προβληματισμός δευτέρας – ΔΙΑΔΡΑΣΗ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ: ΤΟ SOUNDTRACK ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

Καληνωρίσματα. Δεν είναι πολύς καιρός που ένας καινούριος ραδιοφωνικός σταθμός κλασικής μουσικής στην διαδικτυακή πλατφόρμα έκανε την εμφάνιση του. Στις αρχές ρωτούσε τους πρώτους ακροατές του για ενδεχόμενες προτάσεις για το νέο του πρόγραμμα. Δεν έχασα ευκαιρία και ζήτησα μία εκπομπή με ορχηστρική μουσική από ταινίες.

Εξηγούμαι γιατί και σε εσάς. Η χρυσή εποχή της κλασικής μουσικής έχει περάσει εδώ και δεκαετίες. Σήμερα, αρκετοί συνθέτες δημιουργούν ενδιαφέροντες σκοπούς χωρίς όμως να υπάρχει η κατάλληλη προβολή και το άλλοτε εκπαιδευμένο κοινό. Μολοταύτα κανείς ακροατής σήμερα δεν χλευάζει σήμερα την κλασική μουσική ακόμα κι αν δεν βρίσκεται στα ακούσματα του, αντιθέτως την θαυμάζει. Που όμως τη βρίσκει για να την απολαύσει και να θαυμάσει;

Η απάντηση βρίσκεται κρυμμένη στις σκοτεινές αίθουσες του κινηματογράφου. Κάθε σοβαρή παραγωγή ταινίας συνοδεύεται από την μουσική επένδυση που υπογράφει συνήθως κάποιος διάσημος συνθέτης. John Williams, Danny Elfman, James Horner, Hans Zimmer, Βαγγέλης Παπαθανασίου, είναι μόνο μερικοί από τους διασημότερους συνθέτες μουσικής ταινιών, τα λεγόμενα scores, με δεκάδες παραγωγές στο ενεργητικό. Δεν είναι τυχαίο που στις ετήσιες βραβεύσεις των oscars, υπάρχει ειδική κατηγορία για τις συνθέσεις αυτές και δεν είναι καθόλου τυχαίο που υπάρχουν μουσικά θέματα τα οποία όχι απλά χαρακτηρίζουν μία ταινία, αλλά την υπερκαλύπτουν κιόλας. Είναι πολλά τα παραδείγματα όπου πολλοί γνωρίζουν ένα μουσικό θέμα σαν σκοπό, αγνοώντας από ποια ταινία είναι.

Η ορχηστρική μουσική έχει τη μαγεία να μεταφέρει εικόνες, ιστορίες και συναισθήματα χωρίς καμία παρέμβαση λέξεων. Ουσιαστικά η σύνθεση οργάνων παρουσιάζει στον ακροατή ένα ταξίδι προς τη φαντασία, καθώς ανεξάρτητα από την ταινία ο καθένας μπορεί να αντιστοιχήσει τη μουσική με ότι εκείνος φαντάζεται την κάθε στιγμή. Πολύ άνετα αυτές οι μουσικές δημιουργίες θα μπορούσαν να σταθούν κάλλιστα χωρίς την ταινία για την οποία συντέθηκαν. Κι όμως την ίδια ώρα, εύκολα θα μπορούσαμε να διακρίνουμε μία σκηνή δράσης, ή μια ερωτική σκηνή, χωρίς ίχνος διαθέσιμης εικόνας. Απλά και μόνο με την ακρόαση του αντίστοιχου αποσπάσματος.

Η ορχηστρική μουσική είναι βασικά ένας τρόπους να εμπλουτίσεις τις αισθήσεις του θεατή μιας κινηματογραφικής ταινίας, όμως πολλές φορές ένα θαυμάσιο μουσικό θέμα, μπορεί άνετα να ακουστεί ξανά και ξανά χωρίς απαραίτητα να προβληθεί η ταινία. Αν φτιάχναμε ένα τέτοιο soundtrack, από ποια κομμάτια θα αποτελούνταν;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ SOUNDTRACK, ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΑΣ ΚΟΜΜΑΤΙ, ΣΥΝΘΕΤΗ, ΤΑΙΝΙΑ :[