αναδρομές - ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΚΟΣΜΟ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 9 Ιανουαρίου 2008
ΤΙΤΛΟΣ:  ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΚΟΣΜΟ

Πάει καιρός, πολύς καιρός που συνέβη το παρακάτω και επειδή το θυμήθηκα σήμερα, θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας και να ταξιδέψουμε παρέα για λιγάκι.

Μου είχα δώσει μια μέρα άδεια από τη δουλειά, αφήνοντας την υπάλληλο μου να δουλέψει όλη την ημέρα και αποφάσισα μια και όλοι μου οι γνωστοί δούλευαν (προκομμένη παρέα είμαστε) να κάνω έναν περίπατο στο κέντρο της πόλης με τα πόδια!

Έβαλα Bluetooth στο αυτί (εγώ δουλεύω και εκτός δουλειάς), πορτοφόλι στην κωλότσεπη, το mp3 στο άλλο αυτί, παράτησα το τσαντάκι της δουλειάς και ξεχύθηκα στους δρόμους του ιστορικού Ηρακλείου.

Αντιλαμβάνεστε, έτσι; Αυτοκίνητα, κόρνες κίνηση, άγχος, περαστικοί πανικόβλητοί και το γνωστό σκηνικό του χάους μιας πόλης.. Εγώ βυθισμένος στην αγαπημένη μου μουσική από ξένο ροκ του 80’ παρατηρώ χωρίς να συμμετέχω.

Μέχρι που κάτι άλλο πολύ πιο ενδιαφέρον μου τραβά την προσοχή. (όχι δεν είναι η κοπέλα που βγήκε να ψωνίσει με τη μίνι φούστα, την οποία εκτίμησα δεόντως λίγο πριν) Περιστέρια, σπουργιτάκια, καμιά γατούλα εδώ και εκεί, σε μια συνεχή κίνηση. Ψάχνουν για την καθημερινή τροφή επιβίωσης τους σε έναν τεράστιο κόσμο που δεν καταλαβαίνουν. Χώνονται σε γωνίες πεζοδρομίου, κάτω από αυτοκίνητα, δίπλα από μαγαζιά και σε κάθε σημείο που κανείς μας δεν κοιτά. Τσιμπάνε λίγα ψιχουλάκια και συνεχίζουν..

Εγώ έχω ταξιδέψει σε έναν παράλληλο κόσμο που εκτυλίσσεται δίπλα μας, γύρο μας, μπροστά μας. Μου ξεφεύγουν μερικά μικρά χαμόγελα καθώς τα θαυμάζω και σίγουρα όλο και κάποιος θα με πέρασε για τρελό!

Τελικά η βόλτα μπορεί να έγινε στο κέντρο του πολυπληθέστατου Ηρακλείου, όμως εγώ ταξίδεψα σε έναν παράλληλο κόσμο του, απολαμβάνοντας τη σιωπηλή μάχη για τη ζωή που δίνουν καθημερινά αυτοί οι μικροί μας γείτονες.