αναδρομές - ΕΥΡΩΠΗ ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 12 Αυγούστου 2009
ΤΙΤΛΟΣ: ΕΥΡΩΠΗ ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ

Σχετικά πρόσφατα η Ισλανδία αιτήθηκε την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γεωγραφικά η Ισλανδία ανήκει στην Ευρώπη, όμως για χρόνια αγνοούσε την ένωση, ώσπου τον χειμώνα του 2009 συνέβη το αναπάντεχο.
Αποτέλεσε το πρώτο μεγάλο θύμα της περιβόητης οικονομικής κρίσης με οργανισμούς δημόσιου και ιδιωτικού χαρακτήρα να διαλύονται έναν προς έναν δημιουργώντας ένα ανεπανόρθωτο πρόβλημα στην κυβέρνηση της χώρας.
Λύση; Οι ζεστές οικονομικές επιχορηγήσεις της Ε.Ε. γιατί σίγουρα δεν τους έπιασε ξαφνικά ο πόνος για την Ευρώπη, αλλά τώρα την χρειάζονται. Στην Κοινότητα είναι γνωστό αυτό κι όμως έσπευσαν με χαρακτηριστική ταχύτητα να δώσουν στην Ισλανδία ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων στέλνοντας για τα καλά το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση: «Θέλουμε την Ισλανδία στην Ένωση».
Κι αυτό ακούστηκε για τα καλά στα Βαλκάνια. Μια περιοχή εννέα κρατών της οποίας το παλαιότερο μέλος στην Ε.Ε. είναι η Ελλάδα, ενώ μόλις πριν δύο χρόνια Βουλγαρία και Ρουμανία αποτελούν μέλη της. Από κει και ύστερα τουρκία, Αλβανία, Σκόπια και Σερβία είναι άλλες βαλκανικές χώρες που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον ένταξης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την τουρκία της οποίας οι διαπραγματεύσεις παρομοιάζονται με το γιοφύρι της Άρτας.
Ίσως στην τουρκία υπάρχουν βασικά προβλήματα στην προσπάθεια ένταξης, στα Σκόπια το όνομα την Αλβανία τα προσωπικά δικαιώματα κλπ. όμως και η Ισλανδία έχει βασικά ζητήματα που θίχτηκαν στην αρχή.
Υπάρχει λοιπόν κάποια διάκριση στη συμπεριφορά της Κοινότητας από υποψήφια χώρα σε άλλη; Ασφαλώς! Και είναι προφανές πως τα θύματα είναι οι βαλκανικές χώρες ενώ όσο πιο βόρεια ταξιδεύουμε τόσο η εκτίμηση αυξάνεται.
Φταίει η μιζέρια που κατακαίει τις συνειδήσεις των λαών εδώ κάτω; Η ανοργανωσιά και η προχειρότητα; Τελικά μήπως είμαστε οι «τριτοκοσμικές χώρες» της Ευρώπης; Η Ελλάδα με τριάντα χρόνια στην πλάτη της στην Ένωση, είναι το φωτεινό παράδειγμα;
Να μια απόδειξη πως οι κατηγοριοποιήσεις των κρατών σε κοινά γνωρίσματα έχουν βάση και ενώ πολλοί ζηλεύουν τους σκανδιναβούς, ξεχνάνε να επενδύσουν στα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχουν ως μεσογειακοί ή βαλκάνιοι. Κατ’ επέκταση ξεχνά και η Ε.Ε.