προβληματισμός τετάρτης - ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΤΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΠΑΘΟΣ

Καληνωρίσματα. Ειλικρινά λυπάμαι που αυτό είναι είδηση, όμως ας είναι. Ξεκινά –λέει- η αξιολόγηση του προσωπικού στο Δημόσιο με τη συγκρότηση ομάδων εργασίας που θα επιβλέπουν και θα αξιολογούν τα προσόντα, την αποδοτικότητα και τα καθήκοντά των υπαλλήλων στη θέση που καταλαμβάνουν.

Για δεκαετίες το δημόσιο κατάτρωγε ολόκληρη τη χώρα. Και δε θα κάνω εξαιρέσεις. Ως δημόσιο εννοώ τον υψηλόμισθο βουλευτή και τον κλητήρα που λίγο πριν σχολάσει κλέβει μερικές κόλλες Α4 για να τις δώσει στον καινούριο εκτυπωτή του γιου του. Ως δημόσιο εννοώ τον γιατρό του ΙΚΑ που παίρνει φακελάκι αλλά και τον προϊστάμενο της (εκάστοτε) υπηρεσίας που χρεώνει αμέτρητα χιλιόμετρα στο υπηρεσιακό αυτοκίνητο και ατέλειωτες ώρες ομιλίας στο υπηρεσιακό κινητό. Είναι όλα συνοδευτικά του κλασικού υπαλλήλου που κάθεται στο γραφείο του δυσκολεύοντας (αντί εξυπηρετώντας) τη ζωή του πολίτη. Το αποτέλεσμα; Το ξέρουμε όλοι, το χλευάζουμε όλοι, το κατηγορούμε όλοι κι όμως την ίδια στιγμή όλοι αναζητούμε αυτήν την μονιμότητα του δημοσίου. Ένα όνειρο που δεν συνοδεύεται από αυτό της συνέπειας και της εργατικότητας.

Ε, λοιπόν αυτή η παράλογη επιθυμία φτάνει επιτέλους στο τέλος της. Ότι δεν πωληθεί στο όνομα των αποκρατικοποιήσεων θα πρέπει να αποκτήσει χαρακτήρα ιδιωτικού τομέα. Τι εννοώ; Το άγχος να προλάβεις να είσαι στην ώρα σου στη δουλειά, η αγωνία για να προλάβεις τις δουλειές σου εντός του ωραρίου σου, ειδάλλως θα πρέπει να παραμείνεις στη θέση σου για όσο χρειαστεί (με την πληρωμή των υπερωριών να αποτελεί άπιαστο όνειρο στις μέρες μας), την υποχρέωση να χαμογελάς στον πελάτη/πολίτη και να τον εξυπηρετείς με υπομονή, την επιστράτευση όλης της δημιουργικότητας και καινοτομίας ώστε να είσαι εσύ ο καλύτερος υπάλληλος του μήνα και πολλά ακόμα που στις τάξεις των υπαλλήλων στις δημόσιες υπηρεσίες, φαντάζουν ένα κακόγουστο αστείο.

Και επειδή η μονιμότητα σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε, όχι μόνο καταργείται αλλά και υπάρχει επιτακτική ανάγκη απολύσεων, η αξιολόγηση δεν θα έχει τη μορφή της επίπληξης και μετά όλα καλά. Ο τεμπέλης, εριστικός και ανεπαρκής υπάλληλος θα πληρώνει τις ελλείψεις του με τη θέση του. Ξέρετε, υπάρχουν χιλιάδες νέοι με εντυπωσιακά προσόντα και ικανότητες που θα εκλιπαρούσαν και θα τιμούσαν τη θέση αυτή.

Σύντομα λοιπόν, ξεκινά η αξιολόγηση. Το νέο είναι ευχάριστο για όλο τον κόσμο εκτός από αυτούς που ξέρουν πως κινδυνεύει η θέση τους. Το μόνο που ευελπιστώ είναι η εφαρμογή του προγράμματος αξιολόγησης, να γίνει με διαφάνεια και αξιοκρατία. Αν όχι, τότε κάποτε θα έρθει η στιγμή που και εκείνοι με τη σειρά τους θα αξιολογηθούν…

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ :[