Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

αναδρομές - ΦΑΝΑΤΙΖΟΜΑΙ ΑΡΑ ΖΩ;

αναδρομές 
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 17 Ιανουαρίου 2008
ΤΙΤΛΟΣ: ΦΑΝΑΤΙΖΟΜΑΙ ΑΡΑ ΖΩ;

Θεωρώ αδύνατο να υπάρχει άνθρωπος μέσα στην ελληνική επικράτεια που να μην άκουσε έστω και για λίγο ότι αυτή τη βδομάδα ο Ολυμπιακός έπαιζε με τον Παναθηναϊκό. Χθες ο Ολυμπιακός πέτυχε μια ιστορική νίκη βάζοντας 4 γκολ στο μισητό του αντίπαλο και προκαλώντας συναισθήματα πολύ έντονα και εκ διαμέτρου αντίθετα στους φίλους των δυο ομάδων. Προχωρώντας και στην επικαιρότητα, μάθαμε επίσης ότι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού σκότωσαν έναν αντίπαλο κι τραυμάτισαν άλλον έναν. Και αυτό μεταξύ άλλων, λέγεται φανατισμός.
Κρίνοντας μονάχα από αυτό συμπεραίνουμε όλοι ότι ο φανατισμός είναι «κακό». Και δε νομίζω να διαφωνεί κανένας. Όμως μήπως πρέπει να διαχωρίσουμε τις έννοιες του φανατισμού και του πάθους για την ομάδα; Διότι είναι πολλοί και εννοώ χιλιάδες οι φίλαθλοι οι οποίοι βρίσκονται στα γήπεδα, φωνάζουν για την ομάδα και βρίζουν τον αντίπαλο. Αυτοί που ακολουθούν την ομάδα και δε χάνουν τα παιχνίδια της απλά και μόνο για έναν καφέ ή ένα χαζό γεγονός. Αυτούς δε μπορείς να τους χαρακτηρίσεις φανατικούς. Τουλάχιστον όχι με την κακή έννοια του όρου. Οι περισσότεροι εξ αυτών δε χρησιμοποιούν βία, αντιθέτως την αποφεύγουν και ανάμεσά τους αρκετοί συνειδητοποιημένοι που έχουν τη διάκριση του λογικού και του παραλόγου.
Η βία προέρχεται από αυτούς τους λίγους που τυχαίνει να είναι και φίλαθλοι κάποιας ομάδας, όμως βασικά είναι εγκληματίες αγριάνθρωποι με επιθετικά ένστικτα, γεμάτοι ελλείψεις από την προσωπικότητά τους και κενά από την παιδική τους ηλικία και ανατροφή.
Το πάθος με την ομάδα είναι πολύ πιο όμορφο από τον εθισμό στα ναρκωτικά τα videogames και το ποτό. Το έχω ζήσει εγώ ο ίδιος και έχω γνωρίσει μέσα από αυτό πολύ όμορφες εμπειρίες και ανθρώπους. Ενώ σε τελική ανάλυση και για όσους θεωρούν αυτό το πάθος ανόητο: αν δεν αφοσιωθείς στην ομάδα σου που μπορεί στο κάτω-κάτω να σου προσφέρει κάποια συγκίνηση, ποιο είναι το πρότυπο ή η δραστηριότητα στην οποία προτείνουμε να αφοσιωθεί ο νέος για να «ξεκολλήσει» από εθιστικές απολαύσεις που φθείρουν το σώμα και την ψυχή του;
Ας εντοπίσουμε το πρόβλημα και ας αναρωτηθούμε αν αυτό είναι ο φανατισμός και το πάθος ή βία ως ξεχωριστή και αυτόνομη έννοια. Μήπως ήρθε η ώρα της διαπαιδαγώγησης του φιλάθλου στην Ελλάδα;

μετάβαση στην αρχική σελίδαμετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το