ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 12 Νοεμβρίου 2008
ΤΙΤΛΟΣ: ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Δεν έχω γνώσεις για το θέμα από εμπειρία, όμως πάντα με προβλημάτιζε σαν κοινωνικό ζήτημα. Παιδιά που μεγαλώνουν σ’ ένα άγνωστο περιβάλλον μακριά από τους γονείς που ποτέ δε γνώρισαν.
Πολλές είναι οι περιπτώσεις παιδιών που οι γονείς παράτησαν σε ένα ορφανοτροφείο ή ακόμα χειρότερα σε κάποιο δρομάκι. Τα παιδιά καταλήγουν σε κάποιο ίδρυμα και από εκεί με μια αμφιλεγόμενη ανάπτυξη, μέχρι το παιδί να σταθεί τυχερό και να φτάσει στο σπίτι μιας επίσης αμφιλεγόμενης ανάδοχης οικογένειας ή απλά να ενηλικιωθεί.
Στην περίπτωση αυτή τα παιδιά μετά την ενηλικίωσή τους μπορούσαν να κάνουν αίτηση με την οποία θα ζήταγαν από τους φυσικούς γονείς μια συνάντηση γνωριμίας. Αίτημα που ήταν πιθανό να απορριφθεί από τους γονείς.
Σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων τα πράγματα αλλάζουν, καθώς ο νέος δικαιούται βάση νόμου να γνωρίζει τα στοιχεία των φυσικών γονέων του και επίσης να έχει πρόσβαση στον ατομικό φάκελο στοιχείων του που διατηρούσε το ίδρυμα στο οποίο διέμενε.
Είναι μεγάλο θέμα το κατά πόσο μπορεί ένα παιδί να αντιμετωπίσει τους φυσικούς του γονείς. Τι συναισθήματα θα αντιμετωπίσει και ποιες θα είναι οι ερωτήσεις που θα θέλει να απευθύνει.
Λέγεται πως οι ψυχολογικές διαταραχές ενός νέου που γνωρίζει τους γονείς του μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη ζωή του, από την πλευρά μου όμως θεωρώ πως η μοναδική απορία του «ποιοι είναι οι γονείς» μπορεί να αποτελέσει μια εμμονή που στην καλύτερη περίπτωση θα αποπροσανατολίσει το νέο από κάθε άλλη δραστηριότητα εκτός από αυτήν της εύρεσης των δύο αυτών ανθρώπων.
Καταλήγω πως η απόφαση της Αρχής είναι μια δικαίωση των προσωπικών ελευθεριών ενός ανθρώπου που άθελά του απέκτησε ένα συγκριτικό μειονέκτημα σε ηλικία που δε μπορούσε να κάνει κάτι γι’ αυτό.
Το αυτονόητο δικαίωμα άμεσης αλληλεπίδρασης μεταξύ γονιών και τέκνων, πρέπει να διασφαλίζεται πάση-θυσία, ανεξάρτητα με την κοινωνική ζωή που αποκτά ένας ορφανός ενήλικος.
|
|
 |
| μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας |
Οι άνθρωποι είμαστε πληγές ανοιχτές που επουλώνονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά αυτή η πληγή είναι από αυτές που πάντα γαργαλάνε.
Η άγνοια αν χάθηκε ένας καλύτερος βίος ή ένας χειρότερος, είναι επίσης ένα ερώτημα που δεν θα βρει απάντηση.
Εδώ μόνο ο Θεός μπορεί να φέρει την τέλεια αποκατάσταση και τότε ο ορφανός αντιλαμβάνεται και την ορφάνεια όσων έχουν τους γονείς τους.
:[ Αχιλλέας
ΑπάντησηΔιαγραφήτο διάβασα χθες που είχε έρθει η σειρά του να αναδημοσιευτεί και πραγματικά σκέφτηκα την κοινωνική αδικία σε απροστάτευτα πλάσματα. Τι να πεις; Πολύ άσχημα γεγονότα :[