προβληματισμός τρίτης - ΦΩΝΑΖΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΝΟΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ

Καληνωρίσματα. Πριν μερικές ημέρες, πολίτες από όλο τον κόσμο μαζεύτηκαν στις κεντρικότερες πλατείες της χώρας τους και διαδήλωσαν για την Ελλάδα. “We are all Greeks” ήταν το σύνθημα τους με αφορμή ασφαλώς τα πρόσφατα γεγονότα που φέρνουν την χώρα μας πολλά χρόνια πίσω σε θέματα ανάπτυξης και οικονομίας.

Πριν όμως ευχαριστήσουμε τον παγκόσμιο πολίτη για την στήριξη αυτή, πρέπει να αιτιολογήσουμε την ανάγκη και την διάθεση του να διαδηλώσει. Είναι μία ανάγκη που ναι μεν προϋπήρχε εδώ και πολλά χρόνια, είναι όμως μόλις η τελευταία διετία που πρώτα από τις αιματηρές διαδηλώσεις στην Αφρική και ύστερα από τις μαζικές στην νότια Ευρώπη κινητοποίησαν τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο. Ξαφνικά βγήκαν στον δρόμο οι ιταλοί, οι ισπανοί, οι γάλλοι, οι άγγλοι, ακόμα και οι αμερικανοί που από τότε που επισκέπτομαι τη χώρα τους δε θυμάμαι ποτέ να έχουν διαδηλώσει! Ξαφνικά, όλοι τους διαδήλωναν. Άλλοι για τα μέτρα της κυβέρνησης, άλλοι για να φύγει η δικτατορική εξουσία, κάποιοι για να μην καταλήξουν να μοιάζουν σε χώρες όπως η Ελλάδα, άλλοι για κάποιο νόμο που αφορά την ελευθερία στο διαδίκτυο και πάει λέγοντας. Σημασία έχει πως όλοι κατάλαβαν πως το να βγαίνεις σε μια πλατεία και να ενώνεις τη φωνή σου με άλλους, είναι ιδέα, είναι άποψη, είναι μόδα!

Στο παράδειγμα όμως των “We are all Greeks” είναι κάτι παραπάνω από μόδα. Είναι πολιτική άποψη, είναι φόβος. Πολιτικός φόβος. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ο κόσμος κατάλαβε πως όταν μια χώρα είναι αδύναμη πολιτικά, οι Μεγάλες Δυνάμεις μπορούν να την χειραγωγήσουν έτσι ώστε όχι μόνο να υποπέσει σε λάθος πολιτικές (βλέπε υπερδανεισμός) αλλά στο τέλος να πληρώσει και με τον πιο σκληρό τρόπο (βλέπε μνημόνια, μέτρα κλπ.). Και ποιος είναι εκείνος που κατά βάση υποφέρει απ’ όλη τη διαδικασία αυτή; Μα ο απλός, μικρομεσαίος πολίτης της εν λόγω χώρας. Έτσι, για πρώτη φορά, οι Δυτικοί έβαλαν τον εαυτό τους στην θέση μας, αναγνωρίζοντας μας σαν ένα επίσης δυτικό κράτος. Ξαφνικά κυριευτήκαν από φόβο πως ίσως κάποια στιγμή, το επόμενο κράτος-θύμα να είναι το δικό τους δεδομένου πως τα σημάδια της κρίσης υπάρχουν παντού.

Έχει μεγάλη σημασία το παραπάνω, διότι στην Αίγυπτο λόγου χάρη ο λαός επαναστατούσε για βδομάδες κατά της κυβέρνησης του δικτάτορα, ζητώντας δημοκρατία και μάλιστα πληρώνοντας αυτές τις διαδηλώσεις με τις ζωές εκατοντάδων αθώων ανθρώπων. Κανείς δε βγήκε στις πλατείες να βροντοφωνάξει “είμαστε όλοι Αιγύπτιοι” που στο κάτω-κάτω εκείνη η περίπτωση αφορούσε ένα πολύ πιο σοβαρό κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα. Κι όμως… το ζήτημα της Ελλάδας τους πονάει. Διότι οι έλληνες πολίτες είναι πολύ κοντά στους γάλλους και αμερικανούς πολίτες και αντίστροφα, επαληθεύοντας έτσι το σύνθημα των διαδηλώσεων που έλαβαν χώρα υπέρ της Ελλάδος.

Ναι, ασφαλώς και ευχαριστούμε όλους όσους κατέβηκαν στους δρόμους του πλανήτη κρατώντας ελληνικές σημαίες, αλλά το μήνυμα ήταν κωδικοποιημένο και αφορούσε στην διαχείριση των προβλημάτων των δικών τους χωρών από την εκάστοτε κυβέρνηση τους. Με άλλα λόγια, “καλοί οι έλληνες, αλλά μη γίνουμε και σαν αυτούς, ε;”

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ :[