Καληνωρίσματα. Ξεκινώντας να πληκτρολογώ τις σκέψεις μου για το συγκεκριμένο θέμα, προβλέπω πως θα καταλήξω πως αυτό το κείμενο θα μπορούσε κάλλιστα να σταθεί ετούτη την ημέρα πριν από τρία, έξι, δέκα ή και δεκαπέντε χρόνια. Γιατί σήμερα τιμούμε –λέει- την ημέρα του Πολυτεχνείου, την οποία σκοπεύω να απομυθοποιήσω παρακάτω.
Καλό όμως πρώτα, είναι να διευκρινίσουμε ποιους συμβολισμούς στην πραγματικότητα τιμάμε. Θέλω να πω, πως θα μείνει για πάντα στην ιστορία η αντίσταση μιας μεγάλης ομάδας νεαρών ατόμων κατά της τότε χουντικής διακυβέρνησης της Ελλάδας η οποία φωνάζοντας τα δίκαια αιτήματά της για ελευθερία, στάθηκε σε ένα σημείο μπροστά σε μια πύλη, μέχρι να δολοφονηθεί βάναυσα από ένα όχημα που κυριολεκτικά σκότωσε όχι μόνο τα άτομα που βρέθηκαν μπροστά του αλλά και την έννοια του σεβασμού στην ελευθερία. Η ιστορία βέβαια απέδειξε δύο πράγματα. Αρχικά πως εκείνη η μέρα ήταν η απαρχή της δημοκρατικής ελευθερίας της Ελλάδας και ύστερα πως πολλά χρόνια αργότερα, ακόμα και στο 2011 του… πολιτισμού, εκατοντάδες πολίτες χωρών όπως η Συρία, η Υεμένη κ.α. θα είχαν την ίδια τύχη, όταν από διαδηλωτές κατά των μη-δημοκρατικών καθεστώτων, μετατράπηκαν σε πτώματα έρμαια των δυνάμεων ασφαλείας που πυροβολούν στο “ψαχνό”.
Ας επιστρέψουμε όμως στο Πολυτεχνείο του 1973. Ξέρετε, οι φοιτητές 
που ήταν εκεί και ιδιαίτερα εκείνοι που έδωσαν τη ζωή τους υπερασπίζοντας τα ιδανικά τους, αποκαλούνται σήμερα ήρωες. Και δικαίως. Αυτό όμως τι κάνει όλους τους υπόλοιπους συνομηλίκους ή σχεδόν συνομηλίκους τους; Θα σας πω εγώ: Άχρηστους! Είναι οι νέοι που ανέλαβαν την πρώτη μεταπολιτευτική δημοκρατία στη χώρα, είναι εκείνοι που πρώτοι έχτισαν το όνομα της ελεύθερης πλέον Ελλάδος στο εξωτερικό. Και ξέρετε τι κατάφεραν μέσα σε λιγότερο από δέκα χρόνια; Ξέρετε, φυσικά και ξέρετε. Κατάφεραν πελατειακές σχέσεις με την πολιτική κοινότητα της χώρας, κατάφεραν να γιγαντώσουν το δημόσιο, να καρπωθούν τον πλούτο και τη βιομηχανία της χώρας στο όνομα της γενιάς του Πολυτεχνείου το οποίο εκπροσωπούσαν, κατάφεραν να φτιάξουν ένα φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα που δεν στηριζόταν στην μακροπρόθεσμη ευημερία. Με άλλα λόγια αυτοί οι υπόλοιποι έλληνες, εκμεταλλεύτηκαν τους αγώνες και τελικά τον θάνατο των νεαρών συμπολιτών τους, για να επανιδρύσουν το κράτος οδηγώντας το στην απόλυτη καταστροφή καθώς βασίστηκαν στην δική τους ωφέλεια, στο δικό τους συμφέρον!
που ήταν εκεί και ιδιαίτερα εκείνοι που έδωσαν τη ζωή τους υπερασπίζοντας τα ιδανικά τους, αποκαλούνται σήμερα ήρωες. Και δικαίως. Αυτό όμως τι κάνει όλους τους υπόλοιπους συνομηλίκους ή σχεδόν συνομηλίκους τους; Θα σας πω εγώ: Άχρηστους! Είναι οι νέοι που ανέλαβαν την πρώτη μεταπολιτευτική δημοκρατία στη χώρα, είναι εκείνοι που πρώτοι έχτισαν το όνομα της ελεύθερης πλέον Ελλάδος στο εξωτερικό. Και ξέρετε τι κατάφεραν μέσα σε λιγότερο από δέκα χρόνια; Ξέρετε, φυσικά και ξέρετε. Κατάφεραν πελατειακές σχέσεις με την πολιτική κοινότητα της χώρας, κατάφεραν να γιγαντώσουν το δημόσιο, να καρπωθούν τον πλούτο και τη βιομηχανία της χώρας στο όνομα της γενιάς του Πολυτεχνείου το οποίο εκπροσωπούσαν, κατάφεραν να φτιάξουν ένα φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα που δεν στηριζόταν στην μακροπρόθεσμη ευημερία. Με άλλα λόγια αυτοί οι υπόλοιποι έλληνες, εκμεταλλεύτηκαν τους αγώνες και τελικά τον θάνατο των νεαρών συμπολιτών τους, για να επανιδρύσουν το κράτος οδηγώντας το στην απόλυτη καταστροφή καθώς βασίστηκαν στην δική τους ωφέλεια, στο δικό τους συμφέρον!
Το χειρότερο όμως είναι πως η γενιά του πολυτεχνείου δεν κατέστρεψε μόνο την Ελλάδα, αλλά και τους μετέπειτα έλληνες. Τους έμαθε πως να βιάζουν το κοινό καλό για το συμφέρον της χώρας, τους έμαθε πως να κλέβουν από τη χώρα αφού αυτή “έχει λεφτά”, τους έμαθε πως να χτίζουν αυθαίρετα, να προηγούνται σε δημόσιες υπηρεσίες εκμεταλλευόμενοι γνωριμίες ή ειδικές αμοιβές (όπως τα “φακελάκια”), τους έμαθε να διασκεδάζουν ξοδεύοντας όλο τους το μισθό και παίρνοντας και δάνεια για να καλύψουν τα περιττά τους έξοδα, ακόμα κι αν σε βάθος χρόνου δε θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν. Όμως ποιος ενδιαφερόταν ποτέ για το μέλλον; Αρκούσε το παρόν, το τώρα, όπως τότε που όλοι εκείνοι οι έλληνες αισθάνθηκαν ήρωες επειδή μια πολύ μικρή ομάδα πραγματικών ηρώων πέθανε (και) γι’ αυτούς.
Αυτούς τους ψευτο-ήρωες πληρώνουμε σήμερα. Και το χειρότερο είναι ότι αισθανόμαστε πως δεν φταίμε εμείς για τίποτα, διότι εκείνοι μας έμαθαν να μην αναλαμβάνουμε ποτέ τις όποιες ευθύνες μας. Οι σημερινοί νεοέλληνες αναθρεμμένοι από ανθρώπους της γενιάς του πολυτεχνείου, δεν διαφέρουν και πολύ διότι συνεχίζουν να πιστεύουν πως είναι ήρωες που αξίζουν μια ζωή στα μπουζούκια και στα πολυτελή δάνεια. Και αυτό ακριβώς πληρώνουμε σήμερα. Και ξέρετε κάτι; Θα το πληρώνουμε μέχρι να αλλάξουμε εμείς και κατ’ επέκταση αυτοί που θα μας αντικαταστήσουν μεθαύριο στην πολιτική, στο εμπόριο, στις επενδύσεις, στη ζωή, στην Ελλάδα. Η επόμενη γενιά ελλήνων.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑΝ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ ΤΙ ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ :[
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε συνοδοιπόρε σε χαιρετώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαφέστατα (κατ εσένα πάντα) η γενιά του πολυτεχνείου ευθύνεται, που ο κ. Γ. Παπανδρέου συνέπραξε στην υποδούλωση του ελληνικού λαού στα συμβούλια, των μυστικών εταιριών και των οικονομικών δολοφόνων!!!
Ε, όχι! Ο κ. Γ Παπανδρέου γεννήθηκε στην Αμερική, από μητέρα Αμερικανίδα Λουθηρανικού θρησκεύματος και την εποχή που οιΕΛΛΗΝΕΣ φοιτητές αγωνιζόντουσαν για να πετάξουν την αμερικανοκίνητη χούντα -στα ελληνικά μεταφράζετε σε συμβούλιο- (Πολυτεχνείο)... Αυτός απολάμβανε όλα τα προνόμια της πατρίδας του, της Αμερικής!
Έτσι είναι από τις λίγες φορές που δεν συμπίπτουν οι απόψεις μας για ιστορικά γεγονότα.
Να είσαι πάντα καλά.
:[ Annyra Math
ΑπάντησηΔιαγραφήτο θέμα Παπανδρέου είναι μεγάλο. Μπορούμε να βρούμε αρνητικά ή θετικά ή απλά ζητήματα προς διερεύνηση, όμως όχι σήμερα. Όχι σε αυτήν την ενότητα.
Εγώ μιλάω για λάθη 40 ετών που μας οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση. Αν για όλα αυτά ευθύνεται ο Παπανδρέου, τότε ευχαρίστως να συνεχίσουμε την κουβέντα :[
Ίσως από τα λίγα κείμενα σου που συμφωνώ σχεδόν στο σύνολό του. Το τεράστιο λάθος της γενιάς του Πολυτεχνείου ήταν ότι οι αγνοί αγωνιστές ήθελαν να ζουν σε μια ελεύθερη χώρα, την επομένη του Πολυτεχνείου, δηλαδή με την επάνοδο της δημοκρατίας δεν θέλησαν να πάρουν εξουσία στα χέρια τους. Ως αποτέλεσμα αυτό είχε να καταλάβουν θέσεις εξουσίας τυχοδιώκτες, ανίκανοι, κι όλο το κακό συναπάντημα που τυραννάει την χώρα μέχρι σήμερα. Και φυσικά η τεράστια διαστρέβλωση της πολιτικής αντίληψης του Έλληνα, με το ρουσφέτι και το βόλεμα ήταν ίσως το μεγαλύτερο έγκλημά τους. Φυσικά το Πολυτεχνείο έγινε για τους σωστούς σκοπούς, αλλά στο τέλος βρέθηκαν οι φελλοί να επιπλέουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ λαός έχει τις ευθύνες του αλλά όχι στον βαθμό που αναφέρεις. Οι αξίες των πολιτών εξαρτώνται από την πολιτική αντίληψη των κρατούντων. Όταν κάποιος γονιός κακομαθαίνει το παιδί του σε μεγάλο βαθμό, αυτό, όταν ενηλικιωθεί, συνήθως δεν έχει μάθει να υπολογίζει τους ανθρώπους με τους οποίους αλληλεπιδρά. Φέρει ευθύνη και ο ίδιος ως ενήλικος πλέον αλλά την μεγαλύτερη την φέρουν οι γονείς που δεν το μεγάλωσαν με σωστές αξίες. Αυτό πιστεύω συμβαίνει σε εθνικό επίπεδο από το 75 και μετά. Η Ελλάδα δεν εκπαιδεύει τους πολίτες της αλλά τους καλομαθαίνει. Είμαι αισιόδοξος ότι αυτό κάπου εδώ τελείωνει μαζί με την Μεταπολίτευση και το κομματικό σύστημα που αυτή εξέθρεψε.
@Annyra Math
Δεν νομίζω ότι το κείμενο σχετίζεται με τον ΓΑΠ. Συμφωνώ με όσα λες και είναι αλήθεια αλλά αυτός φυτεύτηκε για να ανοίξει την κερκόπορτα της Ευρώπης στους κερδοσκόπους (μετά από μας ακολούθησαν Ιρλανδία, Πορτογαλία, σήμερα η Ιταλία κι έπεται η Γαλλία) και να κάνει την χώρα του το μεγάλο πειραματόζωο για Σόρος, Πόλσον τα διεθνή funds και τις νεοφιλελεύθερες αγορές. Τον κράτησαν όσο μπορούσαν και τώρα λίγο πριν την έκρηξη του κόσμου, τον άλλαξαν με άλλον φυτεμένο πρωθυπουργεύοντα για να καθυστερήσουν την εκδήλωση της λαϊκής οργής.
:[ filologos10
ΑπάντησηΔιαγραφήθα συμφωνήσω με όσα λες και θα κρατήσω την αισιοδοξία σου για να την μεταδώσω σε όλους μου τους αναγνώστες, αλλά και το ότι μετά από μερικά χρόνια, συντονιστήκαμε επιτέλους :[
Συμφωνώ με τις παρατηρήσεις σου για τη γενιά του Πολυτεχνείου αλλά πρέπει να σημειώσω πως η 17η του Νοέμβρη δεν είναι η μέρα που πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε τους αίτιους της σημερινής κατάστασης της χώρας. Σήμερα γιορτάζουμε τα ιδανικά της ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελεύθερης γνώμης. Επίσης θυμόμαστε ότι δυστυχώς τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς κόπο και αίμα. Τα λόγια του Ελύτη αντηχούν..."..θέλει νεκρούς χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς, θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους..." Κι επίσης να θυμηθούμε και λίγο πιο παλιά, την ημέρα της 25ης Μαρτίου που γιορτάζουμε και πάλι τα ίδια ιδανικά, αλλά δεν θυμόμαστε τι απέγινε στους ήρωες της Ελληνικής επανάστασης μετά την απελευθέρωση... Ναι λοιπόν, ίσος η γενιά του Πολυτεχνείου να είναι αίτια για τα σημερινά μας προβλήματα, αλλά η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη σ' αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για τα αγνά ιδανικά και όχι για τα διαστρεβλωμένα. ΝΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήομολογώ πως έχεις δίκιο. Είναι άδικο μια μέρα που τιμούμε ιδανικά να αναφερόμαστε στην κατάντια της σύγχρονης Ελλάδας ή της σύγχρονης κοινωνίας γενικά, όμως μόνο για φέτος. Επέτρεψε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μία κομβική χρονιά που όλα σχετίζονται με όλα. Η ιστορία συναντά το μέλλον και οι αναμνήσεις στοιχειώνουν το αύριο.
Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι στο οποίο πριν επιλέξουμε κατεύθυνση θα πρέπει να σκαλίσουμε ότι διαθέσιμη ανάμνηση η πληροφορία μπορούμε :[
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας χαιρετώ yannidaki, filologos10
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε βρίσκει σύμφωνη η φράση του φίλου filologos10: "Το τεράστιο λάθος της γενιάς του Πολυτεχνείου ήταν ότι οι αγνοί αγωνιστές ήθελαν να ζουν σε μια ελεύθερη χώρα, την επομένη του Πολυτεχνείου, δηλαδή με την επάνοδο της δημοκρατίας δεν θέλησαν να πάρουν εξουσία στα χέρια τους."
Και φυσικά αυτό έγινε!
Ήταν τεράστιο το λάθος που άφησαν την εξουσία σε όλα τα "παλαιολιθικά" φαντάσματα ενός βρώμικου παρελθόντος και που είχαν οδηγήσει την Ελλάδα στη χούντα των συνταγματαρχών.
Ώστε σήμερα να ζούμε σε μια χρεοκοπημένη χώρα!!!
Όπως και του yannidaki η φράση: "Εγώ μιλάω για λάθη 40 ετών που μας οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση. Αν για όλα αυτά ευθύνεται ο Παπανδρέου, τότε ευχαρίστως να συνεχίσουμε την κουβέντα".
Φίλε yannidaki, στο πρόσωπο του αμερικανοτραφή Γ. Παπανδρέου (μια και είναι γόνος και αντιπρόσωπος μιας πολιτικής δυναστείας),"βλέπω" όλο το βρώμικο πολιτικό συναπάντημα που τυραννάει επί 38 χρόνια την χώρα μέχρι σήμερα και που φυσικά έχει μέσα του ανθρώπους της γενιάς του πολυτεχνείου. Αλλά ευτυχώς όχι ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ του πολυτεχνείου πλην ελαχίστων εξαιρέσεων και που μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού!
Έτσι ας ψάξουμε τις αιτίες και τα λάθη των 38 περασμένων χρόνων στο σωστό ιστορικό κάδο κι όχι στο κάδο που μας επιβάλει η "νεοφιλελεύθερη" φασιστική ροπή της εποχής μας..
Να είστε πάντα καλά.