αναδρομές - ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΚΑΛΕΣΕΙΣ;

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 18 Ιουνίου 2009
ΤΙΤΛΟΣ: ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΚΑΛΕΣΕΙΣ;

Λυπάμαι πολύ που γράφω τούτες τις γραμμές, μα όσο κι αν δεν το θέλω αποτελεί όχι μόνο γεγονός, αλλά και άποψή μου την οποία θα επιχειρηματολογήσω για να σας πείσω πως ισχύει, θα καταλήξουμε μαζί στο συμπέρασμα.
Θυμάμαι που πριν αρκετά χρόνια στη διένεξη στο καφενείο, στο μάλωμα έξω απ’ τον μπακάλη, απειλούσαμε «θα καλέσω το εκατό». Και πραγματικά όταν το… «100» ερχόταν επικρατούσε δέος και σεβασμός. Η παρεξήγηση λυνόταν και η όποια απόφαση γινόταν αποδεκτή με ευλάβεια.
Η σημερινή κατάσταση που χαρακτηρίζεται από διαφθορά και αμφιβολία, στο σήμερα που οι αστυνομικοί χάνουν συχνότερα το όπλο τους απ’ ότι συλλαμβάνουν κακοποιούς, λες και οι κακοποιοί εξελίχθηκαν, μα οι υπηρεσίες ασφαλείας παρέμειναν στο τότε.
Σε αυτό το σήμερα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο οι πολίτες έχασαν την πίστη τους στις αρχές αυτού του κράτους. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο θλιβερή αν σκεφτούμε πως πλέον ο απλός πολίτης βρίσκει άλλου είδους απειλή για να διεκδικήσει το δίκιο του.
«Θα φωνάξω τα κανάλια» είναι μια συνηθισμένη –πλέον- φράση που αντικατέστησε το «100» και μελαγχολώ σκεφτόμενος πως έχουν δίκιο.
Θα παρατηρήσετε πως οι υπηρεσίες (όπου παρατηρούνται οι αδικίες συνήθως) ή άλλοι φορείς που μπορεί να αδικήσουν κάποιον, φοβούνται τα… κανάλια.
Εκπομπές αποκαλύψεων κατακλύζουν σήμερα την τηλεόραση και η δίκαιη ανταλλαγή της τηλεθέασης – υπεράσπισης και αποκάλυψης, ακούγεται ιδανική. Οι δημοσιογράφοι/ιδιωτικοί ερευνητές κινούν διαδικασίες καθώς η τηλεοπτική προβολή δεν αφήνει περιθώρια αποσιώπησης για την κυβέρνηση και ο πολίτης έχει βρει τον υπερασπιστή του!
Όλοι γνωρίζουμε πως και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης υποκινούνται και εξυπηρετούν σκοπούς, οπότε δεν είναι θλιβερό να αποτελούν την μόνη μας διέξοδο;
Κι όμως, είναι η μόνη ελπίδα. Και όσο υπάρχει αυτή η αλληλοεξυπηρέτηση θα συνεχίσει να είναι με τις αρχές να σφυρίζουν αδιάφορα και να συνεχίσουν να προκαλούν αδιαφορία και ασέβεια στους πολίτες.