προβληματισμός παρασκευής - ΜΥΘΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ: ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΟΣ ΦΟΝΟΣ ΣΙΩΠΗΛΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ (μέρος 5/5)

  

O Κανόμπης είναι πεπεισμένος πως η Μαρία έχει σκοτώσει και την Τούλα και την αδερφή της πριν τρία χρόνια. Αυτό που δεν ξέρει σίγουρα είναι αν την σκότωσε μόνη ή με τη βοήθεια του Αντώνη. Μένει να βρει έναν τρόπο να έχει στην κατοχή της ένα άσπρο αυτοκίνητο. Έφυγε για να ψάξει τον κύκλο της κι εγώ σκέφτηκα να κάνω ένα ταξιδάκι μέχρι τα Χανιά. Ήθελα να βεβαιωθώ πως ο Ανδρεαδάκης είχε πάει στο συνέδριο με το δικό του σκούρο μπλε αυτοκίνητο και όχι κάποιο… ας πούμε, άσπρο.

Στα Χανιά βρήκα τον υπάλληλο του ξενοδοχείου που ήταν στην βάρδια που γινόταν η δεξίωση. Από αυτόν έμαθα πως η δεξίωση ολοκληρώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες και πως ο Ανδρεαδάκης δεν είχε φύγει καθόλου μέχρι την ώρα που ειδοποιήθηκε από τον αδερφό του. Τότε έκανα μερικές σκέψεις. Ειδοποίησα τον Κανόμπη να βρει τον Αντώνη. Ήθελα να τον ρωτήσει αν όταν πήρε τον αδερφό του άκουγε στο τηλέφωνο μουσική στο βάθος. Στο μεταξύ δεν θεώρησα πως αν ο Ανδρεαδάκης ήθελε να φύγει από το ξενοδοχείο για να διαπράξει φόνο θα έδινε το κλειδί του δωματίου στο ξενοδοχείο. Από την άλλη δεν θα είχε πρόσβαση στο αυτοκίνητο του. Έτσι, πήγα στον σύνδεσμο αυτοκινητιστών Χανίων για να ρωτήσω αν κάποιος οδηγός είχε κάνει κούρσα εκείνο το βράδυ στο Ηράκλειο. Η απάντηση ήταν αρνητική.

Τότε σκέφτηκα τα λόγια του μικρού Δημήτρη. Το αυτοκίνητο που περνούσε ήταν άσπρο! Έτρεξα σε εταιρείες με ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα. Δε χρειάστηκε να ψάξω πολύ. Μόλις στην δεύτερη εταιρεία που πήγα, βρήκαν μια εγγραφή ενός ενοικιαζόμενου αυτοκινήτου στο όνομα Ανδρεαδάκης. “Κανόμπη, μάντεψε. Ήταν άσπρο”! είπα στο τηλέφωνο με ενθουσιασμό στον συνάδελφό μου. Ο Ανδρεαδάκης έφυγε κρυφά από την δεξίωση χωρίς να ενημερώσει τη ρεσεψιόν, μπήκε στο αυτοκίνητο που είχε νοικιάσει νωρίτερα στη μέρα, έφτασε στο Ηράκλειο και σκότωσε τη γυναίκα του ακριβώς την ώρα που ήξερε ότι πετάει έξω τα σκουπίδια εφόσον ήδη ξέρουμε πως κοιμόταν πάντα αργά. Ύστερα γύρισε γρήγορα πίσω. Στη διαδρομή τον πήρε τηλέφωνο ο αδερφός του και άκουγε τη μουσική από το στερεοφωνικό του αυτοκινήτου κι όχι απ’ τη δεξίωση. Στάθμευσε, επέστρεψε το αυτοκίνητο και πήγε στο ξενοδοχείο για να δηλώσει πως φεύγει εσπευσμένα και παίρνοντας το δικό του αυτοκίνητο αυτή τη φορά.

Γύρισα στο Ηράκλειο εξηγώντας την όλη ιστορία στον Κανόμπη, με τη διαφορά πως εκείνος είχε να προσθέσει κάτι ακόμα. Η Μαρία παραδέχτηκε πως διατηρούσε σχέσεις με τον Αντώνη και είπε πως εκείνο το βράδυ παρά το ότι σχεδόν κάθε βράδυ κοιμόντουσαν μαζί, της είχε πει πως θέλει να κοιμηθεί ο καθένας στο δωμάτιο του. Πριν οτιδήποτε πήρα τηλέφωνο για να μάθω σε ποιον ανήκαν οι τίτλοι ιδιοκτησίας του σπιτιού. Η απάντηση ήταν καθοριστική. Τα ακίνητα του σπιτιού και του ξενοδοχείου του Ανδρεαδάκη ανήκαν στον πατέρα της Τούλας και της αδερφής της. Αυτό ήταν! Φύγαμε αμέσως για το σπίτι όπου βρήκαμε τα δύο αδέρφια στο καθιστικό. “Κύριε Αντώνη Ανδρεαδάκη, συλλαμβάνεσαι για την δολοφονία της Αλεξανδρινής και της Μελετίας Θεοδωσάκη. Την πρώτη φορά την γλίτωσες εύκολα, τώρα όμως νοίκιασες αυτοκίνητο στα Χανιά στο όνομα του αδερφού σου παίρνοντας την ταυτότητά του και σκότωσες τη γυναίκα του αδερφού σου, όπως έκανες πριν τρία χρόνια με την αδερφή της. Το σπίτι και το ξενοδοχείο ήταν στο όνομα των δύο και βγάζοντάς τις από τη μέση θα περνούσαν στο όνομα του αδερφού σου ο οποίος θα φρόντιζε να είσαι συνδικαιούχος, όπως σε φρόντιζε πάντα, μαζεύοντάς σε πριν πολλά χρόνια από το δρόμο και βάζοντάς σε σπίτι του”. Ο Μανώλης Ανδρεαδάκης, πατέρας του Δημήτρη κοιτούσε συγκλονισμένος τον αδερφό του, ενώ εκείνος έσκυβε το κεφάλι του μπροστά σε όλους.

Πολλά χρόνια μετά έμαθα από την κοινωνική λειτουργό πως ο Αντώνης καταδικάστηκε σε δις ισόβια, ενώ ο μικρός Δημήτρης συζούσε με την Μαρία, έχοντας μαζί τους έναν πανευτυχή Δημήτρη που μετά από καιρό μίλησε ξανά χάρη στην αγάπη της Μαρίας. Όσο για μένα και τον Κανόμπη; Είχαμε πολλά ακόμα να δούμε στους δρόμους του Μεγάλου Κάστρου.

:[
διαβάστε ολοκληρωμένο τον Μύθο Σεπτεμβρίου την ερχόμενη Κυριακή στις 12:οο