Με φωνάζουν το “Άγριο Τριαντάφυλλο” όμως στ’ αλήθεια το όνομα μου είναι Ελίσα Ντέι. Δεν ήξερα τον λόγο που με φώναζαν έτσι, όμως θα τον μάθαινα πολύ αργότερα.
Από τη πρώτη μέρα που την είδα, κατάλαβα πως ήταν η μοναδική, εκείνη για μένα. Κι αυτή ανταποκρίθηκε. Με κοίταξε στα μάτια τόσο βαθιά που ένοιωσα μια δυνατή χημεία να αναπτύσσεται μεταξύ μας. Η βαθιά ματιά της έγινε ένα ζεστό χαμόγελο καθώς τα χείλη της έπαιρναν το χρώμα από το τριαντάφυλλο. Δεν ξέρω αν ήταν από την ντροπή της ή επειδή ένοιωσε την ζεστασιά που ένοιωσα κι εγώ, όμως αυτό το κόκκινο το ήξερα. Προέρχεται από ένα άνθος που βρίσκεται κάτω στο ποτάμι και λάμπει τόσο πολύ το κόκκινό του, που θαρρείς πως πλημμύρισε με αίμα το ποτάμι. Κι εκείνος ήρθε χτυπώντας μου την πόρτα μα όταν μπήκε μέσα στο δωμάτιο μου είδα έναν άντρα να τρέμει από συγκίνηση καθώς πλησίαζε για να με σφίξει στην αγκαλιά του. Ήμουν σίγουρη πως είναι ξεχωριστός και πως κανείς δε θα αντιδρούσε έτσι. Όταν δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπο μου, εκείνος μου τα σκούπισε απαλά επιβεβαιώνοντας μου πως θα μπορούσε να είναι ο πρώτος μου άντρας.
Τη δεύτερη μέρα της κρατούσα ένα τριαντάφυλλο για να επιβεβαιωθώ. Ήταν τα χείλη της τόσο κόκκινα όσο σε αυτό; Τότε διαπίστωσα πως δίπλα της το τριαντάφυλλο άνθιζε ακόμα περισσότερο και δίπλα του εκείνη φαινόταν ως η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου. Τότε τη ρώτησα αν ξέρει που φυτρώνουν αυτά τα άγρια τριαντάφυλλα. Τα τόσο κόκκινα και ελεύθερα; Δεν ήξερα τι να του απαντήσω όμως δέχτηκα να του μιλήσω για τη ζωή μου και για ποιο λόγο ήμουν πάντα λιγομίλητη, με θλίψη πάνω στο πρόσωπο μου. Έμεινα σιωπηλή και ξάπλωσα γυμνή στο κρεβάτι όπου άπλωσα δίπλα μου το τριαντάφυλλο. Εκείνος με ρώτησε αν ήθελα να τον ακολουθήσω εκεί που φυτρώνουν τα τριαντάφυλλα.
Την τρίτη μέρα φτάσαμε στο ποτάμι κι εκεί αποκαλύφθηκε μια ομορφιά από κόκκινα τριαντάφυλλα. Με αγκάλιασε και με φίλησε και το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι να άκουσα ήταν ένα μουρμουρητό καθώς με άφησε ξαπλωμένη από μια πέτρα που κρατούσε στη γροθιά του. Πραγματικά την οδήγησα στο μέρος όπου αυτά τα κόκκινα τριαντάφυλλα φυτρώνουν και εκείνη αφέθηκε εντελώς, σα να ήταν για πρώτη φορά στο σπίτι της. Εγώ έμεινα από μακριά να την κοιτάω να μπερδεύεται ανάμεσα στα άνθη που την χάιδευαν από το απαλό αεράκι. Τότε τη φίλησα λέγοντάς της πως όλη η ομορφιά πρέπει να αφήνει την πνοή της εδώ. Έτσι την άφησα ξαπλωμένη κάτω καρφώνοντας ένα τριαντάφυλλο μέσα της.
Με φώναζαν το “Άγριο Τριαντάφυλλο” ακόμα κι αν το όνομά μου ήταν Ελίσα Ντέι. Δεν ήξερα τον λόγο που με φώναζαν έτσι, όμως τελικά έζησα το δράμα του θανάτου καθώς έγινα εγώ το Άγριο Τριαντάφυλλο :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το