αναδρομές - ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ: Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΜΙΚΡΑΙΝΕΙ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 24 Σεπτεμβρίου 2007
ΤΙΤΛΟΣ: ΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ: Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΜΙΚΡΑΙΝΕΙ

Ήρθε η ώρα να αναπτύξουμε ένα σπουδαίο θέμα που για όσους με ξέρετε, γνωρίζετε ότι με απασχολεί ιδιαίτερα, αν και πολίτης του Ηρακλείου, μιας εκ των μεγάλων πόλεων της Ελλάδας.
Σύμφωνα λοιπόν με άρθρο που «ψάρεψα» στο έγκυρο http://www.cosmo.gr/News/World/168666.html?page=2 , «Το φαινόμενο της αστικοποίησης έχει πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις ώστε να υπολογίζεται ότι ο μισός πληθυσμός του πλανήτη το 2008 θα ζει σε αστικές περιοχές. Η εντεινόμενη αυτή αστικοποίηση είναι μια διαδικασία με αλλεπάλληλες και αλληλοσυνδεόμενες επιπλοκές και επιπτώσεις τόσο στην ανθρώπινη υγεία, όσο και στην σταθερότητα της φύσης και την επάρκεια των φυσικών πόρων, και έχει εγείρει μια σειρά συζητήσεων σχετικά με τα «όρια», το ρόλο και την οικονομία της πόλης». Και ως εδώ ίσως να αδιαφορούν οι περισσότεροι γιατί σίγουρα το ατομικό συμφέρον που μεταφράζεται σε επαγγελματικές και άλλες ευκαιρίες στις μεγάλες πόλεις, υπερκαλύπτει το ενδεχόμενο ενδιαφέρον μας για το περιβάλλον και την υγεία μας (ω, ναι..).
Δε θέλει πολύ φαντασία να κατανοήσουμε το στοιχείο σύμφωνα με το οποίο «το 1950 η Νέα Υόρκη και το Τόκιο ήταν οι μόνες δύο πόλεις στον πλανήτη με πάνω από δέκα εκατομμύρια κατοίκους. Σήμερα υπάρχουν περίπου 20 μεγαλουπόλεις ανά τον κόσμο με αντίστοιχο πληθυσμό. Δεν νομίζω ότι εδώ μπορούμε να σχολιάσουμε κάτι αν αναλογιστούμε το τι συμβαίνει στην Ελλάδα.
Έτσι όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι ο έλληνας και όπως φαίνεται από τα παραπάνω στοιχεία, ο καθένας που κατοικεί σε αυτόν τον πλανήτη, βάζει σαν στόχο (συνεχίζω το παράδειγμα του έλληνα), να «μεταναστεύσει» στην κοντινότερη πόλη, μετά από αυτό στην πρωτεύουσα του νομού, ακολουθεί η κοντινότερη πόλη στις Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Ηράκλειο και μετά… όλοι: ΑΘΗΝΑ!!!
Το θέμα παρουσιάστηκε, επιτρέψτε μου τώρα να θέσω τον προβληματισμό.
Φανταστείτε λοιπόν όλοι οι νέοι, όλοι οι άνθρωποι με φιλοδοξίες, με ελπίδα για το μέλλον να κάνουν ακριβώς αυτό: να στριμωχτούν (στο εξής στριμωχτούμε) στη μεγάλη αγκαλιά της Αθήνας. Τι γίνεται; Άστε το περιβάλλον και όλα αυτά. Η Αθήνα επεκτείνεται και βιομηχανικά και γεωγραφικά. Σκεφτείτε λίγο τα μέρη που θα αφήσουμε. Ερημώνουν. Ναι, γιατί οι παππούδες δε θα υπάρχουν πια να πηγαίνουμε για διακοπές στο χωριό. Γιατί στο χωριό θα είναι υπάλληλοι (ξένοι) καλλιεργητές των περιουσιών μας και απλά θα κατοικούν αυτοί στην υπόλοιποι Ελλάδα (;) η οποία δε θα γνωρίζει καμία ανάπτυξη. Ασφαλώς αν μπω στη λογική να σας αναλύσω όλες τις επιπτώσεις που θα προκαλέσει μια τέτοια αστική συσπείρωση θα χρειαστώ πολύ χώρο στη σελίδα μου, όμως ο σκοπός μου δεν είναι αυτός. Το ζητούμενο είναι να προβληματιστούμε πάνω στη δικαιολογία μας «μα έχω ευκαιρίες στην Αθήνα». Η απάντηση φίλοι μου είναι ότι εμείς φταίμε γι’ αυτό από τη στιγμή που η δική μας μετακίνηση ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις να επενδύουν στα συγκεκριμένα μέρη. Η ευθύνη είναι και δική μας. Ξέρω ότι παρακάτω στα σχόλια σας θα μου πείτε για την έλλειψη κινήτρων από πλευράς πολιτείας, όμως ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η δική μας η αντίδραση είναι πολύ πιο ισχυρή.
Δε θα μακρηγορήσω. Είμαι κάτοικος Ηρακλείου και παρά το ότι στη ζωή μου είχα τρεις πολύ σοβαρές ευκαιρίες να εργαστώ στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και τη Νέα Υόρκη, προτίμησα το δικό μου Ηράκλειο. Υπάρχουν λαμπρά παραδείγματα νέων που αν και μπήκαν στον πειρασμό, δεν υπέκυψαν. Πάλεψαν, παλεύουν αλλά δε δέχτηκαν ποτέ τον όρο ανεργία. Αγωνίστηκαν και σήμερα δουλεύουν αξιοπρεπώς και με επιτυχία σε «ωραίες» δουλειές.
Τέλος, ο πίνακας των 10 μεγαλύτερων πόλεων του κόσμου:
1.Τόκιο/Ιαπωνία: 33.200.000
2.Νέα Υόρκη/ΗΠΑ: 17.800.000
3.Σάο Πάολο/Βραζιλία: 17.700.000
4.Σεούλ/Νότια Κορέα: 17.500.000
5.Πόλη του Μεξικό/Μεξικό: 17.400.000
6.Οσάκα/Ιαπωνία: 16.425.000
7.Μανίλα/Φιλιππίνες: 14.750.000
8.Μουμπάι/Ινδία: 14.350.000
9.Τζακάρτα/Ινδονησία: 14.250.000
10.Λάγος/Νιγηρία: 13.400.000