προβληματισμός τρίτης - ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΡΟΥΤΙΝΑ ΜΑΣ

Καληνωρίσματα. Καλώς ή κακώς έχουμε όλοι μάθει να ζούμε σε ένα πλαίσιο που καθορίζει την καθημερινότητά μας. Πολλοί το ονομάζουν ρουτίνα. Στο πλαίσιο αυτό καλούμαστε να εκτελούμε καθημερινά πανομοιότυπες λειτουργίες για να φέρουμε εις πέρας υποχρεώσεις κυρίως, στην δουλειά, την οικογένεια, το περιβάλλον ή την υγεία μας. Δε θα εξετάσουμε στο παρόν κείμενο αν η ρουτίνα έγινε μέρος της ζωής μας με σκοπό να μας ωφελήσει παρέχοντάς μας σιγουριά ή να μας αδρανοποιήσει καθώς τερματίζει τις φιλοδοξίες μας.

Αυτό που αξίζει να δούμε είναι εκείνες τις περιπτώσεις που ο κανόνας επιβεβαιώνεται από μια σπάνια αλλά ενδιαφέρουσα προς μελέτη, εξαίρεση. Και τέτοιες εξαιρέσεις έχουμε άφθονες στη ζωή και κατά συνέπεια στην ρουτίνα μας. Προφανώς τα παραδείγματα περιττεύουν καθώς είναι κάθε άλλο παρά δυσεύρετα. Σκεφτείτε τον υπάλληλο που χάνει το δρομολόγιο για τη δουλειά επειδή οι οδηγοί έχουν απεργίες; Σκεφτείτε ένα βράδυ μετά τη δουλειά που δεν καταλήγει στον φαγητό, την τηλεόραση και τον καναπέ ή ακόμα μια ολόκληρη μέρα μακριά από τη δουλειά! Σε μια τέτοια αλλαγή θα φανταστεί κανείς πως η ξεκούραση θα παίξει τον πρώτο ρόλο, όμως δεν είναι πάντα έτσι.

Η διαταραχή του προγράμματος του ανθρώπου τον εμποδίζει συχνά να οργανώνει και διαχειρίζεται το χρόνο του αποδοτικά. Κι αυτό συμβαίνει κατά κόρον στη διακοπή της καθημερινότητάς του. Μπορεί σε μια τέτοια υποθετική μέρα να υπάρχει ο χρόνος να για μια βόλτα, για το συμμάζεμα –επιτέλους- της αποθήκης ή εκείνη τη μονοήμερη στα χιόνια, αλλά το ίδιο βράδυ ή το επόμενο πρωί η πραγματικότητα είναι μάλλον αποκαρδιωτική, καθώς η προσαρμογή στην ίδια την πασίγνωστη προσωπική καθημερινότητα είναι αφενός δύσκολη και αφετέρου περικλείει ένα σωρό άλλα προβλήματα όπως η συσσώρευση εργασιών που δεν επιτελέστηκαν τη μία μέρα απουσίας.

Προφανώς όμως ο άνθρωπος έχει ανάγκη τις διακοπές από το μονότονο και βεβαρυμμένο πρόγραμμά του, δεν είναι λύση να είναι έγκλειστος στη ρουτίνα του και οφείλει να απολαμβάνει τις αποδράσεις από αυτήν. Στο μεταξύ όμως, πρέπει να μάθει να σέβεται τη ρουτίνα του και να εκμεταλλεύεται τα όποια οφέλη της. Η ρουτίνα στα δικά μου αυτιά, ηχεί ως τάξη και η απουσία της είναι η αταξία, η αναρχία, το χάος. Η οργάνωση που η ρουτίνα θέτει είναι καταπραϋντικός παράγοντας ηρεμίας, ας τον κάνουμε εργαλείο στη ζωή μας και όχι εχθρό ή αφορμή μιζέριας.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΤΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΡΟΥΤΙΝΑ ΣΑΣ :[