προβληματισμός παρασκευής - ΜΥΘΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ (2/4)

Οι μέρες περνούσαν με τον Κανόμπη και τον Θαλασσινό να προσπαθούν να εξετάσουν το περιβάλλον του θύματος καθώς και τον τόπο του εγκλήματος και την Ουρανία να μελετά στοιχεία από τα δύο θύματα και τα μπαρ από τα οποία είχαν φύγει το βράδυ της δολοφονίας τους. Οι μεν πρώτοι διαπίστωσαν πως η συνουσία είχε γίνει και τις δύο φορές με προφυλακτικό ενώ δεν μπορούσαν να διασταυρώσουν οτιδήποτε από τα δαχτυλικά αποτυπώματα που έβρισκαν. Το χειρότερο ήταν πως οι δύο μπάρμαν από τις αντίστοιχες δύο βραδιές είχαν να περιγράψουν δεκάδες τύπους που κέρασαν μοναχικές γυναίκες.

Την απογοήτευση των ερευνών διέκοψε η επικοινωνία με την Ουρανία. “Ο φίλος μας δεν είναι και τόσο πρωτότυπος τελικά. Αντιγράφει ένα μυθιστόρημα με τίτλο ‘πως να δολοφονήσετε τη γυναίκα που γνωρίσατε απόψε’. Το έγραψε ένας άσημος συγγραφέας τη δεκαετία του εβδομήντα και πριν το βιβλίο κυκλοφορήσει, συνελήφθη από την αστυνομία καθώς ουσιαστικά αποτελεί ένα εγχειρίδιο δολοφονιών. Τα βιβλία που είχαν τυπωθεί, κάηκαν δημοσία θέα. Πριν με ρωτήσετε, έψαξα το συγγραφέα και δεν βρήκα τίποτα για αυτόν. Έψαξα λίγο παραπάνω και βρήκα ότι κρατείται κάπου στα Χανιά”.

Αυτό ήταν. Οι δύο αστυνομικοί έφυγαν για τα Χανιά, όπου μετέβησαν στο αστυνομικό τμήμα και συνομίλησαν με τον διοικητή της αστυνομίας.

- “Ας μην ξεθάψουμε αυτήν την υπόθεση. Ο συγγραφέας ονομάζεται Βασίλης Χαρωνίτης και στην αρχή νοσηλευόταν στην ψυχιατρική κλινική στη Σούδα. Όταν έκλεισε τον φέραμε σε έναν χώρο που νοικιάζει η αστυνομία έξω από την πόλη όπου θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του. Δεν ξέρει κανείς πως υπάρχει διότι αν το θέμα βγει στην επιφάνεια θα έχουμε κυρώσεις περί παράνομης κράτησης, κακοποίησης, πάταξης δικαιωμάτων, ελευθερίας του λόγου και πολλά ακόμα”. Καλύτερα να μην ρωτήσετε τι έχει συμβεί στο μεταξύ.

- “Δε θέλουμε να ανακατευτούμε σε μια παλαιά υπόθεση. Όμως έχουμε κάποιον που έχει αποκτήσει ένα αντίτυπο του βιβλίου που έγραψε και θέλουμε απλά να του μιλήσουμε. Ίσως μας βοηθήσει. Κανείς δε θα μάθει γι’ αυτόν”.

Πραγματικά οι δύο άντρες οδηγήθηκαν μυστικά σε ένα παλιό, σάπιο κτίριο όπου ένας άντρας με ιατρική ποδιά τους υποδέχτηκε με μισό μάτι. Οι αστυνομικοί προχώρησαν και συνάντησαν έναν τύπο που βρισκόταν σε ένα δωμάτιο σκοτεινό, χωρίς παράθυρα και με μια γωνιά γεμάτη από εφημερίδες. Ήταν ηλικιωμένος και το πρόσωπο και τα χέρια του ελαφρώς παραμορφωμένα.

- “Ξέρω τι ψάχνετε. Μαθαίνω τι γίνεται στο Ηράκλειο, αλλά όπως βλέπετε εγώ είμαι αθώος” είπε με τρεμάμενη και πονηρή φωνή.

- “Δεν σε κατηγόρησε κανείς Χαρωνίτη. Εμείς θέλουμε τη βοήθειά σου. Να πιάσουμε τον ένοχο και να αποδείξεις κι εσύ πως ποτέ δεν ήθελες να βλάψεις την κοινωνία με το βιβλίο σου¨ απάντησε ήρεμα ο Όμηρος.

- “Δεν μπορώ να σε βοηθήσω. Το βιβλίο δεν κυκλοφορεί πια κι εγώ δε θυμάμαι τι έγραφα. Οι ιστορίες του μεταδίδονται μόνο από στόμα σε στόμα. Αυτό που θυμάμαι είναι πως ο πρωταγωνιστής σκοτώνει κάθε Σάββατο απαραιτήτως, διαφορετικά χαλάει η αλυσίδα του βιβλίου, χάνει το παιχνίδι και πρέπει να αυτοκτονήσει. Σήμερα είναι Παρασκευή άρα έχετε μόλις μια μέρα να τον πιάσετε”.

- “Πότε τελειώνει το παιχνίδι Χαρωνίτη”;

- “Αυτό είναι το ωραίο. Δεν τελειώνει ποτέ. Είπαμε: Αν κάποιο Σαββατόβραδο δεν σκοτώσει, τότε πρέπει να αυτοκτονήσει. Ορίστε, έτσι τελειώνει”.

Φεύγοντας από αυτό το τρομακτικό μέρος οι αστυνομικοί πήραν τηλέφωνο την Ουρανία: “Δεν ξέρω πως θα το κάνεις, αλλά ενημέρωσε τον Τύπο να μην βγει καμία γυναίκα μόνη αύριο το βράδυ και κανένας μπάρμαν να μην βάλει ποτό σε γυναίκα που δεν έχει παραγγείλει”. Πραγματικά. Το Σάββατο το πρωί, έντυπα μέσα, τηλεόραση και ραδιόφωνο απέτρεπαν συνεχώς τις γυναίκες να μην βγουν μόνες το σαββατόβραδο. Η είδηση πήρε έκταση, μόνο όταν μία φεμινιστική οργάνωση αντιτέθηκε στην αστυνομία και μίλησε για φίμωση της γυναικείας ανεξαρτησίας, προτρέποντας να βγουν όλες οι γυναίκες μόνες εκείνο το βράδυ.

:[
διαβάστε το τρίτο μέρος του Μύθου την ερχόμενη Παρασκευή στις 12:00