Καληνωρίσματα. Μπορεί ο Απρίλιος να είναι ο μήνας της νηστείας, της περισυλλογής και της προετοιμασίας για το μέγιστο γεγονός της Ανάστασης όμως ο συγκεκριμένος μπήκε με ότι χειρότερο μπορεί να χαρακτηρίσει μια εποχή και αυτό είναι ο πόλεμος. Ο πόλεμος στη Λιβύη τον οποίο και εδώ στο yannidakis καλύπτω καθημερινά σε ειδική ενότητα. Έχει ενδιαφέρον πριν περάσουμε στην παρουσίαση του ερωτήματος, να διευκρινίσουμε για ποιόν πόλεμο μιλάμε. Είναι ο πόλεμος που κήρυξαν οι καταπιεσμένοι του λαού της Λιβύης ενάντια στον μονάρχη και φασίστα Καντάφι; Μήπως ο εμφύλιος πόλεμος που ο Καντάφι διατηρεί με επιθέσεις στον ίδιο του το λαό που απλά ζήτησε (λίγη) δημοκρατία; Και τέλος ίσως εννοούμε τον πόλεμο που η Δύση, το ΝΑΤΟ κήρυξε ενάντια στον Καντάφι που διαπράττει ένα ανθρωπιστικό έγκλημα στη χώρα του και εκφράζεται με αεροπορικές επιδρομές και συνεχείς βομβαρδισμούς στρατιωτικών στόχων του στρατού και των οπλικών συστημάτων του Καντάφι;
Η απάντηση δεν είναι σαφής. Σίγουρα όμως ο πόλεμος στη Λιβύη εμπεριέχει όλα αυτά τα στοιχεία με πρωταγωνιστές τον Καντάφι, τους πολίτες της Λιβύης και το ΝΑΤΟ και όπου ΝΑΤΟ όλοι εμείς οι έλληνες, οι ευρωπαίοι, οι αμερικανοί και κάποιοι άραβες. Το ηθικό δίλημμα που προκύπτει από την όλη ιστορία είναι το κατά πόσο αυτός ο πόλεμος είχε συνετή δικαιολογία για να ξεκινήσει και ύστερα το κάτω από ποιές προϋποθέσεις θα κριθεί συνετό να τερματιστεί. Η διεθνή κοινή γνώμη τάχθηκε εξ αρχής υπέρ της στρατιωτικής επέμβασης καθώς η ανάγκη ήταν επιτακτική και αφορούσε την προστασία αθώων πολιτών από έναν αιμοβόρο δικτάτορα που ξεκίνησε να δολοφονεί αδιακρίτως. Πότε όμως κρίνεται αναγκαίο να σταματήσει μια επέμβαση; Θυμηθείτε την αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ. Χρόνια μετά, τα αμερικανικά στρατεύματα παραμένουν καθηλωμένα στην ¨καταραμένη γη” της Μέσης Ανατολής. Ποιός μας βεβαιώνει ότι κάτι τέτοιο δε θα επαναληφθεί και στη Λιβύη; Ότι θα έρθει η μέρα που ο Καντάφι και οι υποστηρικτές του δε θα αποτελούν πλέον απειλή για του λιβύους και ολόκληρο τον κόσμο;
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η επέμβαση έγινε με γνώμονα τα πετρελαϊκά συμφέροντα. Εγώ δε θα διαφωνήσω, απλά θα υπενθυμίσω ότι έτσι ένας ολόκληρος λαός ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία ανάμεσα σε αναχώματα και χαλάσματα. Και τώρα ο λόγος σε εσάς. Πολύ απλά, χωρίς παρενθέσεις: Είστε υπέρ της επέμβασης του ΝΑΤΟ στη Λιβύη ή κατά της;
Αντί λόγου σου αφιερώνω ένα παλιό τραγούδι με τον Δώρο Γεωργιάδη
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παιχνίδι του πολέμου
μην το παίζεται παιδιά
και τα ψεύτικα τουφέκια
ρίξτε τα μες την φωτιά
Παίξτε με τα περιστέρια
όχι πόλεμο παιδιά
μ' αν χτυπήσουν την πατρίδα
πέστε για στην λευτεριά
Ο πόλεμος αγνά μου πιτσιρίκια
έχει φωτιές πληγές και δεκανίκια
έχει ορφανά φτωχούς ξεριζωμένους
ρωτήστε μένα που γνώρισα πολέμους
αρισταρχος.ελ