αναδρομές - ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ – ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ


ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 9 Ιουνίου 2007
ΤΙΤΛΟΣ: ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ – ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ

Είχαμε πολύ καιρό να παρατηρούμε την επικαιρότητα να διχάζει τον κόσμο. Συνήθως υπήρχε είτε καθολική κατακραυγή, είτε μαζική ενότητα. Εδώ και λίγες μέρες όμως έχουν τελεστεί δύο γάμοι μεταξύ ομοφυλοφίλων.
Ενέργεια που αρχικά καταδικάστηκε από Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ως άκυρη και παράνομη. Από κει και πέρα δράση ανέλαβαν οι πολίτες της χώρας μας που χωρίστηκαν σε δύο στρατόπεδα. Οι μεν φιλελεύθεροι και ανοιχτόμυαλοι που υποστήριξαν το γεγονός ή απλά τους άφησε αδιάφορους θεωρώντας ότι έχουμε σοβαρότερα ζητήματα για να ασχοληθούμε και οι δε παραδοσιακοί που αντέδρασαν εντόνως.
Γεγονός είναι πως ο γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων είναι παράνομος από το Σύνταγμα της Ελλάδος. Γεγονός είναι κι ότι η θρησκεία μας έρχεται αντίθετη με την παρά φύσιν ένωση των ανθρώπων θεσμικά και ερωτικά. Άλλωστε ο Θεός, μας δημιούργησε με συγκεκριμένο σκοπό, συγκεκριμένη αποστολή η οποία δε συνάδει με την ανούσια ένωση ομοφυλόφιλων. Εκεί θα καταλήξουμε ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι άθεοι.
Ένα άλλο στοιχείο που δε μπορώ να αγνοήσω, είναι η δημοσιότητα που πήρε εκτός συνόρων το γεγονός. Θα συμφωνήσετε όλοι πως μόνο καλό μπορεί να κάνει στον τουρισμό της χώρας μας η εξέλιξη αυτή.
Όταν καλούμαι να αποφασίσω σε ποιο στρατόπεδο ανήκω, κάνω μια σύντομη αναδρομή στα ιδανικά και τις αρχές μου. Σκέφτομαι πως ο καθένας είναι ελεύθερος να πράττει όπως επιθυμεί και εκφράζεται καλύτερα, εφόσον δεν παραβαίνει τους νόμους του κράτους και δεν προσβάλει τα ήθη και την ηθική της κοινωνίας στην οποία ανήκει.
Σκεφτόμενος τα παραπάνω, αποφάνθηκα πως προσβάλλομαι. Σαν άνθρωπος, σα Χριστιανός, σαν υγιώς σκεπτόμενος πολίτης. Τρομοκρατούμαι στην ιδέα ότι το παιδί μου θα μεγαλώσει με την επιλογή για το φύλο του ερωτικού του συντρόφου! Με ενοχλεί ότι ενδεχόμενη αύξηση γάμων ομοφυλοφίλων στην Ελλάδα θα επιφέρει νέο πλήγμα στη δεδομένη υπογεννητικότητα.
Θεωρώ αυτούς τους ανθρώπους κλινικά άρρωστους, ανώμαλους και κατ’ επέκταση η ελεύθερη έκθεση των απόψεων και θέσεων τους, αποτελεί δημόσιο κίνδυνο.