προβληματισμός παρασκευής - ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ: ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ (μέρος 4/4)

Οι δολοφονίες ζευγαριών έχει γίνει το θέμα των ημερών και πλέον όλοι στην Αττική ασχολούνται με το γεγονότος, όμως δεν είναι αυτός λόγος να μην συνεχίσουμε τις ζωές μας κανονικά. Εγώ με την Ρίτα περνούσαμε πολύ καλά και εκείνη με ενθουσιασμό μου περιέγραφε τις εμπειρίες από τα γυρίσματα.

 

Μέχρι που ήρθε η μεγάλη μέρα. Η τελευταία ημέρα γυρισμάτων. Όλοι είχαν ενθουσιαστεί και η Ρίτα έλαμπε από τη χαρά της. Όταν γυρίστηκε και η τελευταία σκηνή, ο σκηνοθέτης έδωσε το σύνθημα και άπαντες στο επιτελείο ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και επευφημίες. Η συνέχεια έχει προγραμματιστεί να δοθεί στα μπουζούκια και όλοι θα βρεθούν το βράδυ εκεί για να γιορτάσουν. Η Ρίτα κάθεται κοντά στον Στιβ και εκείνος σε κάποια στιγμή την πλησιάζει για να τις ψιθυρίσει κάτι.

 

Σε λίγη ώρα ο Στιβ έχει βάλει τη Ρίτα στο αμάξι του και κατευθύνονται στο σπίτι του. Έχουν μόλις μπει μέσα και ο Στιβ βάζει δύο ποτά που θα μοιραστεί με την Ρίτα. Στο μεταξύ η πολύωρη αναμονή χωρίς επικοινωνία, αισθάνομαι να με έχει τρελάνει. Νομίζω πως ήρθε η ώρα να βάλω τέλος στις υποψίες μου ή να τις επιβεβαιώσω. Κατευθύνομαι στο σπίτι του Βρεττού, το οποίο δεν είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς. Αφού κοιτάξω γύρω μου, σπάω το τζάμι από την μπροστινή είσοδο και θα βρεθώ ενώπιων των δύο, χωρίς αρχικά να γίνω αντιληπτός. Ο Στιβ παρακολουθούσε τη Ρίτα να γδύνεται αργά σε ένα ημίφως. Η αντίδρασή τους όταν με είδαν ήταν σοκαριστική. Ο Βρεττός προσπαθούσε να σκεφτεί κάτι έξυπνο για να φύγω και το κάνει με μια δόση ειρωνείας που ασφαλώς καταλαβαίνω. Η Ρίτα ημίγυμνη προσπαθεί να καλύψει μέρος του σώματός της ενώ με κοιτάει κατ’ ευθείαν στα μάτια και χωρίς να μπορεί να μιλήσει. Εγώ ανταποδίδω το τρομοκρατημένο βλέμμα της και βγάζω από την τσέπη μου ένα μικρό περίστροφο. «Γδυθείτε» φώναξα απότομα και ο Βρεττός υπάκουσε αμέσως. Η Ρίτα αντιστάθηκε μέχρι που την έπιασα δυνατά και την πόνεσα. Οι δυο τους γυμνοί με κοίταζαν αποσβολωμένοι περιμένοντας την επόμενη οδηγία μου. «Τώρα, μπες μέσα της. Όπως όλο αυτό το διάστημα που το κάνατε πίσω απ’ την πλάτη μου». Ο Βρεττός προσπαθεί να αντισταθεί όμως προτάσσω το όπλο και τον αναγκάζω.

 

Όσο οι δυο τους κάνουν αναγκαστικό έρωτα εγώ απευθύνομαι στη Ρίτα. Την εξυβρίζω στην αρχή και ύστερα της φωνάζω για το πώς μου φέρθηκε. Αυτή ξεσπάει σε λυγμούς ζητώντας φοβισμένα συγγνώμη, εγώ όμως επιμένω να συνεχίσουν την συνουσία. Μετά από αρκετά λεπτά ο Βρεττός ολοκληρώνει κι εγώ τον τραβάω απότομα προς το πάτωμα. Πυροβολώ δύο φορές απότομα στο στήθος του και τώρα είναι σειρά μου να βιάσω την Ρίτα. Εκείνη κλαίει και δεν αντιδράει πια, οπότε εγώ συνεχίζω. Μετά από ώρα ίσως είναι και αναίσθητη. Εγώ την πυροβολώ και ύστερα αυτοκτονώ με τις δικές μου σφαίρες. Δεν δίστασα δευτερόλεπτο, τόσο απλά.

 

Η ταινία σε λίγες βδομάδες ήταν έτοιμη. Κυκλοφόρησε με κάθε επισημότητα στον κινηματογράφο με την σημείωση πως ήταν αφιερωμένη στον Στιβ και την Ρίτα. Ο «δολοφόνος των ζευγαριών» έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, ήμουν όμως εγώ εκείνος που έφερε το σενάριο στην πραγματικότητα. Ήμουν εγώ, ο δολοφόνος των ζευγαριών.

 

:[
διαβάστε ολόκληρο το Μύθο του Ιούλη, την ερχόμενη Κυριακή στις 12:00