Συνήθως δεν δίνω άδειες στον εαυτό μου και τις περισσότερες αργίες δουλεύω, όμως αυτήν την περίοδο ακολουθώ το «νόμιμο απουσιολόγιο» των εργαζομένων.
Δε θα μιλήσω για τα δεδομένα συναισθήματα της ευχάριστης κούρασης και διασκέδασης, αλλά για τις διαταραχές των ημερών που τηρούνται οι διάφορες αργίες.
Διαταραχές ονομάζω λοιπόν τις συνθήκες που καθορίζουν τα γεγονότα στα οποία δραστηριοποιούμαστε και είναι διάφορα αυτών που απαρτίζουν το κανονικό μας καθημερινό πρόγραμμα.
Ο ευκολότερος και συνάμα πιο επώδυνος τρόπος για να αντιληφθούμε τα παραπάνω, είναι η πρώτη μέρα στη δουλειά μετά την άδεια ή την αργία. Απίστευτα συναισθήματα απογοήτευσης, χαρακτηριστική κούραση που επέρχεται περιέργως πολύ εύκολα και τα χειρότερο είναι η αυξανόμενη ένταση που μετατρέπεται σε νεύρα και έλλειψη υπομονής. Ακριβώς το αντίθετο από ότι λέγαμε την περασμένη εβδομάδα για τη νηστεία.
Συνήθως η απουσία, φορτώνει με περισσότερη δουλειά και υποχρεώσεις τους εργαζομένους, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα επιπλέον δυσφορία, πέραν των αρνητικών συναισθημάτων της επιστροφής.
Δυστυχώς είναι ψυχολογικό και οι ψυχολογικές αδυναμίες κατανικούνται μόνο με προσευχή και εκκλησιασμό. Κατόπιν τούτου θα έλεγε κανείς ότι απλά πρέπει να περάσουν αυτές οι ώρες, οι μέρες μέχρι να επανέλθουμε σε κανονικούς ρυθμούς.
Από την άλλη μεριά οι μέρες άδειας που πλησιάζουν έχουν την ιδιότητα να επηρεάζουν τις επιδόσεις των εργαζομένων που τώρα δε σκέφτονται παρά μόνο πότε θα έρθει η ημέρα της αργίας.
Το σημαντικότερο συμπέρασμα των παραπάνω είναι η επιστράτευση της μέγιστης δυνατής αυτοσυγκράτησης ώστε να επιτυγχάνουμε σωστή επίδοση στη δουλειά μαζί με έλεγχο των αρνητικών μας συναισθημάτων, κόπωσης και έντασης κατά την επιστροφή μας στο σπίτι και την οικογένειά μας.
Ελπίζω να περάσατε καλά και να περάσετε ακόμα καλύτερα. Τη στιγμή της επιστροφής στην καθημερινότητα φροντίστε την εγκράτεια σας. Θυμηθείτε τις όμορφες στιγμές, το βράδυ, κατά τη χαλάρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το