Χριστός Ανέστη. Εδώ και ένα εύλογο διάστημα φορείς του Ηρακλείου από πολλούς κλάδους έχουν δημιουργήσει το Κίνημα Πολιτών που στοχεύει στην στήριξη της ελληνικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Πρόκειται για τοπικούς άρχοντες της αυτοδιοίκησης, επιχειρηματίες, απλούς πολίτες και φυσικά το Εμπορικό Επιμελητήριο Ηρακλείου. Ουσιαστικά πρόκειται για την προώθηση και στήριξη αντίστοιχου κινήματος που ξεκίνησε από την Αθήνα.
Οι υποστηρικτές του, διαμορφώνουν μία μεγάλη καμπάνια για να ωθήσουν τους πολίτες να προτιμούν τα ελληνικά προϊόντα, να καταναλώνουν ελληνικά προϊόντα και να χρησιμοποιούν ελληνικές υπηρεσίες. Όταν βέβαια πριν κάποια χρόνια, εγώ δήλωνα ευθαρσώς πως είμαι τοπικιστής και πως υποστηρίζω μόνο τα εγχώρια προϊόντα ακόμα κι αν αυτά είναι ελαφρώς ακριβότερα από τα εισαγόμενα, τότε πολλοί έσπευσαν να με κατηγορήσουν ως ρατσιστή ή ακόμα ως φασίστα. Πολλοί βιάστηκαν να με κατηγορήσουν πως κάνω προπαγάνδα υπέρ ορισμένων συμφερόντων.
Σήμερα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι επιχειρηματίες βλέπουν 
τους πελάτες τους να χάνονται και περιμένουν από την γειτονιά να ενισχύσει τον τζίρο τους. Τώρα περιμένει από τον ντόπιο, να συμπαρασταθεί στο κοινό πρόβλημα, όμως μάταια. Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτη λέει ορθώς η παροιμία. Είναι πραγματικά τραγικό να βλέπει ο καθένας την μικρομεσαία επιχείρησή του να θάβεται στον βωμό της κρίσης και της πλεονεξίας του καταναλωτή. Σας δίνω το παράδειγμα πολλών άδειων καταστημάτων ενδυμάτων που βρίσκονται γύρω από ένα και μόνο ένα μεγάλο πολυκατάστημα ένδυσης ξένης ετικέτας, ξένων συμφερόντων. Στην πρώτη περίπτωση ο ιδιοκτήτης αναγκάζεται να περικόψει έξοδα, υπαλλήλους και φυσικά ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών, στην δεύτερη, το μόνο που ενισχύεται είναι το πλήθος των εργαζομένων. Τίθεται θέμα σύγκρισης;
τους πελάτες τους να χάνονται και περιμένουν από την γειτονιά να ενισχύσει τον τζίρο τους. Τώρα περιμένει από τον ντόπιο, να συμπαρασταθεί στο κοινό πρόβλημα, όμως μάταια. Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτη λέει ορθώς η παροιμία. Είναι πραγματικά τραγικό να βλέπει ο καθένας την μικρομεσαία επιχείρησή του να θάβεται στον βωμό της κρίσης και της πλεονεξίας του καταναλωτή. Σας δίνω το παράδειγμα πολλών άδειων καταστημάτων ενδυμάτων που βρίσκονται γύρω από ένα και μόνο ένα μεγάλο πολυκατάστημα ένδυσης ξένης ετικέτας, ξένων συμφερόντων. Στην πρώτη περίπτωση ο ιδιοκτήτης αναγκάζεται να περικόψει έξοδα, υπαλλήλους και φυσικά ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών, στην δεύτερη, το μόνο που ενισχύεται είναι το πλήθος των εργαζομένων. Τίθεται θέμα σύγκρισης;
Το κίνημα των πολιτών προσπαθεί να αφυπνίσει το αίσθημα συνείδησης που ως τώρα πολλοί αποκαλούσαν (έστω εναντίον μου) τοπικισμό και φασισμό. Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με την παγκοσμιοποίηση και την ελεύθερη αγορά. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Όμως γιατί να επιλέξει κανείς κάτι ξένο απλά και μόνο επειδή δεν είναι ελληνικό; Και πολύ περισσότερο όταν το εντόπιο προϊόν δεν υστερεί σε τίποτα του ξένου.
Αυτή η περιβόητη κρίση στάθηκε αφορμή –έστω και καθυστερημένα, έστω και βίαια- να αναθεωρήσουμε απόψεις, να επαναπροσδιορίσουμε αξίες, να εκτιμήσουμε γεγονότα, να στηρίξουμε επιτέλους, την Ελλάδα, το κοινό καλό. Αυτό το Κίνημα Πολιτών δεν είναι πολιτικό, έχει σύνθημα: «ντύνομαι ελληνικά,τρώω ελληνικά, κάνω τουρισμό ελληνικά» κι εγώ γίνομαι σήμερα κιόλας, μέλος του. Στηρίζω τον έλληνα επιχειρηματία, στηρίζω την Ελλάδα, στηρίζω το αύριο των παιδιών μας.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΕΠΙΛΕΞΕΤΕ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΣΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΣΑΣ :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το