αναδρομές - ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ: ΤΟ ΠΑΠΑΚΙ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 27 Φεβρουαρίου 2008
ΤΙΤΛΟΣ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ: ΤΟ ΠΑΠΑΚΙ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ
Μια φορά σε έναν καιρό το κορίτσι πήγε βόλτα στο πολυσύχναστο πάρκο με τις πέστροφες. Εκεί πιο πέρα είναι μια μεγάλη λίμνη με πολλά παπάκια. Πώς να μη τα χαζέψει κανείς. Μικρά, μεγάλα, όλα όμορφα σε έναν αγώνα χωρίς σταματημό που περιοριζόταν πάντα γύρο από την (τεχνητή) λιμνούλα με το βραχάκι στη μέση, λες και από μόνα τους δεν ήθελαν να παραβούν τους κανόνες. Ένα ομορφόπαπο έκοβε τσάρκες έξω από τη λιμνούλα πάνω-κάτω και το κορίτσι έσκυψε να το ταΐσει. Το παπάκι κάθε άλλο παρά τρόμαξε και έδειξε πολύ φιλικό. Το κορίτσι δεν ήθελε πολύ, σήκωσε το μικρό παπί στα χέρια της, του χάιδεψε με το δάχτυλό της το κεφαλάκι του και εκείνο με τα θλιμμένα του ματάκια την κοιτούσε βαθιά μέσα. Όταν το άφησε κάτω, το παπάκι χοροπηδούσε γύρο της, χορεύοντας χαρούμενο για την καινούρια του φίλη. Όλοι στην παρέα του κοριτσιού γελούσαν, εκείνη όμως ένοιωσε πολύ αγάπη με την ευαίσθητη καρδιά της. Έκανε να φύγει πίσω, όμως αυτό ακολουθούσε, παραβαίνοντας κατά πολύ τα όρια της οικογένειας του. Το κορίτσι γύρισε πίσω, έσκυψε και το χάιδεψε. Το σήκωσε και το τοποθέτησε προσεκτικά μέσα στη λίμνη υπό το ύποπτο βλέμμα των άλλων παπιών. Το κορίτσι έκανε να φύγει και πάλι όμως το παπάκι άρχισε να βγάζει μια λεπτή τσιριχτή φωνή, σα να έκλαιγε. Κολύμπησε προς το μέρος της, όμως δε μπορούσε να ανέβει τη λιμνούλα, μικρό καθώς ήτανε και έτσι κολυμπούσε όσο πιο γρήγορα μπορούσε κατά μήκος και προς το μέρος της. Το κορίτσι σκέφτηκε να το πάρει μαζί του όμως δε θα περνούσε το ίδιο καλά σε ένα σπίτι. Δάκρυα στριμώχτηκαν πίσω απ’ τα μάτια της, που κατάφερε με δυσκολία να συγκρατήσει. Καθώς έφευγε, το παπάκι τσίριζε πιο δυνατά και η καρδιά του κοριτσιού σφίχτηκε μέχρι να πονά. Δε θα ξαναέβλεπε το παπάκι και το παπάκι θα έκλαιγε για ώρα πολύ.