ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 21 Ιανουαρίου 2009
ΤΙΤΛΟΣ: ΕΝΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ
Ο πόλεμος τελείωσε. Τουλάχιστον το κομμάτι που αφορούσε τις πολεμικές επιχειρήσεις. Η ιστορία θα γράψει πως το Ισραήλ επιτέθηκε στη Γάζα εναντίον των παλαιστινίων και των μελών της Χαμάς. Δεν ξέρω τι θα αναφέρει στις προηγούμενες σελίδες και τι στις επόμενες, όμως είναι δεδομένο πως κάθε πόλεμος έχει αιτίες και κάποια αφορμή για να ξεσπάσει και στο τέλος, όλοι μετράνε και αξιολογούν τις συνέπειες.
Η σημερινή καταχώρηση δεν είναι πολιτικού περιεχομένου, εξετάζει μια πολύ συγκεκριμένη κατηγορία συνεπειών ενός πολέμου. Το μέλλον.
Εντάξει, παραδέχομαι πως αυτό δεν είναι και τόσο συγκεκριμένο, όμως αν το μέλλον είναι τα παιδιά, νομίζω πως τώρα βρήκαμε θέμα!
Παιδιά χωρίς χέρια, χωρίς γονείς, χωρίς ελπίδα, χωρίς εφόδια, χωρίς στέγαση και σίτιση. Παιδιά που κρυώνουν και μυρίζουν μαυρίλα, καπνό, αίμα. Παιδιά που πρόλαβαν να δουν στα πρώτα δέκα τους χρόνια, όση ωμότητα εμείς δε θα αντέξουμε ως τα ογδόντα που θα ζήσουμε. Κάποια ήταν το τελευταίο που είδαν. Για τα υπόλοιπα;
Τι αντίκτυπο μπορεί να έχει για ένα τέτοιο παιδί αυτό το βίωμα; Μπορεί να μη μεγαλώσει σαν ορκισμένος εχθρών των εβραίων για το κακό που του επιφύλασσαν; Πως οι νεκροί γονείς του θα του μάθουν να συγχωρεί και να στηρίζει την ειρήνη; Πως αυτό το παιδί δε θα είναι ο επόμενος αντάρτης που θα χάσει τη ζωή του σε επίθεση αυτοκτονίας σκοτώνοντας μερικούς εχθρούς;
Ένα παιδί με αρνητικές προοπτικές που θα μεγαλώσει με επιδιώξεις εκ διαμέτρου αντίθετες των παιδιών της δύσης. Τι μπορεί να ελπίζει από δω και ύστερα; Με ποιόν τρόπο θα χτίσει μια ζωή για το μέλλον του και ίσως την οικογένεια που θα δημιουργήσει;
Τελικά, είναι αδύνατο να καλυτερεύσει το επίπεδο ζωής στο μέλλον, όταν το ίδιο το μέλλον (και εννοώ τα σημερινά παιδιά) έγιναν μάρτυρες ενός πολέμου. Εικόνες, συναισθήματα και εμπειρίες που θα τους ακολουθούν για πάντα.
|
|
 |
| μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το