Το τελευταίο διάστημα έχω δώσει σε καταχωρήσεις στο yannidakis live και σε σχόλιά μου αλλού, το στίγμα του αποτροπιασμού μου για την παιδεία.
Συνήθως αναφέρομαι γενικά για την κατάσταση στην ελληνική παιδεία, όμως σήμερα αυτοαναγκάζομαι να περιοριστώ στο θέμα των πανελλήνιων εξετάσεων που φτάνουν στο τέλος τους. Γιατί μετά το πέρας των εξετάσεων δεν τελειώνουν και πολλά. Οι ευσυνείδητοι έχουν άγχος για τα αποτελέσματα και οι ασυνείδητοι για το τι θα πουν οι γονείς τους.
Οι εξετάσεις φέρνουν τα αποτελέσματα, τα αποτελέσματα, την αντίστοιχη συμπλήρωση του μηχανογραφικού, από κει πάμε στην καρδιά του καλοκαιριού όπου ανακοινώνονται οι βάσεις και ακόμα πιο πέρα στο Σεπτέμβριο όπου ο κάθε υποψήφιος μαθαίνει αν και που εισήχθη.
«Αν», έγραψα; Μα η συντριπτική πλειοψηφία εισέρχεται "συντριπτικά" σ’ όλες τις σχολές της χώρας! Οι όμορφες γίνονται «πληροφορικάριοι», οι έξυπνοι στη Λογιστική και τα τούβλα στη Διοίκηση Επιχειρήσεων!
Λάθος των μαθητών που συμπληρώνουν στο μηχανογραφικό τους, «ότι να’ ναι». Λάθος; Μα αν μείνουν εκτός σχολών θα δεχτούν δριμεία κριτική από γονείς και φροντιστήρια που πέρασαν άλλοι κι άλλοι! Όποτε… συμπληρώνουν αυτό το «ότι να’ ναι».
Να συνεχίσουμε τώρα; Οι φοιτητές πλέον εισέρχονται μπουλούκι σε αίθουσες των ιδρυμάτων που δε μπορούν να τους δεχθούν εξαιτίας ελλείψεων σε χώρους και εξοπλισμό. Βέβαια αυτό δε φαίνεται, γιατί στη δεύτερη εβδομάδα έχει εξαφανιστεί το 70% με ημερομηνία επιστροφής την επόμενη εξεταστική περίοδο!
Επειδή όμως πρέπει όλοι να γίνουν επιστήμονες, σε τέσσερα, έξι, δέκα χρόνια, παίρνουν το πολυπόθητο χαρτί το οποίο τελικά δεν έχει την χρησιμότητα που όλοι πίστευαν.
Όσοι φοίτησαν απέκτησαν γνώσεις χρήσιμες σε ότι κι αν κάνουν. Και θα κάνουν. Όσοι… «φοίτησαν» μπαίνουν στο χρονοντούλαπο που’ χει ράφια τη δουλειά του μπαμπά, το δίσκο της καφετέριας κλπ. Ο καθένας καταλήγει δηλαδή να παίρνει εκείνο που του αξίζει.
Όλοι ξέρουμε παραδείγματα εξαιρέσεων της παραπάνω παραγράφου και σε ακριβώς αυτές τις εξαιρέσεις είναι που ευθύνεται η παιδεία που σχετίζεται με το σύστημα εξετάσεων στη χώρα. Σας απευθύνω έκκληση για δεύτερη φορά αυτόν το μήνα: Αντί για γκρίνια, ελάτε να βρούμε λύσεις στην ακτίνα δυνατοτήτων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το