βόλεμα
Βασίλειος Κόλλιας
Ὕμνος στὸ βόλεμα
ἢ
Τὸ τραγούδι τοῦ νεκροῦ
Ὦ βόλεμα, ὦ βόλεμα!
Ὦ γλυκειὰ ἀδράνεια,
Ὦ ἀσφαλὲς λιμάνι
Πόσοι σὲ ἀρνήθηκαν ἀπὸ ἐδῶ,
γιὰ νὰ τρέξουν στὴν ἀγκαλιά σου ἐκεῖ.
Πόσοι δὲν ἔκαναν παλικαρισμούς,
γιὰ νὰ ἐκλιπαρήσουν ἀργότερα
μιὰ ἐλάχιστη θεσούλα στὸ παλάτι σου.
Ὦ βόλεμα, ὦ βόλεμα!
Ποιὸς θὰ τραγουδήσει
ἐπάξια τὰ κάλλη σου;
Ἀλλὰ δὲν ἔχεις πρόσωπο·
γιατὶ εἶσαι ὁ θάνατος
κι ἐμεῖς οἱ ἐραστές σου.
Ω βόλεμα που πήρες κάποια κοντά σου. Ω βόλεμα που την έκλεψες από την αγκαλιά μου και μπόρεσες να ξεπεράσεις τη γλύκα των δικών μου φιλιών. Την κρατάς στα χέρια σου τώρα και με κοιτάς με περιφρόνια. Ω βόλεμα καταραμένο, συ που είσαι ο καλύτερος εραστής. Ω βόλεμα, πικρό και άπονο, πόσο περήφανο είσαι τώρα που επέβαλες την ήττα σε ‘μένα. Βόλεμα, δολοφόνε του ρομαντισμού και σφάχτη της αγάπης. Βόλεμα, άχρωμο κι άδοξο, φαΐ χωρίς αλάτι, γλυκό χωρίς ζάχαρη. Να σε χαίρονται αυτοί που σε απόκτησαν! Εγώ θα ζω με πόνο κι ας μη με βολεύει! Καταραμένο να ‘σαι(_)
 |
| μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το