προβληματισμός δευτέρας - CASE STUDY ΜΑΡΤΙΟΥ: Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ (ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ)

Καληνωρίσματα. Αυτόν τον μήνα αναγκάζομαι να ξεφύγω από την καθαυτή θεωρία του managmenet θέλοντας να παρουσιάσω το σημερινό case study, επειδή πολύ απλά στην εταιρεία που θα εξετάσουμε, η πολιτική επικράτησε της επιχειρηματικότητας. Είναι αλήθεια πως η διοίκηση επιχειρήσεων απαιτεί αρκετές από τις ικανότητες της πολιτικής. Διπλωματία, διορατικότητα, ρίσκο κλπ. Το άλλο χαρακτηριστικό που έχει η εταιρεία με την οποία θα ασχοληθούμε σήμερα, είναι ότι πλέον… δεν υπάρχει!

Η αρχή όμως ήταν κάπως διαφορετική. Η ΑΣΠΙΣ Πρόνοια αποτέλεσε επί σειρά ετών τον κολοσσό στις ασφαλιστικές εταιρείες στην Ελλάδα. Με μερίδιο αγοράς που ήταν μάλλον εκτός ανταγωνισμού, η ΑΣΠΙΣ ήταν η πλέον κερδοφόρα επιχείρηση του κλάδου της ασφάλειας. Σύντομα βέβαια, πολλές άλλες εταιρείες έκαναν την εμφάνισή τους, όμως πάντοτε η ΑΣΠΙΣ κατείχε τα πρωτεία στην αγορά. Χιλιάδες ασφαλιστές δούλευαν εξ ονόματός της και εκατομμύρια ασφαλισμένοι αγόρασαν τα προϊόντα της εταιρείας με ασφάλειες ακινήτων, αυτοκινήτων και πολυδάπανα συνταξιοδοτικά προγράμματα ή προγράμματα υγείας. Ο τελευταίος πρόεδρος και ιδιοκτήτης της εταιρείας, Παύλος Ψωμιάδης είχε την τύχη να οδηγήσει την ΑΣΠΙΣ σε σημαντική κερδοφορία.

Τα πράγματα όμως δεν συνέχισαν το ίδιο θετικά. Ο Ψωμιάδης ήταν προφανώς ένας κάκιστος διαχειριστής αν όχι ένας κοινός εγκληματίας και σύντομα η εταιρεία άρχισε να εμφανίζει ένα μεγάλο έλλειμμα το οποίο καλυπτόταν κάτω από τα μεγάλα κεφάλαια που είχε η εταιρεία. Τα έξοδα και τα χρέη μεταφέρονταν συνεχώς και ξαφνικά άρχισαν να τυγχάνουν και κυβερνητικής κάλυψης. Ποιες ήταν οι πραγματικές σχέσεις του Ψωμιάδη με την κυβέρνηση και ποια τα συμφέροντα συγκεκριμένων υπουργών από την ΑΣΠΙΣ; Κανείς δεν μπορεί να δώσει μιαν απάντηση αυτή τη στιγμή, όμως τα γεγονότα είναι αρκετά για να προκαλέσουν αναταραχή. Σε μια εποχή που η ΑΣΠΙΣ εισερχόταν σε περίοδο κάμψης η Νέα Δημοκρατία βοήθησε τον Ψωμιάδη να προβεί σε μια πολύ σοβαρή επένδυση: την αγορά της «Proton ασφαλιστική» η οποία έγινε τελείως πλασματικά αλλά είχε έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό. Να πείσει την αγορά πως η ΑΣΠΙΣ παραμένει δυνατή και οικονομικά εύρωστη. Ο Ψωμιάδης έφτασε στο σημείο να καταθέσει ψεύτικη επιταγή ύψους πεντακοσίων εκατομμυρίων ευρώ για την οποία διώκεται σήμερα αλλά δεν φυλακίστηκε ως έπρεπε.

Μπορεί το management να διδάσκει πως οι επενδύσεις -όπως μια εξαγορά- συνιστούν έναν έξυπνο τρόπο ανάκαμψης, όμως σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε για ένα τρύπιο ταμείο που προσπάθησε να δραστηριοποιηθεί εκ νέου στην πλάτη των πελατών του. Τα αποτελέσματα ήταν ιστορικά τραγικά. Η ΑΣΠΙΣ έκλεισε και μαζί περίπου 1000 υπάλληλοι έμειναν στο δρόμο. Και γίνεται χειρότερο καθώς πάνω από ένα εκατομμύριο ασφάλειες ακυρώθηκαν χωρίς κανείς να μπορεί να διεκδικήσει τα χρήματα του πίσω. Και το νούμερο δεν αφορά μονάχα ασφάλειες αυτοκινήτων και σπιτιών, αλλά και τουλάχιστον 160000 συμβόλαια ζωής. Δηλαδή άνθρωποι που είχαν βασίσει τα όνειρα τους για σύνταξη και για ασφάλεια υγείας στα επιχειρηματικά σχέδια του κυρίου Ψωμιάδη. Λίγο μετά απ' όλα αυτά, ξεσπά στην Ελλάδα η οικονομική κρίση και κανείς πλέον δεν μπορεί να ελπίζει σε ευημερία. Ο Ψωμιάδης παράτησε το κρυφτό με τους πελάτες και το κράτος όταν πλέον είχε καταλάβει πως δεν μπορούσε να εξαπατήσει περισσότερο, όταν διαφαινόταν ότι η πολιτική ηγεσία θα σταματούσε να καλύπτει τις κάλπικες δραστηριότητές του.

Αν από όλη την ιστορία πρέπει να κρατήσουμε κάτι, δεν είναι κάποια πολιτική του management. Άλλωστε από εκεί δεν έχουμε τίποτα να διδαχθούμε αλλά να αποφύγουμε αντιθέτως. Αυτό που αξίζει να κρατήσουμε είναι πως μια μεγάλη εταιρεία σαν την ΑΣΠΙΣ είχε τη στήριξη της κυβέρνησης επειδή πολύ απλά αν η βόμβα της χρεωκοπίας ξέσπαγε στην θητεία του κάθε κόμματος, θα συνεπαγόταν με τεράστιο πολιτικό κόστος που κανείς δεν ήθελε να αναλάβει εφόσον μπορούσε να μεταθέσει για αργότερα. Το αργότερα ήρθε και πλέον μαθαίνουμε με τον καλύτερο τρόπο τι εστί ανάμιξη της πολιτικής στον επιχειρηματικό κλάδο.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΣΕΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ :[