιρέσουμε ένα μέρος γυναικών που δεν αξίζουν ρομαντική συμπεριφορά (γιατί δεν την αναγνωρίζουν), όλες οι γυναίκες πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν ένα τριαντάφυλλο. Και όχι εξαιτίας των ποιητικών σαχλαμάρων, αλλά επειδή έχουν όλα τα χαρακτηριστικά του. Έχω ζήσει τη γυναίκα σε όλα τα στάδια. Και σα μπουμπούκι και ανθίζοντας και προβάλλοντας τα αγκάθια, αλλά και κατά το μαρασμό. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται ευαισθησία , απαλότητα και σεβασμός.

Δε θα μιλήσω για αυτούς που χτυπάνε τις γυναίκες ή απλά δεν τις σέβονται. Εκεί το τριαντάφυλλο μαδάει τόσο εύκολα. Η γυναίκα χρειάζεται απαλότητα για να μην τσιμπηθείς από τα αγκάθια της και ευαισθησία για να μην χτυπήσεις το μπουμπούκι που αναπτύσσεται.

Η παρομοίωση με το τριαντάφυλλο (που δεν την έχω κάνει εγώ πρώτος) είναι πιστή στην αυθεντική γυναίκα. Είναι δεδομένο ότι ο ρομαντισμός δε μπορεί να είναι μέρος της καθημερινότητας μας, γιατί αυτό είναι αντιφατικό. Όμως σε ανύποπτες στιγμές είναι τόσο ερωτικός ο ρομαντισμός που προκαλεί τις αισθήσεις.

Τελειώνοντας το άρθρο που σε καμία περίπτωση δεν κάλυψα πλήρως, σας δίνω μια ιστορία: Είναι βράδυ και η βροχή πέφτει καταρρακτωδώς. Γυρίζετε σπίτι και βλέπετε πολλά κεριά αναμμένα, απαλή μουσική να χαϊδεύει τους τοίχους, δύο ποτήρια κρασί δίπλα στον καναπέ που είναι μπροστά στο αναμμένο τζάκι και τη βροχή να δέρνει το τζάμι με τις βροντές να διακόπτουν το θρόισμα των ξύλων που καίγονται.
μετάβαση στην αρχική σελίδαμετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το