Καληνωρίσματα. Είναι πολλές φορές που απλά δεν μπορείς να μείνεις με σταυρωμένα τα χέρια όταν βλέπεις κάτι πέραν της αρμοδιότητάς σου που δεν τακτοποιείται ή επιτελείται. Είναι οι φορές που ένας “επαναστάτης” μέσα σου φωνάζει πως “αφού δεν μπορούν αυτοί που πρέπει, ε, θα το κάνω εγώ”! Εδώ και λίγο καιρό αυτοί οι άνθρωποι είναι πολλοί και χαρακτηρίζονται από ευαισθησία και ενέργεια.
Δεν τους ενδιαφέρει να ρίξουν την κυβέρνηση ή να διαδηλώσουν κατά του “συστήματος” καίγοντας κάδους και σπάζοντας τζαμαρίες, δεν 
πτοούνται που οι μισθοί πέφτουν ενώ τα έξοδα αυξάνονται και πάνω απ’ όλα δεν περιμένουν από καμία κυβέρνηση, από κανέναν δήμο κι από κανέναν αδιάφορο συμπολίτη τους να αλλάξει την άσχημη εικόνα της πόλης τους. Θα τους βρεις σε βρώμικα εγκαταλελειμμένα πάρκα στα οποία δεν υπάρχουν πια παιδιά, σε παραλίες που θυμίζουν σκουπιδότοπους και γραφικά σοκάκια που ξεχάστηκαν και “διακοσμούνται” σήμερα από λάσπες και σύριγγες από ναρκομανείς. Όπλα τους; Σακούλες σκουπιδιών, σκούπα και φαράσι, γάντια και ρούχα αντοχής. Μετά το πέρας της “μάχης” δεν υπάρχουν θύματα μονάχα χαμόγελα. Τι έκαναν; Άφησαν οπίσω τους παιδικές φωνές σε πλατείες που γύρισαν τα παιχνίδια, πεζοδρόμια που δεν υπάρχει ίχνος σκουπιδιών και μια αγνώριστη –από την καθαριότητα- γωνιά στην πόλη. Τι ζητούν; Ζητούν περισσότερους πολίτες με αντίστοιχες ευαισθησίες και όραμα για την πόλη που θα αφήσουν στα παιδιά τους, για να συμμετέχουν στις δράσεις τους και φυσικά σεβασμό από την εκάστοτε δημοτική αρχή που οφείλει ύστερα να διαφυλάξει το έργο τους.
πτοούνται που οι μισθοί πέφτουν ενώ τα έξοδα αυξάνονται και πάνω απ’ όλα δεν περιμένουν από καμία κυβέρνηση, από κανέναν δήμο κι από κανέναν αδιάφορο συμπολίτη τους να αλλάξει την άσχημη εικόνα της πόλης τους. Θα τους βρεις σε βρώμικα εγκαταλελειμμένα πάρκα στα οποία δεν υπάρχουν πια παιδιά, σε παραλίες που θυμίζουν σκουπιδότοπους και γραφικά σοκάκια που ξεχάστηκαν και “διακοσμούνται” σήμερα από λάσπες και σύριγγες από ναρκομανείς. Όπλα τους; Σακούλες σκουπιδιών, σκούπα και φαράσι, γάντια και ρούχα αντοχής. Μετά το πέρας της “μάχης” δεν υπάρχουν θύματα μονάχα χαμόγελα. Τι έκαναν; Άφησαν οπίσω τους παιδικές φωνές σε πλατείες που γύρισαν τα παιχνίδια, πεζοδρόμια που δεν υπάρχει ίχνος σκουπιδιών και μια αγνώριστη –από την καθαριότητα- γωνιά στην πόλη. Τι ζητούν; Ζητούν περισσότερους πολίτες με αντίστοιχες ευαισθησίες και όραμα για την πόλη που θα αφήσουν στα παιδιά τους, για να συμμετέχουν στις δράσεις τους και φυσικά σεβασμό από την εκάστοτε δημοτική αρχή που οφείλει ύστερα να διαφυλάξει το έργο τους.Ποιοί είναι; Μα, έχουν πολλά ονόματα. Είναι οι Atenistas στην Αθήνα, οι Thessalonistas στη συμπρωτεύουσα, οι Minoistas στο Ηράκλειο, οι Patrinistas στην Πάτρα, οι Paguristas στα Ιωάννινα και άλλοι πολλοί που θα βρείτε κατά τόπους στις πόλεις της χώρας. Που θα τους βρείτε; Όχι-όχι δεν διατηρούν γραφεία, ούτε λειτουργούν υπό την αιγίδα κάποιου υπουργείου, βρίσκονται στο facebook, στα ιστολόγιά τους και οπουδήποτε υπάρχει διάθεση και θετική ενέργεια. Δεν πληρώνονται από κάποιον φορέα, οπότε η αμοιβή τους είναι η ευχαρίστηση τους αφήνοντας ένα κομμάτι της πόλης τους καθαρό με εθελοντική εργασία και αγάπη για τον τόπο τους.
Η νέα αυτή τάση αξίζει προσοχής και ενδιαφέροντος. Άνθρωποι που βαρέθηκαν να παρακολουθούν τα προβλήματα του τόπου τους απ’ την τηλεόραση και αποφάσισαν να συμβάλλουν οι ίδιοι στη λύση μερικών απ’ αυτών. Μην το σκέφτεστε. Ακολουθήστε τους. Δεν χρειάζεται παρά κέφι και λίγες ώρες το μήνα απ’ το χρόνο σας. Κάντε το για τα παιδιά σας, το αύριο, το κοινό καλό.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΑΣ ΣΕ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΛΛΩΠΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΣΑΣ :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το