αναδρομές - Ο ΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 9 Απριλίου 2007
ΤΙΤΛΟΣ:  Ο ΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ

Σήμερα είναι μια σπουδαία μέρα για όλα τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας. Οι φοιτητές εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους στα διάφορα διοικητικά συμβούλια των σχολών σε ΤΕΙ και Πανεπιστήμια.

Μια μέρα που σημαίνει πολλά για διαφορετικές ομάδες φοιτητών στην Ελλάδα. Καταρχάς είναι εκείνοι που βρίσκουν την ημέρα ως μια ευκαιρία να μην κάνουν μάθημα. Στην καλύτερη περίπτωση θα ανέβουν στο χώρο για να διασκεδάσουν με τις συνευρέσεις που διοργανώνουν οι φοιτητικές παρατάξεις. Μουσική, φαγητό κλπ.

Ύστερα είναι εκείνοι οι οποίοι θα πάνε να ψηφίσουν αφού πρώτα περάσουν από τα κιόσκια όλων των παρατάξεων και κάνουν δημόσιες σχέσεις με όσους πιο πολλούς εκπροσώπους, ώστε να αποκομίσουν τυχόν προσωπικά οφέλη (συμβαίνει και αυτό). Με την ευκαιρία είναι πιθανό να εγγραφούν ως μέλη σε κάποιο κόμμα, χωρίς αρχικά να γνωρίζουν τι θα επακολουθήσει με συνεχή τηλεφωνήματα και υποχρεώσεις. Γιατί την ημέρα αυτή, όλοι είναι φίλοι και χαμογελαστοί, ακόμα και αυτό μπορεί να φέρει μερικούς ψήφους στο κόμμα. Άλλωστε οι φοιτητές λειτουργούν λίγο ομαδικά. Την ψήφο του φοιτητή πιθανό να ακολουθήσει και η παρέα του.

Και τέλος, είναι ο φοιτητής που όλο το χρόνο είτε ασχολείται με τα κομματικά, είτε όχι, φρόντιζε να πηγαίνει στις ολομέλειες, να αξιολογεί κόμματα και πρόσωπα και πλέον από ότι έχει αποκομίσει, κρίνει ποιοι θα είναι αυτοί που αν νικήσουν στις εκλογές, θα ασχοληθούν περισσότερο με τα προβλήματα του ιδρύματος και των φοιτητών.

Δυστυχώς όλα όσα λέγονται σήμερα, είναι αλήθεια. Οι φοιτητικές παρατάξεις υποκινούνται σε μεγάλο βαθμό από τα μητρικά κόμματα. Τα στελέχη τους αμείβονται αδρά κάτω από το τραπέζι, με τις επιρροές τους μπορούν να περνάνε μαθήματα. Κινούνται μέσα στο ψέμα προκειμένου να νικήσουν στις εκλογές και να έχουν περισσότερη εξουσία. Και για το ίδρυμα γίνονται μερικές κινήσεις εντυπωσιασμού και μόνο.

Σκεφτείτε τι είδος φοιτητές θέλετε να είστε. Διεφθαρμένοι με σκοπιμότητες; Ή παιδιά που ενδιαφέρονται επιτέλους να μάθουν στ’ αλήθεια τι σπουδάζουν, της εμπειρίας, της παρέας και της αλήθειας;