αναδρομές - ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΝΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 25 Αυγούστου 2008
ΤΙΤΛΟΣ: ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΝΑ

Είναι καθαρά υποκειμενικό. Όμως έχετε νοιώσει ποτέ να είναι όλα εναντίον σας; Να δέχεστε μια χαρακτηριστική επίθεση και να βάλλεστε από παντού;
Το θέμα εδώ είναι ότι όλοι θα θεωρήσουν πως υπήρξαν ή υπάρχουν σε αυτή τη θέση. Όμως ξαναλέω πως είναι υποκειμενικό. Μονάχα αν ζήσεις την απόλυτη πίεση, μπορείς να συνειδητοποιήσεις πως ως τώρα όλα ήταν απλές δοκιμασίες. Και ένας πρακτικός τρόπος να προσεγγίσουμε το θέμα, είναι με το να φανταστούμε έναν ήρωα που ξαφνικά έχει να σώσει τον κόσμο, το περιβάλλον, το σχολικό λεωφορείο, την αγαπημένη του, το συνεργάτη του και να πιάσει τον κακό, χωρίς να καταστρέψει την πόλη και τον εαυτό του.
Αν σταθείς στο ένα κομμάτι της εκκρεμότητας, τότε σίγουρα θα έχεις παραμελήσει το άλλο. Κι αν πάλι προσπαθήσεις για πάνω από δύο, τότε κινδυνεύεις να μην καταφέρεις ούτε καν ένα στόχο. Τότε τι γίνεται; Αδύνατο δεν ακούγεται το επίτευγμα;
Όχι αν είσαι ήρωας. Όχι αν τελικά αποφασίσεις να βλάψεις τον εαυτό σου για να κερδίσει ο σκοπός, η ιδέα το σύνολο. Γιατί μερικές φορές ο κόσμος αξίζει να ανταμείβεται για την πίστη του και ας έχει αντίχτυπο την ίδια την πτώση του πρωταγωνιστή.
Μπορεί να λέγεται θυσία αυτό. Μήπως όμως δεν ήταν αρκετά ικανός; Όταν η επίθεση έρχεται ακόμα και από τους συμμάχους, τότε το φρούριο μετατρέπεται σε παράγκα, το οπλοστάσιο σε σουρωτήρι και η πανοπλία σε κουρέλια. Και η λύση φαντάζει αδύνατη γιατί πλέον ακόμα και οι ήρωες συνθλίβονται, γιατί από σήμερα οι ήρωες δεν είναι άτρωτοι: καταδιώκονται σαν/από σκυλιά και το σύμβολο τους διαλύεται υπό την αμηχανία και το μένος όλων.
Περιμένεις μια μέρα σαν αφορμή για να αρπαχτείς από κάπου και να σώσεις ότι σώζεται και να σταθείς στο παλιό σου ύψος ακόμα και χωρίς βοήθεια τώρα. Είναι καθαρά υποκειμενικό. Όμως έχετε νοιώσει ποτέ να βάλλεστε από παντού;